Σύσσωμη η πορτογαλική Αριστερά οδηγεί σε πτώση τη δεξιά κυβέρνηση

Έπειτα από το Αριστερό Μπλοκ, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας ανακοίνωσε ότι κατέληξε σε συμφωνία με το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), εξέλιξη που ανοίγει τον δρόμο για μια χωρίς προηγούμενο συμμαχία της πορτογαλικής αριστεράς που αναμένεται να οδηγήσει στην πτώση της δεξιάς κυβέρνησης μειοψηφίας.

Αυτά τα τρία κόμματα και οι Πράσινοι καταλαμβάνουν συνολικά τις 122 από τις 230 έδρες του πορτογαλικού Κοινοβουλίου, δηλαδή διαθέτουν υπερεπαρκή πλειοψηφία για να απορρίψουν, την Τρίτη, το κυβερνητικό πρόγραμμα προκαλώντας την παραίτηση της κυβέρνησης.

«Εκπληρώνονται οι προϋποθέσεις για να δοθεί τέλος στη διακυβέρνηση του συνασπισμού και να επιτραπεί ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης του PS, να παρουσιαστεί το πρόγραμμά της και να αναλάβει τα καθήκοντά της», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ΚΚ Πορτογαλίας.

Καταδικάζοντας την «πολιτική καταστροφής» της χώρας που εφαρμόζει η δεξιά, το ΚΚ Πορτογαλίας εκτιμά ότι «μια μελλοντική κυβέρνηση του PS θα είναι σε θέση να υιοθετήσει μια πολιτική που θα εγγυάται μια διαρκή λύση».

Στην εξουσία από το 2011, ο συνασπισμός υπό τον πρωθυπουργό Πέντρου Πάσους Κουέλιου κέρδισε στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν την 4η Οκτωβρίου, αλλά απώλεσε την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή.

Νωρίτερα σήμερα το Αριστερό Μπλοκ, είχε ανακοινώσει επίσης ότι κατέληξε σε συμφωνία με το PS, η οποία είχε ήδη εγκριθεί από τα ηγετικά του όργανα.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας θα συγκαλέσει την Κεντρική του Επιτροπή την Κυριακή για να εγκρίνει τη συμφωνία με το PS, το οποίο από την πλευρά του συγκαλεί για την ίδια ημέρα την Πολιτική του Επιτροπή, την παραμονή της έναρξης της συζήτησης στο Κοινοβούλιο για το πρόγραμμα της κυβέρνησης.

Read More

Οι 10 λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να ανησυχούμε για την συμφωνία ΤΤΙΡ (γραφιστικά)

Μία συνοπτική παρουσίαση της συμφωνίας με αφορμή την 18 Παγκόσμια Ημέρα Δράσης, ενάντια στις ληστρικές συμφωνίες εμπορίου και επενδύσεων Πηγή Jo Di

1. Η ΤΤΙΡ είναι απειλή για τη δημοκρατία
Εάν συμφωνηθεί, η ΤΤΙΡ θα δώσει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να μηνύουν τις κυβερνήσεις σχετικά με πολιτικές αποφάσεις που θα μπορούσαν να βλάψουν τα μελλοντικά τους κέρδη, υπονομεύοντας τη δημοκρατική λήψη αποφάσεων στον δημόσιο συμφέρον.

2. Η ΤΤΙΡ αποτελεί απειλή για τις δημόσιες υπηρεσίες 
Η ΤΤΙΡ θα δημιουργήσει νέες αγορές σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η υγεία και η εκπαίδευση, κάτι που οδηγεί σε μεγαλύτερη απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση. Θα καταστεί επίσης πολύ δύσκολο να υπαχθούν οι υπηρεσίες αυτές - καθώς και την ενέργεια και το νερό μας – ξανά υπό δημόσιο έλεγχο.

3. Η ΤΤΙΡ απειλεί την ασφάλεια των τροφίμων
Μέσω της εναρμόνισης των κανονισμών για την ασφάλεια των τροφίμων, τα πρότυπα ασφαλείας τροφίμων της ΕΕ θα πρέπει να μειωθούν στα επίπεδα των ΗΠΑ. Με αυτό το τρόπο θα αρθούν οι περιορισμοί της ΕΕ για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς ΓΤΟ, τα φυτοφάρμακα και τις ορμόνες βοδινού κρέατος.

4. Η ΤΤΙΡ αποτελεί απειλή για το περιβάλλον
Η ΤΤΙΡ θα μειώσει τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς της ΕΕ στα επίπεδα των ΗΠΑ, επιτρέποντας μια αμερικανικού τύπου ανάπτυξη fracking στην Ευρώπη.

5. Η ΤΤΙΡ είναι απειλή για το κλίμα
Ισχυροποιώντας τα δικαιώματα των επενδυτών, η ΤΤΙΡ θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις να μηνύουν κυβερνήσεις όταν υιοθετήσουν νέες πολιτικές κατά των ορυκτών καυσίμων.

6. Η ΤΤΙΡ απειλεί τα δικαιώματα των εργαζομένων
Tα δικαιώματα των εργαζομένων θα μπορούσαν να μειωθούν στα πρότυπα των ΗΠΑ και οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν σε πολιτείες των ΗΠΑ & των χωρών της ΕΕ με τα χαμηλότερα πρότυπα εργασίας

7. Η ΤΤΙΡ είναι μια απειλή για την ιδιωτική ζωή
Διέρρευσαν έγγραφα που δείχνουν ότι η ΤΤΙΡ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επαναφέρει κεντρικά στοιχεία της Εμπορικής Συμφωνίας Κατά της Παραποίησης (ACTA), η οποία απορρίφθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από λαϊκή διαμαρτυρία. Η TTIP θα μπορούσε να αναγκάσει τους παρόχους διαδικτύου για να κατασκοπεύουν τους πελάτες τους.

8. Η ΤΤΙΡ αποτελεί απειλή για τον οικονομικό έλεγχο
Η ΤΤΙΡ θα καταργήσει πολλούς από τους νέους δημοσιονομικούς κανονισμούς (όπως οι τραπεζικές εγγυήσεις) που έχουν εισαχθεί μετά το 2008 για να αποτρέψουν ένα ακόμη μελλοντικό οικονομικό κραχ.

9. Η ΤΤΙΡ βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση στο απόρρητο
Ενώ τα εταιρικά συμφέροντα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις, το κοινό δεν συμμετέχει με κανέναν τρόπο στις συζητήσεις. Όλοι οι διαπραγματευτές πρέπει να υπογράψουν συμφωνίες εμπιστευτικότητας. Δεν υπάρχει πρόσβαση στο κείμενο της συμφωνίας - ακόμη και για τους βουλευτές - έτσι τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε είναι από έγγραφα που διέρρευσαν.

10. Η ΤΤΙΡ είναι ένα επικίνδυνο προσχέδιο για τον υπόλοιπο κόσμο
Αν η ΤΤΙΡ συμφωνηθεί, οι χώρες στον παγκόσμιο Νότο θα έρθουν υπό τεράστια πίεση για την εφαρμογή προτύπων τύπου ΤΤΙΡ ώστε να αποφευχθεί η μείωση της εμπορικής τους δραστηριότητας. Το λόμπι των επιχειρήσεων επιβεβαιώνουν το στόχο τους για τη δημιουργία μιας «παγκόσμιας σύγκλισης προς τα πρότυπα των ΕΕ-ΗΠΑ». Με αυτό το τρόπο θα δούμε πολιτικές ελεύθερου εμπορίου να επιβάλλονται στις φτωχότερες χώρες, οι οποίες δεν είχαν καμία συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις.

Read More

Guardian: Μεγάλη αριστερή στροφή ζητούν απο τους Εργατικούς οι ψηφοφόροι του

Xιλιάδες προτάσεις πολιτικής από δυνητικούς ψηφοφόρους των Εργατικών, έλαβε ο Guardian μετά από σχετική καμπάνια που διεξήγαγε τις προηγούμενες μέρες για τις επερχόμενες Βρετανικές εκλογές. Σήμερα ομαδοποιεί και δημοσιεύει τις πιο δημοφιλείς από αυτές και αυτό που προκύπτει είναι ότι οι ψηφοφόροι των Εργατικών προτείνουν μια συνολική στροφή προς τα αριστερά και μάλιστα με ένα τρόπο που μοιάζει πολύ με την πολιτική πλατφόρμα που προσπαθεί να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

Read More

«Σόφια, έτος 2015 - Πραγματική αίσθηση, 1989»

της Δήμητρας Κόφτη

• Το τέλος των σύγχρονων πολιτικών τελεολογιών στη Βουλγαρία

«Το ποτήρι θα ξεχειλίσει». Γραμμένο σε είσοδο εργοστασίου στη Σόφια, λίγους μήνες πριν από τις διαδηλώσεις του 2013, το σύνθημα προμήνυε ξεσηκωμό. Το ποτήρι, όμως, δεν ξεχείλισε στο εργοστάσιο, όπως δεν έχει ξεχειλίσει και από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν η ιδιωτικοποίηση έφερε μαζικές απολύσεις και μειώσεις αμοιβών.

Read More

Το παραμύθι του Πορτογαλικού success story

TVXS Ανάλυση

 Η Ελλάδα απέτυχε διότι δεν εφάρμοσε τις μεταρρυθμίσεις, η Πορτογαλία πέτυχε γιατί τις τήρησε ευλαβικά και τώρα αποπληρώνει πρόωρα τα χρέη της στο ΔΝΤ και βγαίνει υπερηφάνως από τα Μνημόνια: Κάπως έτσι ξετυλίγεται το αγαπημένο παραμύθι Βερολίνου, Βρυξελλών και λοιπών εμπνευστών της ευρωπαϊκής λιτότητας – ένα παραμύθι όμως που έρχεται να αποδομήσει πλήρως η ανάλυση της οικονομικής ιστoσελίδας zerohedge

 Μια ματιά στους αριθμούς και τα γεγονότα αρκεί, λέει η zerohedge, για να αποδείξει ότι η Πορτογαλία δεν είναι λιγότερο χρεοκοπημένη από την Ελλάδα. Το δημόσιο χρέος της Πορτογαλίας, στο 124% του ΑΕΠ, μπορεί να είναι χαμηλότερο από εκείνο της Ελλάδας. Ομως, το δημόσιο χρέος δεν είναι παρά μόνον ένα – σημαντικό έστω – τμήμα της συνολικής εικόνας του χρέους.

Σε μέσο επίπεδο, το συνολικό χρέος της Πορτογαλίας φθάνει στο 381% του ΑΕΠ εάν συμπεριληφθεί και το ιδιωτικό χρέος των νοικοκυριών και των μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων – είναι δηλαδή κατά πολύ υψηλότερο από εκείνο της Ελλάδας που φθάνει στο 286% του ΑΕΠ.
Ως εκ τούτου, ενώ τα προβλήματα της Ελλάδας εστιάζονται κυρίως στο κρατικό χρέος, η Πορτογαλία αντιμετωπίζει υπερβολικά υψηλό χρέος και στους τρεις τομείς της οικονομίας.
Ενα χρέος που αυξάνεται
Την ίδια στιγμή, το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται με ρυθμούς ταχύτερους από εκείνους της ανάπτυξης της πορτογαλικής οικονομίας. Ανάμεσα στο 2008 και το 2013, το μέσο χρέος της χώρας αυξήθηκε κατά 69%. Προκειμένου να αντισταθμιστεί αυτός ο ρυθμός αύξησης του χρέους, ο δημόσιος τομέας μόνον θα έπρεπε να εμφανίζει ετήσια πλεονάσματα της τάξης του 3,6%.
Με δεδομένη τη συνολική κατάσταση της πορτογαλικής οικονομίας και τα προβλήματα υπερχρεώσης του ιδιωτικού τομέα, αυτός ο στόχος είναι απολύτως ανέφικτος. Και μόνον η προσπάθεια, δε, για να επιτευχθεί θα οδηγούσε την οικονομία σε οξεία ύφεση.
Υπό αυτά τα δεδομένα είναι κάτι περισσότερ από εντυπωσιακό το γεγονός ότι η γερμανική Βουλή ψήφισε ομόφωνα υπέρ της πρότασης της Πορτογαλίας να αποπληρώσει πρόωρα τα δάνειά της στο ΔΝΤ.
Τα μέλη της γερμανικής Βουλής ωστόσο υπερψήφισαν με μεγάλη ευχαρίστηση. Γιατί; Εν μέσω των σκληρών διαπραγματεύσεων με τη νέα ελληνική κυβέρνηση για την επέκταση του ελληνικού προγράμματος, ήταν μια καλοδεχούμενη ευκαιρία για να υποστηρίζουν ότι, όντως, η ευρωπαϊκή συνταγή της λιτότητας κόντρα στην κρίση αποδίδει, λειτουργεί και φέρνει αποτελέσματα.
Για την Πορτογαλία ήταν μια καλή συμφωνία, επειδή θα αντικαταστήσει το σχετικά ακριβό χρήμα που δανείζεται από το ΔΝΤ με επιτόκιο κοντά στο 4%, με φθηνότερο δανεισμό από τις αγορές. Ομως, η δυνατότητα της Πορτογαλίας να αναχρηματοδοτηθεί από τις αγορές δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως πραγματική ένδειξη επιτυχίας του πολιτικού μίγματος που ακολουθεί η Ευρώπη.
Με δεδομένο το γεγονός ότι οι πιστωτές της χώρας είναι κυρίως ξένοι, η Πορτογαλία δεν μπορεί να ξεφορτωθεί πραγματικά τα χρέη της. Και δεν μπορεί επίσης να πετύχει πραγματική ανάπτυξη αποσυνδέοντάς την από το πρόβλημα του χρέους. Υποθέτοντας ότι θα επιτυγχάνει πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών της τάξης του 0,9% (όπως έγινε το 2013) θα χρειαστεί 128 χρόνια για να αποπληρώσει όλα τα χρέη της προς τους ξένους πιστωτές.
Οι πικρές αλήθειες για την Πορτογαλία
Ακόμη κι αν μπει στην άκρη το χρέος, η Πορτογαλία αντιμετωπίζει κι άλλες τεράστιες προκλήσεις: Εχει το χαμηλότερο ποσοστό γεννήσεων στην ευρωζώνη, καλείται να αντιμετωπίσει την μαζική φυγή των νέων της προς άλλες χώρες, το εργατικό της δυναμικό διαθέτει το χαμηλότερο ποσοστό προσόντων και εξειδίκευσης στην Ευρώπη, ενώ εμφανίζει και τα χαμηλότερα ποσοστά παραγωγικότητας.
Με μόλις 9 πατέντες καινοτομίας ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους, η Πορτογαλία είναι σε καλύτερη σειρά κατάταξης από την Ελλάδα (με 4 πατέντες ανά ένα εκατομμύριο). Ωστόσο, βρίσκεται μακράν πίσω από χώρες όπως η Ιταλία με 70 και η Γερμανία με 277. Οπότε, θα κυνηγήσει την ανταγωνιστικότητα μόνο μέσα από τις χαμηλές τιμές; Είναι ένας στόχος μάλλον δύσκολος για μια ευρωπαϊκή χώρα με τόσο υψηλά επίπεδα χρέους.
Οπότε, προκύπτουν δύο συμπεράσματα. Πρώτον, η Πορτογαλία δεν θα καταφέρει ποτέ να εξυπηρετήσει πραγματικά το χρέος της. Δεύτερον, το γεγονός ότι έχει πρόσβαση στις αγορές είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνον των πολιτικών της ΕΚΤ και όχι αποτέλεσμα επιτυχημένων μακροοικονομικών και μικροοικονομικών πολιτικών εντός της Πορτογαλίας. Πού όμως μπορεί να οδηγήσει αυτό;
Μια λύση τύπου Ελλάδας;
Μέχρι στιγμής, ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών Γιανης Βαρουφάκης είναι μια από τις ελάχιστες φωνές που ζητούν ανοιχτά απ’ ευθείας χρηματοδότηση από την ΕΚΤ. Η πρότασή του να αγοράζει η ΕΚΤ κρατικά ομόλογα και να τα ανταλάσσει με  μηδενικού επιτοκίου perpetual bonds (ομόλογα στο διηνεκές) φαίνεται να είναι πολύ δημιουργική για να γίνει ευρέως αποδεκτή.
Οσο υψηλότερα ανεβαίνει το επίπεδο χρέους των ευρωπαϊκών κρατών που πλήττονται από την κρίση – κι αυτό είναι απλά μαθηματικά – τόσο πιο προφανές γίνεται ότι αυτό το χρέος βρίσκεται εκτός ελέγχου. Ως εκ τούτου η πίεση προς την ΕΚΤ να «τακτοποιήσει» το πρόβλημα θα γίνεται σαρρωτική.
Μιλώντας για την Ελλάδα, η κυρίαρχη άποψη στα media είναι πως, χάρις στην επέκταση του ευρωπαϊκού προγράμματος, «η χρεοκοπία της χώρας αποφεύχθηκε». Αυτό φυσικά είναι ανόητο.
Εκείνο που μετατέθηκε δεν είναι η χρεοκοπία αυτή καθαυτή, αλλά μόνον η επίσημη κήρυξη της ελληνικής χρεοκοπίας. Οταν η Ελλάδα θα ξεμείνει από χρήματα, δεν θα πρόκειται απλώς για ενα προσωρινό πρόβλημα ρευστότητας (όπως το εμφανίζουν τα media ) αλλά για την ανοιχτή κήρυξη ενός ήδη γνωστού και δεδομένου γεγονότος.
Είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθούν όλοι πως ακριβώς το ίδιο ισχύει και για την Πορτογαλία.

Read More

Ισπανία: Πρώτη δύναμη το Podemos Δημοσκόπηση

Μεταστροφή στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος στην Ισπανία καταγράφεται στην τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Sigma Dos,  η οποία δείχνει ότι το Podemos βρίσκεται πλέον μπροστά στην πρόθεση ψήφου, με ποσοστό 28,3% έναντι 26,3% του Λαϊκού Κόμματος (PP) του πρωθυπουργού, Μαριάνο Ραχόι και 20,1% του Σοσιαλιστικού (PSOE)

«Ποιος θα το έλεγε πριν ένα χρόνο;», γράφει στον τίτλο του άρθρου της η εφημερίδα El Mundo,  με το συντάκτη της να προσθέτει: «Αυτό το νέο κόμμα γεννήθηκε από οργή στους δρόμους, εκφράζει τους 'από τα κάτω' που αμφισβητούν τους 'πάνω' και σπάει το δικομματικό σύστημα και την εναλλαγή της ηγεμονίας ανάμεσα στο ΡΡ και το PSOE δημιουργώντας έναν κυκλώνα στο πολιτικό τοπίο».

Σύμφωνα με πληροφορίες από το left.gr, το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης εξηγεί πως η νέα Βουλή θα αποτελείται από τις τρεις μεγάλες ομάδες, με προεξάρχουσα αυτή της Αριστεράς, συν τους ελάχιστους βουλευτές που εκλέξουν όσες από τις μικρότερες δυνάμεις εισέλθουν στο κοινοβούλιο.

Η El Mundo εκφράζει την εκτίμηση πως οι Σοσιαλιστές είναι αυτοί που τους περιμένει ένα σκοτεινό μέλλον καθώς είτε συνεργαστούν με το Podemos, είτε με το Λαϊκό Κόμμα η δύναμη τους αναμένεται να συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο αφού είτε στην πρώτη περίπτωση θα υποστούν «φαγοκυττάρωση» από το κόμμα του Ιγκλέσιας είτε στην δεύτερη οι παραδοσιακοί τους ψηφοφόροι δεν θα βρίσκουν λόγο πλέον να στηρίζουν το κόμμα τους αφού θα έχει συνεργαστεί με τη Δεξιά.

Παράλληλα, η ισπανική εφημερίδα κάνει λόγο για μια ιστορική στιγμή αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις αφού δεν έχει συμβεί ποτέ ένα κόμμα να έρχεται από το πουθενά και να παίρνει τη νίκη εκφράζοντας την δυσφορία, την απογοήτευση και την επιθυμία ενός μεγάλου μέρους των πολιτών για ρήξη.

«Οι λόγοι για αυτή τη δραματική μεταστροφή είναι προφανείς σε όλους, αν και οι δύο παραδοσιακές συνθέσεις έχουν προσπαθήσει να αγνοήσουν τις θυσίες που επιβάλλονται για να ξεπεραστεί η κρίση, την ανεξέλεγκτη διαφθορά κάποιων και την σχεδόν παντελή έλλειψη προοπτικών για τους νέους», σημειώνει η εφημερίδα.

Και καταλήγει: «Για την Ενωμένη Αριστερα (IU) που λαμβάνει μόνο το 4,2% της πρόθεσης ψήφου, σημειώνεται ότι ενώ προσλάμβανε ένα κομμάτι του κόσμου που αντιδρούσε στη φτώχεια και τη λιτότητα, η δυναμική του Podemos την ανέκοψε κι ένας λόγος που συνέβη αυτό είναι η ταύτιση της με της παλιές κομματικές δομές». 

Read More

Γερμανία: Πήρε ψήφο εμπιστοσύνης ο Ράμελο, πρώτος αριστερός πρωθυπουργός στη Θουριγγία

Με πλειοψηφία μιας έδρας, το κοινοβούλιο της Θουριγγίας έδωσε σήμερα ψήφο εμπιστοσύνης στον Μπόντο Ράμελο του Die Linke. Έτσι, ο Ράμελο γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός από την Αριστερά σε κρατίδιο της Γερμανίας.

Το Κοινοβούλιο της Ερφούρτης κλήθηκε να υπερψηφίσει ή να απορρίψει τον τριπλό σχηματισμό του Die Linke, των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και των Πράσινων, με τον Ράμελο στη θέση του πρωθυπουργού, στον οποίο είχαν καταλήξει τα κόμματα μετά τις πρόσφατες εκλογές. Στην πρώτη πλειοψηφία, ο Ράμελο συγκέντρωσε σε σύνολο 91 μελών, 45 ψήφους, αλλά στη δεύτερη - αμέσως μετά - τους απαραίτητους 46, καθώς η αντιπολίτευση (Χριστιανοδημοκράτες και AfD) έχασε δύο ψήφους, με ένα μέλος της να απέχει και ένα δεύτερο να ρίχνει άκυρο.

Ο 58χρονος Ράμελο ορκίστηκε πρωθυπουργός αμέσως μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, παραλείποντας στον όρκο το συνηθισμένο "με τη βοήθεια του Θεού". Στην ομιλία του, τόνισε ότι θα συνεργαστεί με την αντιπολίτευση.

Ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός τερματίζει την εδώ και 24 χρόνια κυριαρχία των Χριστιανοδημοκρατών στο κρατίδιο αυτό της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Υπενθυμίζεται ότι το Die Linke κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις τοπικές εκλογές στο κρατίδιο, οι οποίες διεξήχθησαν τον Σεπτέμβριο, συγκεντρώνοντας το 28,2% των ψήφων, ενώ πρώτη ήταν η Ένωση Χριστιανοδημοκρατών (CDU), το μείζων κόμμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού υπό την Άνγκελα Μέρκελ (33,5%).

Read More

Οχτώ τρομακτικές αλήθειες για την αστυνομική βία και τον ρατσισμό στην Αμερική που αποκαλύφθηκαν στο Φέργκιουσον

του Στίβεν Ρόζενφελντ

μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης

1. Ο Ντάρεν Γουίλσον είχε εκπαιδευτεί για να σκοτώνει. Και αυτό έκανε. Κανείς δεν περίμενε ότι ο Γουίλσον θα έβγαινε στην τηλεόραση να πει ότι έκανε αυτό που είχε εκπαιδευτεί να κάνει, και ότι θα το ξανάκανε. Αυτή η έλλειψη τύψεων δεν είναι απλώς εξοργιστική, αλλά καταδεικνύει  ένα πρόβλημα πολύ ευρύτερο από ό, τι το Φέργκιουσον: η τοπική αστυνομία έχει γίνει παραστρατιωτική μηχανή με εκπαιδευμένο προσωπικό, οπλισμένο και έτοιμο να πυροβολήσει, αν χάσει τον έλεγχο της κατάστασης.
2. Οι αστυνομικοί σκοτώνουν πιο πολλούς μαύρους (περίπου δύο φορές περισσότερους από κάθε άλλη φυλετική ομάδα). Επίσης, οι μαύροι έχουν περίπου τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν στη φυλακή ή κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους από ό,τι οι λευκοί.
3. Η αστυνομία είναι οπλισμένη και εκπαιδευμένη να σκοτώσει. Η στρατιωτικοποίηση της τοπικής αστυνομίας έχει αυξηθεί από τότε που το Πεντάγωνο και το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ διέθεσαν σε αυτήν περίσσευμα οπλισμού από το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ο βαρύτερος οπλισμός χρησιμοποιείται κυρίως από ομάδες SWAT κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων κατά των ναρκωτικών, όπου οι έγχρωμες κοινότητες αποτελούν στόχο νυχτερινών επιδρομών. Οι ομάδες αυτές δρουν σχεδόν ατιμώρητες για τυχόν αυθαιρεσίες τους, όπως ακρωτηριασμοί ή δολοφονίες ανθρώπων και κατοικίδιων ζώων, λεηλασία σπιτιών και περιουσιών.
4. Η ζωή των μαύρων στην Αμερική δεν βελτιώνεται. Οι διαμαρτυρίες στο Φέργκιουσον δεν γίνονται στο κενό, αλλά σε ένα περιβάλλον συνεχιζόμενης επιδείνωσης της κατάστασης, ειδικά για τις κοινότητες των μαύρων. Η ανισότητα στη βρεφική θνησιμότητα μεταξύ μαύρων και λευκών έχει αυξηθεί. Ιδιοκτήτες ακινήτων είναι το 72,9% των λευκών, και μόνο το 43,5 % των μαύρων. Μαύροι είναι το 1 εκ. από το σύνολο των 2,3 εκ. φυλακισμένων. Όσον αφορά το διάμεσο εισόδημα, το χάσμα  μεταξύ λευκών  και μαύρων νοικοκυριών έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 25 χρόνια.
5. Η λευκή Αμερική δεν καταλαβαίνει. Οι φυλετικές και ταξικές διαιρέσεις δεν θεωρούνται αρκετά σοβαροί λόγοι δράσης από τους λευκούς Αμερικανούς. Όταν πρόκειται για το Φέργκιουσον, οι λευκοί είναι πρόθυμοι να δεχτούν την εκδοχή της ιστορίας που παρουσιάζουν οι αρχές.
6. Το σύστημα υπερασπίζεται τον εαυτό του, όχι το κοινό καλό. Παρόμοιες τακτικές εκτυλίχθηκαν και στην υπόθεση δολοφονίας του Τρέιβορ Μάρτιν, στη Φλόριντα.
7. Ο Γουίλσον έκανε κατάχρηση εξουσίας, όσον αφορά την άδεια οπλοχρησίας. Όπως έγραψε η Amy Davidson στο New Yorker, η κατάθεση του Γουίλσον δείχνει ότι πυροβόλησε για να σκοτώσει, όχι για να υπερασπιστεί τον εαυτό του: «Μετά τον δεύτερο πυροβολισμό, ο Μπράουν άρχισε να τρέχει. Δεν εκπροσωπούσε πλέον θανάσιμη απειλή για τον ίδιο ή οποιονδήποτε άλλο. Ήταν ένας μεγαλόσωμος, άοπλος άνθρωπος που αιμορραγούσε και έτρεχε για να ξεφύγει. Ο Γουίλσον, που κυνήγησε τον Μπράουν, ήταν αυτός που κρατούσε το φονικό όπλο».
8. Εάν ο αστυνομικός αισθανθεί απειλή, ο νόμος είναι με το μέρος του. Οι οδηγίες προς το σώμα ενόρκων του Μισούρι διευκρίνιζαν ότι επιτρέπεται στην αστυνομία να χρησιμοποιήσει θανατηφόρο όπλο αν θεωρεί ότι είναι «άμεσα αναγκαία». Η διατύπωση αυτή, σχεδόν πάντα, προστατεύει τους αστυνομικούς από την ποινική δίωξη για αναίτια χρήση θανατηφόρου όπλου: μπορούν να ισχυριστούν ότι αισθάνθηκαν απειλούμενοι.

O Steven Rosenfeld  είναι πολιτικός συντάκτης  του AlterNet. Το κείμενο δημοσιεύθηκε την 26.11.2014.

Read More

Τhe Nation: Γιατί η Αριστερά συνεχίζει να κερδίζει στη Λατινική Αμερική;

Τhe Nation
του Γκρεγκ Γκραντίν

Κόκκινες σημαίες κυματίζουν στο Ρίο και στο Μοντεβιδέο. Όχι μόνο νίκησε η Ντίλμα Ρούσεφ στη Βραζιλία την Κυριακή αλλά δίπλα, στην Ουρουγουάη, ο Ταμπαρέ Βασκέζ, ο υποψήφιος του Ευρέως Μετώπου (Frente Amplio), του πολιτικού κληρονόμου των ανταρτών Τουπαμάρος της δεκαετίας του 1970, τα πήγε καλύτερα από ό, τι αναμενόταν σε έναν πρώτο γύρο ψηφοφορίας και αναμένεται να κερδίσει τον Νοέμβριο. Ο Βασκέζ θα πρέπει να ακολουθήσει τις πολιτικές του απερχόμενου Χοσέ Μουχίκα (στην Ουρουγουάη απαγορεύεται η συνεχόμενη επανεκλογή), του πρώην πολιτικού κρατούμενου και ανατρεπτικού πολιτικού που οδηγούσε σκαραβαίο, νομιμοποίησε τη μαριχουάνα, τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, τις εκτρώσεις, που φρόντιζε τον κήπο του και είχε ένα σκύλο με τρία πόδια.

Read More

Ο Πάνος Χαρίτος στο Barikat.gr για τη Μέση Ανατολή και τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.

O Πάνος Χαρίτος, δημοσιογράφος με συνεχή παρουσία στην ευρύτερη επικράτεια της Μέσης Ανατολής για σχεδόν μια 15ετία, απαντά στις ερωτήσεις του Barikat για τις εξελίξεις που διαμορφώνονται στην περιοχή. Μια συζήτηση για όλο το εύρος των θεμάτων, από το ISIS μέχρι το Ιράν, από το Κομπάνι μέχρι την Αραβική Άνοιξη, από τα πετρέλαια της περιοχής μέχρι το ρόλο της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Ισραήλ.

 https://www.youtube.com/watch?v=TJVszCsw04Q

Read More

Βραζιλία: μάχη στήθος με στήθος

Η απερχόμενη πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρουσέφ κερδίζει έδαφος, όμως συνεχίζει να δίνει σκληρή μάχη με τον αντίπαλό της, τον Αέσιου Νέβες, ενόψει του επαναληπτικού γύρου των προεδρικών εκλογών που θα διεξαχθούν στις 26 Οκτωβρίου, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Read More

Ιταλία: Εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές εναντίον μεταρρύθμισης Ρέντσι

Του Ανδρέα Παναγόπουλου

Τουλάχιστον είκοσι χιλιάδες μαθητές στη Ρώμη και πάνω από εκατό πενήντα χιλιάδες μαθητές γέμισαν σήμερα τους δρόμους 60 τουλάχιστον ιταλικών πόλεων για να απαιτήσουν δημόσια εκπαίδευση και την κατάργηση των ελαστικοποιημένων μορφών εργασίας. Το βασικό σύνθημα των μαθητών ήταν: Το Ωραίο Σχολείο είμαστε εμείς", διακωμωδώντας το σύνθημα της μεταρρύθμισης του Ρέντσι για το "Ωραίο Σχολείο".

Read More

O παράγοντας ISIS: Μία συζήτηση του Ταρίκ Αλί με τον Πάτρικ Κόκμπερν

Ο Barikat μεταφράζει και παρουσιάζει – σε βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους και σε κείμενο - τη συζήτηση του Ταρίκ Αλί με τον ανταποκριτή του Independent στη Μέση Ανατολή, Πάτρικ Κόκμπερν για την εμφάνιση του ISIS, τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή και την αμηχανία της Δύσης απέναντι στο σκηνικό που διαμορφώνεται

Tαρίκ Αλί: Έχω μια συζήτηση με τον Πάτρικ Κόκμπερν, ο οποίος μπορεί μονάχα να περιγραφεί ως ένας βετεράνος ρεπόρτερ και θαραλλέος δημοσιογράφος που έχει καλύψει τους πολέμους των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, από τότε που ξεκίνησαν, με την εισβολή στο Ιράκ και έστελνε ρεπορτάζ από την περιοχή πολύ πριν αρχίσουν οι κυρώσεις ενάντια στο Ιράκ, δηλαδή οι Πόλεμοι του Κόλπου. Είμαστε τώρα σε ένα κρίσιμο σημείο, στο οποίο έχει κάνει την εμφάνιση της μια νέα οργάνωση.
Ο Πάτρικ, έχει γράψει ένα νέο βιβλίο, με τίτλο “Τhe Jihadis Return”, το οποίο είναι ένα εκτενές δοκίμιο για την ανάδυση του ISIS και τις διασυνδέσεις του με τον Σουνίτικο¹ πληθυσμό στο Ιράκ, όπως και για τις πιθανές συνέπειες που έχει αυτό το γεγονός για την περιοχή. Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ότι αυτό ανοίγει ακόμα ένα μέτωπο στον ατελείωτο πόλεμο, ο οποίος έχει φέρει την απόλυτη δυστυχία για τους ανθρώπους που ζούν στον Αραβικό κόσμο σήμερα.

Read More

Πρώτη πράξη της μάχης για την προεδρία στη Βραζιλία, μπροστά η Ρούσεφ

Στην τελική ευθεία μπήκε ο αγώνας για την προεδρία της Βραζιλίας: Οι Βραζιλιάνοι ψηφίζουν στο πρώτο γύρο και καλούνται να επιλέξουν μεταξύ της Ντίλμα Ρούσεφ, της Μαρίνα Σίλβα και του Αέσιο Νέβες. Η νυν πρόεδρος εμφανίζεται μπροστά σε όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αλλά το εάν θα χρειαστεί δεύτερος γύρος -και εάν η μονομαχία θα καταλήξει γυναικεία υπόθεση- μένει αβέβαιο.

Read More

Robert Fisk: «Ξέρουμε τα πάντα για την βιαιότητα της ISIS αλλά ελάχιστα για το ποιοί είναι»

του Ρόμπερτ Φισκ.

Εδώ και αιώνες, οι κυβερνήσεις λένε στους στρατιώτες τους και στον λαό να «γνωρίσουν τον εχθρό τους». Το πρόβλημα με το «χαλιφάτο» της ISIS -και αυτό ειναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τον Πρόεδρο Ομπάμα μετά τον φόνο του δημοσιογράφου Τζέιμς Φολει- ειναι ότι δεν ξέρουμε ποιοι είναι. Έχουμε ακούσει για τις βιαιότητές τους, την αγριότητά τους, τις απαγωγές γυναικών, το ότι θάβουν ανθρώπους ζωντανούς, την σκληρότητά τους απέναντι στους Χριστιανούς και στους Γιαζιντίτες και τους δημόσιους αποκεφαλισμούς, αλλά αυτό είναι όλο. Ακόμα και ο ηγέτης της Isis, ο Abu Bakr al-Baghdadi παρουσιάζεται σαν ένας διαστροφικός συνδιασμός του Mahdi που δολοφόνησε τον Gordon του Χαρτούμ, του Osama Bin Laden και του Oliver Cromwell που έκανε στους πολίτες της Ντροχέντα της Ιρλανδίας, το ίδιο που έκανε  al-Baghdadi στους εχθρούς του.

Read More

Προς υπεράσπιση της εξέγερσης στο Ferguson

του Robert Stevens II (μετάφραση: Μαρία Ψωμά)

 

Το περασμένο σαββατοκύριακο η αστυνομία στο Ferguson του Missouri δολοφόνησε τον Michael Brown, ένα μαύρο έφηβο. Οι λεπτομέρειες δεν έχουν ξεκαθαριστεί πλήρως ακόμα, αλλά είναι σαφές ότι κατά τη διάρκεια ενός διαπληκτισμού με περιπολικό, ένα τετράγωνο μακριά από το σπίτι της γιαγιάς του, ένας αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε τον άοπλο έφηβο στη μέση του δρόμου. Σύμφωνα με μάρτυρες, ο Brown απομακρυνόταν από τον αστυνομικό και είχε τα χέρια του στον αέρα όταν πυροβολήθηκε.

Το Ferguson είναι μια πόλη όπου συγκεντρώνεται μεγάλος πληθυσμός φτωχών μαύρων υπο τον έλεγχο σωμάτων διοίκησης συντριπτικά αποτελούμενων από λευκούς. Η δολοφονία χτύπησε νεύρο. Ξέσπασαν άμεσα διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες, καθώς οι άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους -που τελικά κορυφώθηκαν σε εξέγερση. Το πλήθος, από αγρυπνίες με κεριά στον τόπο του εγκλήματος κατέληξε να κάψει χώρους επιχειρήσεων και να πετάξει μολότοφ σε αναμετρήσεις με την αστυνομία.Πώς όμως έφτασαν εκεί;

 

Read More

Γεωπολιτικά του Αριστείδη Μπαλτά

Όσα συμβαίνουν έξω από τα σύνορα της χώρας αναμφίβολα μας επηρεάζουν. Είμαστε ευαίσθητοι στα πάθη των λαών, στις αντιστάσεις και στους αγώνες τους. Οργιζόμαστε για τη βάρβαρη κρατική καταστολή τους.

Αλλά τα κράτη δεν έχουν μόνον εσωτερικό. Μετέχουν στη γεωπολιτική σκηνή διαμορφώνοντας τους συναφείς συσχετισμούς. Σε αυτό το πλαίσιο η στρατηγική κάθε κράτους είναι υποχρεωτικά 'εγωιστική'. Ακόμη και οι σχέσεις μεταξύ συμμάχων υπόκεινται σε αντιτιθέμενα συμφέροντα. Για παράδειγμα, η πρόσφατη ένταση μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ ίσως σχετίζεται με το ότι η εξάρτηση της πρώτης από το φυσικό αέριο της Ρωσίας δεν της επιτρέπει να ενστερνίζεται άνευ ετέρου την κλιμακούμενη αντιρωσική εκστρατεία που προωθούν οι δεύτερες.

Τέτοια ζητήματα δεν φαίνεται να μας απασχολούν. Σαν να έχουμε αποδεχθεί άβουλα ότι το ελληνικό κράτος αδυνατεί να ασκήσει "εγωιστική" εξωτερική πολιτική, ότι η μοίρα το προορίζει να υπακούει τυφλά. Το κενό αναπληρώνει η φλυαρία περί "προαιώνιων εχθρών" και "ανάδελφου έθνους", ένας εθνικισμός της κακιάς ώρας ή και ένας αστόχαστος "αντιιμπεριαλισμός" που δεν διακρίνει τις αντιθέσεις μεταξύ των ισχυρών και τα περιθώρια κίνησης που αυτές διανοίγουν.

Πρόκειται για ζητήματα σήμερα καθοριστικά, γιατί το γεωπολιτικό πλαίσιο μεταβάλλεται ραγδαία.

Απαριθμώ:

Read More

Το τέλος της λογικής ή η αρχή του τέλους του πολέμου

του Πάνου Χαρίτου

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να προσεγγίσει κάποιος την ιστορία. Μπορεί να την μελετήσει, να εξάγει συμπεράσματα, να διδαχθεί. Όταν όμως ο μόνος τρόπος προσέγγισης της ιστορίας είναι να επαναλαμβάνεις τα λάθη του παρελθόντος, αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει ανέξοδα.Το Ισραήλ προχθές έχασε δυο στρατιώτες του στη Ράφα κι ένας αιχμαλωτίστηκε. Αν τα γεγονότα ήταν διαφορετικά, αν δηλαδή οι νεκροί και ο αιχμάλωτος, ήταν μαχητές ή πολίτες ή παιδιά αλλά ήταν Παλαιστίνιοι, η είδηση δεν θα είχε καμία αξία. Περισσότεροι από 1.600 Παλαιστίνιοι είχαν χάσει τη ζωή τους στη Γάζα μέχρι που ολοκληρώθηκε αυτό το άρθρο. Περισσότεροι από 9.000 τραυματίες. ’γνωστος αριθμός Παλαιστίνιων έχουν συλληφθεί, το ανατολικό και βόρειο κομμάτι της Γάζας έχει ισσοπεδωθεί. Κι όμως, οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, δεν ήταν τέτοιες που να επηρρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί η στρατιωτική δύναμη του Ισραήλ.

Read More

Από την Ισπανία με αγάπη, για τους podemos

Μαρία Μπότση

Tι είναι το Podemos;

Τρία χρόνια πριν. Στις 15 Μαΐου 2011 οι πλατείες της Ισπανίας γεμίζουν από χιλιάδες κόσμου, οι οποίοι ζητούν να μπει πάτος στο βαρέλι της λιτότητας, να σταματήσει η εξαθλίωση, να υπάρξει μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, να μην πληρώσουν την κρίση οι «από κάτω». Αποφασίζουν να καταλάβουν τις πλατείες, να κατασκηνώσουν εκεί και δεν σταματούν να προτρέπουν τον κόσμο «μην μας κοιτάτε, ελάτε μαζί μας».

Κάπως έτσι, το κίνημα των αγανακτισμένων (indignados) ή 15Μ, όπως έγινε γνωστό, κάνει την εμφάνισή του στην ιστορία. Μια ιστορία, η οποία θα αναδειχθεί πολύ πιο σημαντική απ’ ότι και οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι φαντάζονταν, όχι μόνο επειδή ήταν ένα κίνημα που άνθισε σε όλη την Ισπανία αλλά και πέρα από τα σύνορά της, αλλά επειδή έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας κάποια χρόνια μετά. Παράλληλα με το κίνημα 15Μ, είχε δημιουργηθεί στην Ισπανία η πλατφόρμα όσων πλήττονται από τις υποθήκες, που λειτουργούσε με συνελεύσεις σε πολλές γειτονιές και αποτελούσε μια στήριξη σε όσους ήταν αντιμετώπιζαν εξώσεις από τις τράπεζες επειδή δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις. Δράσεις οι οποίες συνδέθηκαν άμεσα με το κίνημα των πλατειών και αποτέλεσαν κομμάτι του. Μία σύνδεση η οποία έδωσε καρπούς.

Read More

Ο Σέρτζιο Γιάχνι στο left.gr: Η εισβολή στη Γάζα, φυγή προς τα μπρος του Νετανιάχου

Σήμερα το πρωί το left.gr συνομίλησε με τον ισραηλινό ακτιβιστή Σέρτζιο Γιάχνι, διευθυντή του Εναλλακτικού Κέντρου Πληροφόρησης στην Ιερουσαλήμ. Το Εναλλακτικό Κέντρο Πληροφόρησης είναι μια κοινή αραβοϊσραηλινή οργάνωση που ιδρύθηκε το 1984. Αγωνίζεται σθεναρά ενάντια στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ. Πρωταγωνιστεί στο ισραηλινό αντιπολεμικό κίνημα.

Read More