Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
«Αριστεριτζήδες πυροσβέστες / εργατοπατέρες του λαού / λοβοτομημένες μαριονέτες / του υπαρκτού του σουρεαλισμού
Απ' του Άρη τα ένδοξα τα χρόνια / στους χιλιαστές του Περισσού / με τις ξύλινες καταγγελίες / του κοινοβουλίου η μαΐμού
με τις κρατικές επιδοτήσεις / τους μισθούς ντροπής των βουλευτών / πλάι πλάι μαζί με χρυσαυγίτες / ορντινάτσα των καπιταλιστών
Απ' της Βάρκιζας την κωλοτούμπα / που έδωσε τα όπλα στα σκυλιά / οι σφραγιδοκράτες νταβατζήδες / κοροΐδεύουνε την εργατιά».
Αυτοί είναι οι στίχοι της «Κατιούσας του ΚΚΕ» που έγραψε ο Τζίμης Πανούσης και την τραγούδησε με τον Γιάννη Αγγελάκα.
Καλά κάνουν οι καλλιτέχνες και τα χώνουν στα κόμματα και τις ηγεσίες τους. Είναι δικαίωμά τους και υποχρέωσή τους. Ειδικά η ηγεσία του ΚΚΕ, που είναι κλεισμένη στο ατσαλένιο κάστρο του δόγματος, πρέπει να ακούει από καιρού εις καιρόν ότι είναι γυμνή σαν τον βασιλιά του παραμυθιού. Κι όμως, η σύγκριση του ΚΚΕ, των οπαδών και της ηγεσίας του με τους χρυσαυγίτες είναι εντελώς απαράδεκτη, ανιστόρητη, συκοφαντική και εντέλει αντικαλλιτεχνική: Όσα προηγούνται και όσα ακολουθούν χάνονται μέσα στις δηλητηριώδεις ανοησίες περί της συμπόρευσης με τους ναζιστές.
Αμέσως μετά, πήραν τη σκυτάλη «Οι φίλοι του ΚΚΕ», κάποια από τα τρολ που ρίχνει το Κόμμα στο Διαδίκτυο για να βρίζουν και να τρομάζουν τους αντιφρονούντες: «Γεροτσάτσοι και αρχιρουφιάνοι, της κονόμας οι αναρχικοί Το 40 θα 'σουν καταδότης, γελωτοποιός των Γερμανών / Γκεσταπίτης και μαυραγορίτης, αρχηγός όλων των αρπαχτών/ Κι οι ναζίδες σ' έχουν αγαπήσει, κασιδιάρα έγινες ψυχή / κι από δράκουλας των Εξαρχείων, στου Μιχαλολιάκου την αυλή». Απάντησαν στη συκοφαντία με συκοφαντία εις το τετράγωνο, ο Πανούσης και ο Αγγελάκας είναι ναζίδες, μαυραγορίτες, γκεσταπίτες και ό,τι άλλο προστάζει η οργή του ΚΚΕ, που είναι χειρότερη και από την οργή του Αιγύπτιου θεού Ρα.
Αυτή η πλάκα με τη Χρυσή Αυγή πρέπει να τελειώνει επειγόντως. Δεν είναι πλάκα, είναι τραγωδία. Δεν είναι δυνατόν να αποκαλούμε χρυσαυγίτη όποιον δεν μας αρέσει ή όποιον μας πάει κόντρα στο Διαδίκτυο και αλλαχού. Δεν γίνεται να λες ναζί τον Πανούση και φιλοναζιστικό το ΚΚΕ, δεν γίνεται να ονοματίζει Χρυσή Αυγή την "Αυγή" το σούργελο που ονομάζεται Σώτη Τριανταφύλλου, ούτε να μιλούν για συριζαυγίτες τα ιντερνετικά τρολ του ΚΚΕ και των νεοφιλελέδων.
Η Χρυσή Αυγή είναι ισχυρό ναζιστικό κόμμα, που όμοιό του δεν υπάρχει στον πλανήτη, είναι ένοπλη οργάνωση, υπόδικη για δεκάδες κακουργήματα. Η σύγκριση οποιουδήποτε άλλου με τη Χ.Α., δεν είναι μόνο άδικη και γελοία, είναι και επικίνδυνη. Λειτουργεί υπέρ της ναζιστικής συμμορίας, που, εκεί που θα έπρεπε να είναι απόβλητη και αποσυνάγωγη, γίνεται μέτρο σύγκρισης για το πολιτικό σύστημα. Αν είναι χρυσαυγίτες ο Πανούσης, ο Αγγελάκας, το ΚΚΕ, η "Αυγή", τότε η Χρυσή Αυγή δεν είναι και κάτι φοβερό, είναι σαν και εμάς τους υπόλοιπους, με πιο κοντά μαλλιά και πιο φουσκωμένα μπράτσα.
«Αριστεριτζήδες πυροσβέστες / εργατοπατέρες του λαού / λοβοτομημένες μαριονέτες / του υπαρκτού του σουρεαλισμού
Απ' του Άρη τα ένδοξα τα χρόνια / στους χιλιαστές του Περισσού / με τις ξύλινες καταγγελίες / του κοινοβουλίου η μαΐμού
με τις κρατικές επιδοτήσεις / τους μισθούς ντροπής των βουλευτών / πλάι πλάι μαζί με χρυσαυγίτες / ορντινάτσα των καπιταλιστών
Απ' της Βάρκιζας την κωλοτούμπα / που έδωσε τα όπλα στα σκυλιά / οι σφραγιδοκράτες νταβατζήδες / κοροΐδεύουνε την εργατιά».
Αυτοί είναι οι στίχοι της «Κατιούσας του ΚΚΕ» που έγραψε ο Τζίμης Πανούσης και την τραγούδησε με τον Γιάννη Αγγελάκα.
Καλά κάνουν οι καλλιτέχνες και τα χώνουν στα κόμματα και τις ηγεσίες τους. Είναι δικαίωμά τους και υποχρέωσή τους. Ειδικά η ηγεσία του ΚΚΕ, που είναι κλεισμένη στο ατσαλένιο κάστρο του δόγματος, πρέπει να ακούει από καιρού εις καιρόν ότι είναι γυμνή σαν τον βασιλιά του παραμυθιού. Κι όμως, η σύγκριση του ΚΚΕ, των οπαδών και της ηγεσίας του με τους χρυσαυγίτες είναι εντελώς απαράδεκτη, ανιστόρητη, συκοφαντική και εντέλει αντικαλλιτεχνική: Όσα προηγούνται και όσα ακολουθούν χάνονται μέσα στις δηλητηριώδεις ανοησίες περί της συμπόρευσης με τους ναζιστές.
Αμέσως μετά, πήραν τη σκυτάλη «Οι φίλοι του ΚΚΕ», κάποια από τα τρολ που ρίχνει το Κόμμα στο Διαδίκτυο για να βρίζουν και να τρομάζουν τους αντιφρονούντες: «Γεροτσάτσοι και αρχιρουφιάνοι, της κονόμας οι αναρχικοί Το 40 θα 'σουν καταδότης, γελωτοποιός των Γερμανών / Γκεσταπίτης και μαυραγορίτης, αρχηγός όλων των αρπαχτών/ Κι οι ναζίδες σ' έχουν αγαπήσει, κασιδιάρα έγινες ψυχή / κι από δράκουλας των Εξαρχείων, στου Μιχαλολιάκου την αυλή». Απάντησαν στη συκοφαντία με συκοφαντία εις το τετράγωνο, ο Πανούσης και ο Αγγελάκας είναι ναζίδες, μαυραγορίτες, γκεσταπίτες και ό,τι άλλο προστάζει η οργή του ΚΚΕ, που είναι χειρότερη και από την οργή του Αιγύπτιου θεού Ρα.
Αυτή η πλάκα με τη Χρυσή Αυγή πρέπει να τελειώνει επειγόντως. Δεν είναι πλάκα, είναι τραγωδία. Δεν είναι δυνατόν να αποκαλούμε χρυσαυγίτη όποιον δεν μας αρέσει ή όποιον μας πάει κόντρα στο Διαδίκτυο και αλλαχού. Δεν γίνεται να λες ναζί τον Πανούση και φιλοναζιστικό το ΚΚΕ, δεν γίνεται να ονοματίζει Χρυσή Αυγή την "Αυγή" το σούργελο που ονομάζεται Σώτη Τριανταφύλλου, ούτε να μιλούν για συριζαυγίτες τα ιντερνετικά τρολ του ΚΚΕ και των νεοφιλελέδων.
Η Χρυσή Αυγή είναι ισχυρό ναζιστικό κόμμα, που όμοιό του δεν υπάρχει στον πλανήτη, είναι ένοπλη οργάνωση, υπόδικη για δεκάδες κακουργήματα. Η σύγκριση οποιουδήποτε άλλου με τη Χ.Α., δεν είναι μόνο άδικη και γελοία, είναι και επικίνδυνη. Λειτουργεί υπέρ της ναζιστικής συμμορίας, που, εκεί που θα έπρεπε να είναι απόβλητη και αποσυνάγωγη, γίνεται μέτρο σύγκρισης για το πολιτικό σύστημα. Αν είναι χρυσαυγίτες ο Πανούσης, ο Αγγελάκας, το ΚΚΕ, η "Αυγή", τότε η Χρυσή Αυγή δεν είναι και κάτι φοβερό, είναι σαν και εμάς τους υπόλοιπους, με πιο κοντά μαλλιά και πιο φουσκωμένα μπράτσα.