του Γιώργου Αναναδρανιστάκη
Πώς ψήφισαν στον πρώτο γύρο των εκλογών οι συριζαίοι; Φαινομενικώς εψήφισαν
ολίγον αλλοπρόσαλλα, περίεργα, δυσερμήνευτα. Ας αντιπαραβάλλουμε τα
αποτελέσματα στις περιφέρειες, με τη δημοσκόπηση για τις ευρωεκλογές που
πραγματοποίησε η Κάπα Research για το "Βήμα" και το Ρόιτερς, με δείγμα 6.000 πολιτών που ψήφισαν σε κάλπη της εταιρείας, αφού είχαν ψηφίσει λίγο πριν στην κάλπη του εκλογικού τμήματος:
Στην Αττική η πρόθεση ψήφου για τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές ήταν 31,1% και η ψήφος στις περιφερειακές 23,80%. Στη Νότια Ελλάδα (Πελοπόννησο, Δυτική Ελλάδα και Ιόνιο) η πρόθεση ψήφου ήταν στο 32,1% και η ψήφος κατά μέσο όρο στο 17,5%. Στην Κρήτη, το Βόρειο Αιγαίο και το Νότιο Αιγαίο η πρόθεση ψήφου ήταν 32% και η ψήφος στις περιφέρειες στο 18,5%. Στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην Κεντρική Μακεδονία και τη Δυτική Μακεδονία η πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές ήταν 19,6% και η ψήφος στις περιφέρειες στο 11%. Στην Κεντρική Ελλάδα (Θεσσαλία, Ήπειρος, Στερεά Ελλάδα), τέλος, η πρόθεση ψήφου ήταν στο 25% και η ψήφος στις περιφέρειες στο 19%.
Σχεδόν ένας στους τρεις από εκείνους που δήλωναν ευθαρσώς την πρόθεσή τους να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, είχαν ψηφίσει πριν από λίγο κάποιον υποψήφιο περιφερειάρχη που υποστηριζόταν από άλλο κόμμα. Διότι άλλο οι περιφερειακές και άλλο οι γενικές εκλογές. Στις περιφέρειες ο κόσμος ψηφίζει και με βάση τα πρόσωπα, τις γνωριμίες, τις συγγένειες, τις παλαιές πολιτικές συνήθειες ή και επειδή βλέπει την Περιφέρεια ως έσχατο αποκούμπι, κάποια πρόσκαιρη θέση εργασίας, κάποιο επίδομα, κάποια βοήθεια. Γι' αυτό ίσως οι εν ενεργεία περιφερειάρχες, ο Τατούλης, ο Αγοραστός, ο Αρναουτάκης, ο Καχριμάνης, έλαβαν τα μεγαλύτερα ποσοστά.
Δεν είναι μόνο οι ιδιαιτερότητες των περιφερειακών εκλογών, είναι και οι ιδιαιτερότητες του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα πρωτοφανές, που έφτασε μέσα σε ένα μήνα από το 7% στο 17% και από το 17% στο 27% και που φαίνεται να έχει μπετονάρει πανελλαδικά ένα 15%-17%, που τον ακολουθεί πιστά σε όλες σχεδόν τις επιλογές του. Πρόκειται για άθλο, για ποσοστό εξόχως υψηλό, ιδίως σε εποχές που τα κόμματα δεν βρίσκονται στα καλύτερά τους. Υπάρχουν ωστόσο και άλλοι τόσοι, άλλο ένα 15%, που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ ως όχημα απαλλαγής, τον ψηφίζει για να ξεκουμπιστούν οι άλλοι, για να αποδοθεί το δίκιο, για να μην χειροτερέψει η κατάσταση, για να μπορεί να βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη χωρίς να ντρέπεται. Ψηφίζει τον ΣΥΡΙΖΑ κι ας μην συμφωνεί απολύτως μαζί του κι ας μην πιστεύει ότι θα κάνει πράξη όλα όσα υπόσχεται.
Οι μη μπετοναρισμένοι ψηφοφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου αξιοσέβαστοι με τους μπετοναρισμένους κι ας μοιάζουν ελαφρώς αλλοπρόσαλλοι. Αυτοί, μαζί με τους άλλους φυσικά, θα δώσουν τις μεγάλες νίκες στην Αριστερά ή θα προκαλέσουν τις μεγάλες ήττες στους κυβερνώντες, που στη συγκυρία είναι σχεδόν το ίδιο.
Στην Αττική η πρόθεση ψήφου για τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές ήταν 31,1% και η ψήφος στις περιφερειακές 23,80%. Στη Νότια Ελλάδα (Πελοπόννησο, Δυτική Ελλάδα και Ιόνιο) η πρόθεση ψήφου ήταν στο 32,1% και η ψήφος κατά μέσο όρο στο 17,5%. Στην Κρήτη, το Βόρειο Αιγαίο και το Νότιο Αιγαίο η πρόθεση ψήφου ήταν 32% και η ψήφος στις περιφέρειες στο 18,5%. Στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην Κεντρική Μακεδονία και τη Δυτική Μακεδονία η πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές ήταν 19,6% και η ψήφος στις περιφέρειες στο 11%. Στην Κεντρική Ελλάδα (Θεσσαλία, Ήπειρος, Στερεά Ελλάδα), τέλος, η πρόθεση ψήφου ήταν στο 25% και η ψήφος στις περιφέρειες στο 19%.
Σχεδόν ένας στους τρεις από εκείνους που δήλωναν ευθαρσώς την πρόθεσή τους να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, είχαν ψηφίσει πριν από λίγο κάποιον υποψήφιο περιφερειάρχη που υποστηριζόταν από άλλο κόμμα. Διότι άλλο οι περιφερειακές και άλλο οι γενικές εκλογές. Στις περιφέρειες ο κόσμος ψηφίζει και με βάση τα πρόσωπα, τις γνωριμίες, τις συγγένειες, τις παλαιές πολιτικές συνήθειες ή και επειδή βλέπει την Περιφέρεια ως έσχατο αποκούμπι, κάποια πρόσκαιρη θέση εργασίας, κάποιο επίδομα, κάποια βοήθεια. Γι' αυτό ίσως οι εν ενεργεία περιφερειάρχες, ο Τατούλης, ο Αγοραστός, ο Αρναουτάκης, ο Καχριμάνης, έλαβαν τα μεγαλύτερα ποσοστά.
Δεν είναι μόνο οι ιδιαιτερότητες των περιφερειακών εκλογών, είναι και οι ιδιαιτερότητες του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα πρωτοφανές, που έφτασε μέσα σε ένα μήνα από το 7% στο 17% και από το 17% στο 27% και που φαίνεται να έχει μπετονάρει πανελλαδικά ένα 15%-17%, που τον ακολουθεί πιστά σε όλες σχεδόν τις επιλογές του. Πρόκειται για άθλο, για ποσοστό εξόχως υψηλό, ιδίως σε εποχές που τα κόμματα δεν βρίσκονται στα καλύτερά τους. Υπάρχουν ωστόσο και άλλοι τόσοι, άλλο ένα 15%, που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ ως όχημα απαλλαγής, τον ψηφίζει για να ξεκουμπιστούν οι άλλοι, για να αποδοθεί το δίκιο, για να μην χειροτερέψει η κατάσταση, για να μπορεί να βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη χωρίς να ντρέπεται. Ψηφίζει τον ΣΥΡΙΖΑ κι ας μην συμφωνεί απολύτως μαζί του κι ας μην πιστεύει ότι θα κάνει πράξη όλα όσα υπόσχεται.
Οι μη μπετοναρισμένοι ψηφοφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου αξιοσέβαστοι με τους μπετοναρισμένους κι ας μοιάζουν ελαφρώς αλλοπρόσαλλοι. Αυτοί, μαζί με τους άλλους φυσικά, θα δώσουν τις μεγάλες νίκες στην Αριστερά ή θα προκαλέσουν τις μεγάλες ήττες στους κυβερνώντες, που στη συγκυρία είναι σχεδόν το ίδιο.
