Την περασμένη Δευτέρα επρόκειτο να φιλοξενήσω στην εκπομπή μου "Στο Κόκκινο" τον Χρήστο Κορτζίδη. Και όπως κάνω συνήθως, παρότι ο συγκεκριμένος δήμαρχος είναι γνωστός στο πανελλήνιο από τις δύο μεγάλες απεργίες πείνας που έκανε και από το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, προσπάθησα να ενημερωθώ όσο καλύτερα μπορώ για τον καλεσμένο μου και το έργο του. Μπήκα, λοιπόν, στον διαδικτυακό κόμβο του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης, όπου έπεσα πάνω σε μία καταχώριση: "Δωρεάν ψηφιακή μαστογραφία σε άπορες και ανασφάλιστες γυναίκες του δήμου μας, ηλικίας 40-69 ετών". Εντυπωσιάστηκα ξέροντας πόσο ακριβή είναι η συγκεκριμένη εξέταση και πόσες ζωές σώζει.


Είδα τις δράσεις αλληλεγγύης του δήμου. Εκτός του Μητροπολιτικού Ιατρείου, του Κοινωνικού Φαρμακείου και του Οδοντιατρείου, υπάρχει και εθελοντική αιμοδοσία, δίκτυο εθελοντών γιατρών, δημοτική τράπεζα τροφίμων, δημοτικό ανταλλακτήριο ρούχων, διάθεση προϊόντων από παραγωγούς χωρίς μεσάζοντες, καθώς και δίκτυο εθελοντών δικηγόρων για τη στήριξη υπερχρεωμένων νοικοκυριών, όπως και... μαθήματα αλληλεγγύης σε μαθητές λυκείου από εθελοντές καθηγητές μέσης εκπαίδευσης.
Ακόμη είδα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη με 15.000 τίτλους βιβλίων και 2.928 μέλη, τα οποία μπορούν να δανείζονται βιβλία μέχρι και για είκοσι ημέρες. Είδα και άλλα πολλά, αλλά δεν επεκτείνομαι...
Ο Χρήστος Κορτζίδης δεν ήρθε στην εκπομπή γιατί μεσολάβησε η τραγωδία με τον χαμό του μικρού αγοριού στο απαράδεκτο λούνα παρκ ούτε μίλησε σε κάποιο ΜΜΕ μέχρι και την ταφή του παιδιού. Δικάστηκε και καταδικάστηκε ερήμην, απεκλήθη εγκληματίας και ζητήθηκε η κεφαλή του επί πίνακι από τους επαγγελματίες τηλεεισαγγελείς. Πριν μιλήσει, πριν υπάρξει η οποιαδήποτε έρευνα για το τραγικό περιστατικό.
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τα κίνητρα των καναλιών της διαπλοκής, είναι φανερά σε όποιον έχει στοιχειώδη νοημοσύνη. Δημοσιογραφικά τελείως αναφέρω πως τον Απρίλιο ο Δήμος Ελληνικού οργάνωσε, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, διεθνές διήμερο, με τη συμμετοχή κινημάτων από χώρες της Ευρώπης, τα οποία αντιτάσσονται σε ανάλογες ιδιωτικοποιήσεις -εκποιήσεις, μάλλον - δημόσιας γης και κατασκευής φαραωνικών έργων όπως αυτή που επιχειρείται στο Ελληνικό.
Ούτε με την υποκρισία θα ασχοληθώ, διότι θα έπρεπε να εξηγήσουν πώς στην περίπτωση της Ηλιούπολης, όπου σκοτώθηκε εννιάχρονο παιδί όταν έπεσε πάνω του η εστία ποδοσφαίρου δημοτικού γηπέδου, δεν τους κατέλαβε ανάλογο ιερό μένος.
Ούτε με την πομπώδη επιπολαιότητα (;) να συγκρίνεται η περίπτωση του λούνα παρκ με το ναυάγιο της Κορέας και την παραίτηση του πρωθυπουργού ή με τον αμοραλισμό ανθρώπων που οδήγησαν την Ελλάδα στην ανάγκη των κοινωνικών ιατρείων, όπως ο Σημίτης.
Ο Χρήστος Κορτζίδης έχει αποδείξει πως ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη ζωή. Το έχει αποδείξει θέτοντας σε κίνδυνο και τη δική του ζωή. Το υποσιτισμένο παιδάκι που έγλειφε το κουταλάκι του αντιβιοτικού (συγκλονιστική περιγραφή του Γιώργου Βήχα) πιστεύω πως δεν θα ωφεληθεί αν ο δήμαρχος παραιτηθεί.
Οι όποιες ευθύνες διά παραλείψεων ή ολιγωριών ας αποδοθούν με δικαιοσύνη και όχι στην αρένα των συμφερόντων που θέλουν να τον βγάλουν απ' τη μέση. Και η Αριστερά, που ετοιμάζεται να κυβερνήσει, ας έχει τα μάτια της δεκατέσσερα: Ας διυλίζει ή ίδια τον κώνωπα, πριν το κάνουν οι άλλοι που καταπίνουν την κάμηλο...