Δεν είμαι πολιτικός και ούτε σκοπεύω να
γίνω, αν και πιστεύω ότι το θέατρο, που γεννήθηκε σε τούτα δω τα
χώματα, είναι υψίστη πολιτική πράξη. Την Αθήνα την αγαπώ. Είναι η πόλη
μου, εδώ γεννήθηκα εγώ και οι παππούδες μου. Η συνεχής υποβάθμισή της με
πληγώνει. Αγαπώ τους ανθρώπους (και τα ζώα) όποιοι κι αν είναι αυτοί. Ό,τι χρώμα κι αν έχουν, ό,τι γλώσσα κι αν μιλάνε, όποια θρησκεία κι αν έχουν.Την περίοδο αυτή, μου ζητήθηκε να συστρατευθώ με κάποιους υποψηφίους δημάρχους. Έπρεπε, λοιπόν, να επιλέξω στρατόπεδο. Με ποιον, λοιπόν, θα πήγαινα: Με κάποιον που επί τέσσερα χρόνια τώρα ψηφίζει όλους τους νόμους που εξαθλιώνουν τον λαό και χαρίζει δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες και στα ιδιωτικά συμφέροντα; Με κάποιον που εφάρμοσε όλες τις επαχθείς για τον λαό εντολές των ξένων συμφερόντων; Με κάποιον που, αφού ψήφιζε όλα τα δολοφονικά μέτρα, «έπνιγε» τον πόνο του στη Μύκονο και τη Σαντορίνη; Με κάποιον που δηλώνει πως δεν θέλει να αναλάβει τα ηνία για να βοηθήσει τον λαό, αλλά υπόσχεται μόνο «αγώνες» (αφού βοηθήσει να πάρει τα ηνία ο εχθρός);
Έτσι οι επιλογές μου ήταν περιορισμένες. Θεώρησα μεγάλη τιμή την πρόταση που μου έκανε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης και η Ανοιχτή Πόλη, γιατί δεν έχει κανένα από τα παραπάνω αρνητικά χαρακτηριστικά. Γνωρίζω την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, τη διάθεση του να προσφέρει και τις ικανότητές του. Προσωπικά, δεν διεκδικώ κανένα «αξίωμα». Επιδίωξή μου είναι η προσφορά και μόνον αυτή. Δεν απαιτώ από τους Αθηναίους πολίτες να με ψηφίσουν, αλλά να ψηφίσουν αυτούς που θεωρούν ότι είναι έντιμοι, ηθικοί, εργατικοί, ανιδιοτελείς.
Αυτά να είναι τα κριτήριά τους και μόνον αυτά. Να κρίνουν τον χαρακτήρα τους και την αξιοπιστία τους. Και αν κάποιος ή κάποιοι τους εξαπάτησαν μία φορά, να μην τους δώσουν δεύτερη ευκαιρία. Αν πάλι είναι ικανοποιημένοι, ας τους ξαναψηφίσουν...
* Ο Ντίνος Καρύδης είναι ηθοποιός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την Ανοιχτή Πόλη
