της Λώρης Κέζα
Είναι απορίας άξιο γιατί ορισμένοι παρουσιάζουν τις διαφωνίες στον ΣΥΡΙΖΑ ως πρόβλημα - ακόμη και τις διαφωνίες επί της διαδικασίας ή τις διαφωνίες που δείχνουν τον δημοκρατικό χαρακτήρα της παράταξης. Για την επιλογή των υποψηφίων στις ευρωεκλογές έγινε μεγάλη συζήτηση μεταξύ στελεχών και μελών και ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση έγινε έξω από το κόμμα. Φράσεις όπως «ακονίζουν τα μαχαίρια» και «παζαρεύουν για τις θέσεις» επιχειρούν να απαξιώσουν την εσωκομματική διαδικασία.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Όταν οι άνθρωποι συνομιλούν, προκύπτουν ζητήματα. Ισχύει ακόμη και για τα μέλη μιας οικογένειας που αποφασίζουν αν το πασχαλινό κατσίκι θα το κάνουν στο φούρνο ή στη σούβλα. Υπάρχει τρόπος να ξεπεραστούν οι εντάσεις. Ο αρχηγός της οικογένειας ή του κόμματος χτυπά το χέρι στο τραπέζι και αποφασίζει για το αμνοερίφιο.
Στον ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να αποφασίσουν αν θα φουρνίσουν τον Κρίτωνα Αρσένη. Διατυπώθηκαν ενστάσεις από την αριστερή πλατφόρμα. Οι δυο πλευρές είχαν εξίσου λογικά επιχειρήματα. Από την πλευρά Τσίπρα έλεγαν ότι ο ευρωβουλευτής έχει δώσει μάχες στο οικολογικό κίνημα, από την πλευρά Λαφαζάνη έλεγαν ότι υπήρξε κηπουρός του Παπανδρέου.
Είναι πολύ υγιές να υψώνονται φωνές σε μια τέτοια αντιπαράθεση. Είναι πολύ υγιές να φεύγει κάποιος από την αίθουσα από εκνευρισμό. Το νοσηρό είναι να υπάρχει αυτοκράτορας που διορίζει εκλεκτούς με αδιαφανείς διαδικασίες. Θα έπρεπε να μας προβληματίζει περισσότερο η πρακτική των άλλων κομμάτων, όπου αποφασίζει το γραφείο του προέδρου με κλειστές διαδικασίες, θα έπρεπε να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στο νέο μοντέλο του προσωποπαγούς κόμματος που δεν διαθέτει καν όργανα.
Κι όμως, κανένα επικριτικό σχόλιο δεν γράφεται για την προώθηση εκλεκτών των προέδρων στα άλλα κόμματα. Αυτό είναι η νόρμα και οι ανοιχτές διαδικασίες εκλαμβάνονται ως προβληματικές.
Κι όμως, κανένα επικριτικό σχόλιο δεν γράφεται για την προώθηση εκλεκτών των προέδρων στα άλλα κόμματα. Αυτό είναι η νόρμα και οι ανοιχτές διαδικασίες εκλαμβάνονται ως προβληματικές.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει επίφαση διαλόγου καθώς ο πρόεδρος διαθέτει την πλειοψηφία σε όλες τις αναμετρήσεις. Ισχύει. Κέρδισε και στο ζήτημα του Κρίτωνα Αρσένη, θα του δώσει τελικά την ευκαιρία να διεκδικήσει ξανά μια έδρα στο ευρωκοινοβούλιο. Βεβαίως όλα τούτα ακούγονται αρνητικά σε όσους έχουν γαλουχηθεί με τις αξίες της υποτέλειας και της τυφλής υπακοής στον αρχηγό. Δεν εκπλήσσει λοιπόν που η εσωκομματική δημοκρατία αντιμετωπίζεται ως αναπηρία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
