Tα ποσοστά των κομμάτων είναι υπό διαμόρφωση και τα ερωτηματικά που γέννησε το 41% της αδιευκρίνιστης ψήφου στην δημοσκόπηση της Public Issue για την Εφημερίδα των Συντακτών, δεν θα έπρεπε να προβληματίζουν, σύμφωνα με τον δημοσκόπο Χριστόφορο Βερναρδάκη. Μιλώντας στο tvxs.gr λέει
ότι είναι πολύ νωρίς να γίνεται λόγος για τάσεις στις ευρωεκλογές καθώς
δεν έχει τεθεί ακόμη η ατζέντα της κάλπης. Επιπλέον, λόγω των
κοινωνικών συνθηκών το κοινό που απαντά στις δημοσκοπήσεις είναι τέτοιο
που διαμορφώνει μονόπλευρα το αποτέλεσμα και συνεπώς θα πρέπει να
αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα ως εργαλεία ανάλυσης.
Είναι λογικό. Πρέπει να συνεκτιμήσουμε ότι η ερώτηση αφορούσε τις ευρωεκλογές οι οποίες είναι σε τρεις μήνες. Είναι πολύ νωρίς.
Επίσης, δήλωση ψήφου κάνει περίπου ο ένας στους δυο. Στην διαμόρφωση αυτής της εικόνας συμβάλλουν και οι αρνήσεις, τα κλειστά σπίτα, τα ακατάλληλα άτομα. Σκεφτείτε ότι πλέον εκτός του «φακού» των δημοσκοπήσεων είναι το 80%-90%. Άρα έχουμε να διαχειριστούμε ένα πολύ μικρό κομμάτι του εκλογικού σώματος, λόγω κοινωνικών συνθηκών, κάτι που κάνει και το εργαλείο των δημοσκοπήσεων κάπως επισφαλές. Κάποτε δουλεύαμε με το 50% του εκλογικού σώματος.
Όμως αυτό το 90% κάπως θα πρέπει να κινηθεί εκλογικά.
Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο, αλλά δεν επιδέχεται απάντησης. Υπάρχει ένα ερώτημα, εάν θα πάει το ποσοστό αυτό στην κάλπη. Πόσο θα πάει; Οι μισοί; Σχεδόν όλοι; Κανένας;
Επιπλέον, εφόσον φτάσουν όλοι αυτοί στην κάλπη, η ψήφος τους δεν θα είναι συστημική: δηλαδή δεν θα είναι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ελιά, ΔΗΜΑΡ ή άλλοι σχηματισμοί των τελευταίων ετών. Το που θα πάει βέβαια είναι ασαφές.
Η ψαλίδα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως κλείνει. Μάλιστα, στην συγκεκριμένη δημοσκόπηση εμφανίζονται να έχουν ακριβώς το ίδιο ποσοστό. Γιατί συνέβη αυτό; Έχει κάνει λάθη ο ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν μπορεί να αξιολογηθεί αυτό βάσει των λαθών που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο λόγος που εμφανίζεται το κλείσιμο είναι ότι το 10% του πληθυσμού το οποίο πλέον απαντά στις δημοσκοπήσεις, όπως προείπαμε, είναι ένα κομμάτι που δεν αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα μέσα στην κρίση. Είναι πιο άνετο και ενός πιο ανεβασμένου επιπέδου. Είναι κάπως πιο ήσυχο, πιο εξασφαλισμένο και λιγότερο εκτεθειμένο. Συνεκτιμώντας αυτά, το ποσοστό που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιο.
Κανονικά θα έπρεπε η Νέα Δημοκρατία να έχει υπεροπλία σε αυτό το κομμάτι και το ΠΑΣΟΚ να είναι ελαφρώς πιο ανεβασμένο.
Αλλά και εδώ να τονίσουμε ότι οι ερωτήσεις αφορούσαν τις ευρωεκλογές και όχι τις βουλευτικές - όπου τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Όμως είμαστε τρεις μήνες πριν τις ευρωεκλογές, χωρίς διακύβευμα, με έντονο ευρωσκεπτικισμό. Συνεπώς είναι νωρίς για να αντιμετωπίζουμε αυτά τα νούμερα ως τάση.
Το Ποτάμι μπορεί να ξεφουσκώσει;
Προφανώς. Αλλά το πως εξηγείται το ποσοστό του ακριβώς θα πρέπει να περιμένουμε ένα δεκαπενθήμερο για να το δούμε. Μέχρι στιγμής υπάρχει η απήχηση στα μίντια. Και επειδή μιλάμε, όπως είπαμε για ένα 10% του εκλογικού σώματος πιο ασφαλές οικονομικά και πιο εκτεθειμένο στα μίντια είναι επόμενο να βλέπουμε αυτά τα ποσοστά. Όμως όπως είπαμε, όλα αυτά δεν εκφράζουν απολύτως την γενική τάση.
ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ κινδυνεύουν να τους… πάρει το ποτάμι;
Βέβαια. Εάν δούμε όλα όσα προείπαμε αντίστροφα, στο συγκεκριμένο κοινό έχουν το ΠΑΣΟΚ 3,5% και η ΔΗΜΑΡ 1,5%. Εάν τα πάρω αυτά τοις μετρητοίς, στις εκλογές θα δούμε την ΔΗΜΑΡ στο 0,3% και το ΠΑΣΟΚ στο 1,8%.
Όταν στο κομμάτι που έχει μια πιο συστημική συμπεριφορά τα κόμματα αυτά έχουν τέτοια ποσοστά, σε ένα σύνολο όπου θα μπει και το αντισυστημικό και η διαμαρτυρία και η φτώχεια και η ανέχεια μόνο κάτω μπορούν να πάνε.
Η Χρυσή Αυγή εμφανίζει κάποια σταθερά ποσοστά. Μπορούμε να πούμε ότι «μέχρι εκεί είναι» ή έχει κρυμμένους ψηφοφόρους;
Δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Είναι πολύ πιθανό να έχει κρυμμένους ψηφοφόρους. Το ζήτημα της μεγάλης αποχής από τις δημοσκοπήσεις και το ζήτημα ότι μιλάμε για ευρωεκλογές κάνουν το τοπίο πιο θολό.
Έτσι δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν οι διώξεις της Χρυσής Αυγής δημιουργούν κρυμμένους ψηφοφόρους ή απομακρύνουν το κοινό από το κόμμα. Η δημοσκόπηση, μια ποσσοτική έρευνα, δεν μπορεί να το δείξει αυτό. Θα πρέπει να έχουμε άλλα δεδομένα για να μελετήσουμε τις διακυμάνσεις που έχουν γίνει.
Άλλα, και πάλι, όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών εν γένει θα πρέπει να είμαστε πιο επιφυλακτικοί καθώς δεν υπάρχει το δίλημμα, δεν υπάρχει το διακύβευμα και δεν έχει τεθεί ατζέντα.
Πως ερμηνεύεται το τεράστιο ποσοστό αδιευκρίνιστης ψήφου στην δημοσκόπηση της Public Issue
Είναι λογικό. Πρέπει να συνεκτιμήσουμε ότι η ερώτηση αφορούσε τις ευρωεκλογές οι οποίες είναι σε τρεις μήνες. Είναι πολύ νωρίς.
Επίσης, δήλωση ψήφου κάνει περίπου ο ένας στους δυο. Στην διαμόρφωση αυτής της εικόνας συμβάλλουν και οι αρνήσεις, τα κλειστά σπίτα, τα ακατάλληλα άτομα. Σκεφτείτε ότι πλέον εκτός του «φακού» των δημοσκοπήσεων είναι το 80%-90%. Άρα έχουμε να διαχειριστούμε ένα πολύ μικρό κομμάτι του εκλογικού σώματος, λόγω κοινωνικών συνθηκών, κάτι που κάνει και το εργαλείο των δημοσκοπήσεων κάπως επισφαλές. Κάποτε δουλεύαμε με το 50% του εκλογικού σώματος.
Όμως αυτό το 90% κάπως θα πρέπει να κινηθεί εκλογικά.
Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο, αλλά δεν επιδέχεται απάντησης. Υπάρχει ένα ερώτημα, εάν θα πάει το ποσοστό αυτό στην κάλπη. Πόσο θα πάει; Οι μισοί; Σχεδόν όλοι; Κανένας;
Επιπλέον, εφόσον φτάσουν όλοι αυτοί στην κάλπη, η ψήφος τους δεν θα είναι συστημική: δηλαδή δεν θα είναι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ελιά, ΔΗΜΑΡ ή άλλοι σχηματισμοί των τελευταίων ετών. Το που θα πάει βέβαια είναι ασαφές.
Η ψαλίδα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως κλείνει. Μάλιστα, στην συγκεκριμένη δημοσκόπηση εμφανίζονται να έχουν ακριβώς το ίδιο ποσοστό. Γιατί συνέβη αυτό; Έχει κάνει λάθη ο ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν μπορεί να αξιολογηθεί αυτό βάσει των λαθών που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο λόγος που εμφανίζεται το κλείσιμο είναι ότι το 10% του πληθυσμού το οποίο πλέον απαντά στις δημοσκοπήσεις, όπως προείπαμε, είναι ένα κομμάτι που δεν αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα μέσα στην κρίση. Είναι πιο άνετο και ενός πιο ανεβασμένου επιπέδου. Είναι κάπως πιο ήσυχο, πιο εξασφαλισμένο και λιγότερο εκτεθειμένο. Συνεκτιμώντας αυτά, το ποσοστό που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιο.
Κανονικά θα έπρεπε η Νέα Δημοκρατία να έχει υπεροπλία σε αυτό το κομμάτι και το ΠΑΣΟΚ να είναι ελαφρώς πιο ανεβασμένο.
Αλλά και εδώ να τονίσουμε ότι οι ερωτήσεις αφορούσαν τις ευρωεκλογές και όχι τις βουλευτικές - όπου τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Όμως είμαστε τρεις μήνες πριν τις ευρωεκλογές, χωρίς διακύβευμα, με έντονο ευρωσκεπτικισμό. Συνεπώς είναι νωρίς για να αντιμετωπίζουμε αυτά τα νούμερα ως τάση.
Το Ποτάμι μπορεί να ξεφουσκώσει;
Προφανώς. Αλλά το πως εξηγείται το ποσοστό του ακριβώς θα πρέπει να περιμένουμε ένα δεκαπενθήμερο για να το δούμε. Μέχρι στιγμής υπάρχει η απήχηση στα μίντια. Και επειδή μιλάμε, όπως είπαμε για ένα 10% του εκλογικού σώματος πιο ασφαλές οικονομικά και πιο εκτεθειμένο στα μίντια είναι επόμενο να βλέπουμε αυτά τα ποσοστά. Όμως όπως είπαμε, όλα αυτά δεν εκφράζουν απολύτως την γενική τάση.
ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ κινδυνεύουν να τους… πάρει το ποτάμι;
Βέβαια. Εάν δούμε όλα όσα προείπαμε αντίστροφα, στο συγκεκριμένο κοινό έχουν το ΠΑΣΟΚ 3,5% και η ΔΗΜΑΡ 1,5%. Εάν τα πάρω αυτά τοις μετρητοίς, στις εκλογές θα δούμε την ΔΗΜΑΡ στο 0,3% και το ΠΑΣΟΚ στο 1,8%.
Όταν στο κομμάτι που έχει μια πιο συστημική συμπεριφορά τα κόμματα αυτά έχουν τέτοια ποσοστά, σε ένα σύνολο όπου θα μπει και το αντισυστημικό και η διαμαρτυρία και η φτώχεια και η ανέχεια μόνο κάτω μπορούν να πάνε.
Η Χρυσή Αυγή εμφανίζει κάποια σταθερά ποσοστά. Μπορούμε να πούμε ότι «μέχρι εκεί είναι» ή έχει κρυμμένους ψηφοφόρους;
Δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Είναι πολύ πιθανό να έχει κρυμμένους ψηφοφόρους. Το ζήτημα της μεγάλης αποχής από τις δημοσκοπήσεις και το ζήτημα ότι μιλάμε για ευρωεκλογές κάνουν το τοπίο πιο θολό.
Έτσι δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν οι διώξεις της Χρυσής Αυγής δημιουργούν κρυμμένους ψηφοφόρους ή απομακρύνουν το κοινό από το κόμμα. Η δημοσκόπηση, μια ποσσοτική έρευνα, δεν μπορεί να το δείξει αυτό. Θα πρέπει να έχουμε άλλα δεδομένα για να μελετήσουμε τις διακυμάνσεις που έχουν γίνει.
Άλλα, και πάλι, όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών εν γένει θα πρέπει να είμαστε πιο επιφυλακτικοί καθώς δεν υπάρχει το δίλημμα, δεν υπάρχει το διακύβευμα και δεν έχει τεθεί ατζέντα.