του Κώστα Μελά
Από επίσημα χείλη αυτή τη φορά εξαπολύθηκε έντονη και σφοδρή κριτική
κατά της Ε.Ε. αλλά και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που εφαρμόζουν μέτρα
λιτότητας.
Ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μουίζνιεκς κατακεραυνώνει την Ε.Ε. μέσω της εργασίας (issue paper) που δόθηκε χθες, Τρίτη, στη δημοσιότητα.
Στη συγκεκριμένη εργασία του επιτρόπου, η οποία αναφέρεται στις επιπτώσεις που είχε η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα, επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, η βασική ευθύνη της Ε.Ε. η οποία, από θεσμό στον οποίο έπρεπε να κυριαρχεί η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση μεταξύ των χωρών και των λαών, έχει μεταλλαχθεί σε ένα μόρφωμα κυριαρχούμενο από αγοραίες αντιλήψεις ακραίας μορφής.
«Όταν η Ε.Ε., ως κεντρικός παράγοντας στην αντιμετώπιση της κρίσης, λάμβανε αποφάσεις για την οικονομική διακυβέρνηση στα κράτη - μέλη και όταν η τρόικα έθετε όρους για τα πακέτα διάσωσης και δανειακές συμβάσεις, θα έπρεπε να είχαν λάβει καλύτερα υπόψη τους τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα» υπογραμμίζει ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Συγχρόνως στηλιτεύει και τη συμπεριφορά των υπολοίπων διεθνών δανειστών (ΔΝΤ) που, όπως υπογραμμίζει, «παρέλειψαν να συμπεριλάβουν τα ζητήματα προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλά από τα προγράμματα βοήθειας που εφάρμοσαν σε ευρωπαϊκές χώρες». «Έχουν ξεχάσει τις υποχρεώσεις τους για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυρίως την προστασία κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλέον ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.
Επίσης, από τα βέλη του επιτρόπου δεν ξεφεύγουν και οι κυβερνήσεις των εθνικών κρατών, οι οποίες δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια, ακόμη και όταν υπέγραφαν υπό εξαναγκασμό τα ακραία προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής - λιτότητας, να υποστηρίξουν και να απαιτήσουν την ύπαρξη ενός, έστω, στοιχειώδους δικτύου κοινωνικής προστασίας για το μέρος του πληθυσμού το οποίο γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα υποστεί συρρίκνωση των δικαιωμάτων του σχεδόν σε όλα τα επίπεδα. Σημειώνει:
«Από τις εθνικές αποφάσεις σχετικά με τα μέτρα λιτότητας και τα διεθνή πακέτα διάσωσης απουσιάζει η διαφάνεια, η συμμετοχή του κοινού και η δημοκρατική λογοδοσία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επαχθείς όροι εμπόδισαν τις κυβερνήσεις στο να επενδύουν σε βασικά προγράμματα κοινωνικής προστασίας, υγείας και εκπαίδευσης».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, το πλέον βίαιο και σκληρό στην ιστορία της Ε.Ε., στο οποίο δεν υπήρχε καμία πρόβλεψη για κάλυψη των αναγκών όλων εκείνων των ανθρώπων που θα βρίσκονταν στο μάτι του κυκλώνα.
Στην ίδια εργασία, χαρακτηρίζει ολέθριες τις συνέπειες που είχε η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας στις ευάλωτες ομάδες των πληθυσμών και ιδιαίτερα στα παιδιά και στους νέους.
«Η ανεργία των νέων στην Ευρώπη έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, ενώ εκατομμύρια οικογένειες υφίστανται τις συνέπειες των περικοπών στα παιδικά βοηθήματα και στις οικογενειακές παροχές, στην υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση» επισημαίνει ο επίτροπος, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι «ολοένα και αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο για να βρουν απασχόληση και να υποστηρίξουν τις οικογένειές τους, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις επανεμφάνισης της εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας».
Καταλήγοντας, ο επίτροπος υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να αναζωογονηθεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, που θα πρέπει να βασίζεται στα θεμέλια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για όλους.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΑΣ
Ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μουίζνιεκς κατακεραυνώνει την Ε.Ε. μέσω της εργασίας (issue paper) που δόθηκε χθες, Τρίτη, στη δημοσιότητα.
Στη συγκεκριμένη εργασία του επιτρόπου, η οποία αναφέρεται στις επιπτώσεις που είχε η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα, επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, η βασική ευθύνη της Ε.Ε. η οποία, από θεσμό στον οποίο έπρεπε να κυριαρχεί η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση μεταξύ των χωρών και των λαών, έχει μεταλλαχθεί σε ένα μόρφωμα κυριαρχούμενο από αγοραίες αντιλήψεις ακραίας μορφής.
«Όταν η Ε.Ε., ως κεντρικός παράγοντας στην αντιμετώπιση της κρίσης, λάμβανε αποφάσεις για την οικονομική διακυβέρνηση στα κράτη - μέλη και όταν η τρόικα έθετε όρους για τα πακέτα διάσωσης και δανειακές συμβάσεις, θα έπρεπε να είχαν λάβει καλύτερα υπόψη τους τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα» υπογραμμίζει ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Συγχρόνως στηλιτεύει και τη συμπεριφορά των υπολοίπων διεθνών δανειστών (ΔΝΤ) που, όπως υπογραμμίζει, «παρέλειψαν να συμπεριλάβουν τα ζητήματα προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλά από τα προγράμματα βοήθειας που εφάρμοσαν σε ευρωπαϊκές χώρες». «Έχουν ξεχάσει τις υποχρεώσεις τους για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυρίως την προστασία κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλέον ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.
Επίσης, από τα βέλη του επιτρόπου δεν ξεφεύγουν και οι κυβερνήσεις των εθνικών κρατών, οι οποίες δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια, ακόμη και όταν υπέγραφαν υπό εξαναγκασμό τα ακραία προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής - λιτότητας, να υποστηρίξουν και να απαιτήσουν την ύπαρξη ενός, έστω, στοιχειώδους δικτύου κοινωνικής προστασίας για το μέρος του πληθυσμού το οποίο γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα υποστεί συρρίκνωση των δικαιωμάτων του σχεδόν σε όλα τα επίπεδα. Σημειώνει:
«Από τις εθνικές αποφάσεις σχετικά με τα μέτρα λιτότητας και τα διεθνή πακέτα διάσωσης απουσιάζει η διαφάνεια, η συμμετοχή του κοινού και η δημοκρατική λογοδοσία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επαχθείς όροι εμπόδισαν τις κυβερνήσεις στο να επενδύουν σε βασικά προγράμματα κοινωνικής προστασίας, υγείας και εκπαίδευσης».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, το πλέον βίαιο και σκληρό στην ιστορία της Ε.Ε., στο οποίο δεν υπήρχε καμία πρόβλεψη για κάλυψη των αναγκών όλων εκείνων των ανθρώπων που θα βρίσκονταν στο μάτι του κυκλώνα.
Στην ίδια εργασία, χαρακτηρίζει ολέθριες τις συνέπειες που είχε η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας στις ευάλωτες ομάδες των πληθυσμών και ιδιαίτερα στα παιδιά και στους νέους.
«Η ανεργία των νέων στην Ευρώπη έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, ενώ εκατομμύρια οικογένειες υφίστανται τις συνέπειες των περικοπών στα παιδικά βοηθήματα και στις οικογενειακές παροχές, στην υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση» επισημαίνει ο επίτροπος, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι «ολοένα και αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο για να βρουν απασχόληση και να υποστηρίξουν τις οικογένειές τους, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις επανεμφάνισης της εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας».
Καταλήγοντας, ο επίτροπος υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να αναζωογονηθεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, που θα πρέπει να βασίζεται στα θεμέλια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για όλους.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΑΣ
