Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό "Στο Κόκκινο" για τις τρέχουσες εξελίξεις
Νομίζω ότι και η ομιλία του πρωθυπουργού αλλά και η όλη του θητεία οδηγεί τα πράγματα προς τα κάτω. Ζούμε μια πρωτοφανή υποβάθμιση της πολιτικής κατ’ αρχήν και του κοινοβουλίου στη συνέχεια. Νομίζω ότι γίνεται σκόπιμα αυτό. Δηλαδή κλήθηκε ο πρωθυπουργός σε μια πρόταση δυσπιστίας που έκανε η αξιωματική αντιπολίτευση. Στην αρχή είπαν ότι αυτό ήταν ένα δώρο που τους κάναμε διότι τους δώσαμε μια καλή ευκαιρία να μας αναπτύξουν το κυβερνητικό έργο. Όμως η διαδικασία ολοκληρώθηκε και ο κόσμος είδε και άκουσε τι ειπώθηκε.
Τώρα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι οι βουλευτές κυρίως αλλά και πολλοί υπουργοί διάβαζαν ένα κείμενο ή ανέπτυσσαν μια ομιλία με βάση κάποια σημεία και αφορούσαν τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ και όχι το κυβερνητικό έργο. Ήταν θλιβερό, και για εμένα που έτυχε και προήδρευα κάποιες ώρες, αντί να ακούμε από τους ομιλητές κάτι για τα πραγματικά προβλήματα, για την ανεργία, τη φτώχεια, την ανάπτυξη κλπ, ακούσαμε μια παραπολιτικού τύπου ανάλυση με άφθονα ψεύδη βεβαίως για τα εσωκομματικά, υποτίθεται, του ΣΥΡΙΖΑ.
Άρα είναι συνειδητό σχέδιο με στόχο την υποβάθμιση της πολιτικής και του Κοινοβουλίου γι’ αυτό και χρειάζεται προσοχή από εμάς. Νομίζω ότι εμείς, ως Αριστερά, πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου στην πολιτική και τη δημοκρατία ως όχημα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
• Αυτό που με ανησυχεί καιρό τώρα είναι ότι η κυβερνητική πλειοψηφία έχει επιλέξει την λογική ή την τακτική του κανιβαλισμού της πολιτικής.
Να σημειώσουμε και ένα θετικό. Αυτοί οι βουλευτές που είδαμε να μιλάνε ήταν μειοψηφία και στο χώρο της ΝΔ. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά χθες, τελευταία ημέρα της συζήτησης, δεν υπήρχαν καν ομιλητές από την ΝΔ, στην πλειοψηφία τους οι βουλευτές που μίλησαν ήταν βουλευτές της αντιπολίτευσης. Θέλω να πω, υπήρχε και μια άρνηση πολλών βουλευτών της ΝΔ να παίξουν αυτόν το ρόλο. Και επειδή ακριβώς είναι κάτι που δεν φαίνεται το σημειώνω. Άρα, ακόμη και στο χώρο της ΝΔ, τα πράγματα δεν είναι τόσο βολικά για τον κο Σαμαρά. Ακόμη και με την ομιλία του ο κ. Σαμαράς χθες, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, απαντούσε στους δικούς του εσωκομματικούς αντιπάλους.
• Δεν θα διαφωνήσω μαζί σας σ’ αυτή την εκτίμηση. Από την άλλη μεριά έχει ενδιαφέρον να δούμε το ρόλο που καλούνται να παίξουν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που είχαν στηρίξει την κυβέρνηση, όπως η περίπτωση της ΔΗΜΑΡ. Νομίζω ότι ο τίτλος που θα έδινα στην ομιλία του κου Κουβέλη είναι «αμηχανία».
Νομίζω κάτι χειρότερο. Η αμηχανία δικαιολογείται σε φάσεις που τα πράγματα είναι αμφίρροπα. Εδώ μιλάμε για μια στιγμή που πρέπει να γίνουν επιλογές. Τα περιθώρια που έχουμε ως κοινωνία είναι εντελώς περιορισμένα να αποφύγουμε ακόμη χειρότερες καταστάσεις. Και πρέπει να σας πω ότι αυτά είναι που δεν συζητούνται. Από τον Ιανουάριο η οικονομία έχει μπει σε μια νέα, θα έλεγα ακόμη πιο επικίνδυνη φάση της κρίσης, την οποία οι ειδικοί ονομάζουν φάση αποπληθωρισμού. Δηλαδή πέφτει το γενικό επίπεδο των τιμών, άλλο που η ακρίβεια διατηρείται, που σημαίνει ότι αν κάποιος θέλει να αγοράσει ένα σπίτι το αναβάλλει, εάν θέλει να κάνει μια επένδυση την αναστέλλει , μήπως τον επόμενο χρόνο είναι φθηνότερα τα πράγματα.
Αυτό, συν τα άλλα μέτρα που ετοιμάζονται να πάρουν, δείχνουν ότι θα συνεχισθεί το σπιράλ καταστροφής. Σ’ αυτές λοιπόν τις στιγμές η ΔΗΜΑΡ πιστεύω ότι πρέπει να δει πολύ σοβαρά τις επιλογές που θα κάνει, αν θέλει να υπάρχει στο πολιτικό στερέωμα.
Όμως όλα αυτά είναι επικοινωνιακά, είναι εικόνες. Εγώ συγκράτησα κυρίως τρία πράγματα από την ομιλία του κου Σαμαρά. Το πρώτο είναι ότι επί της ουσίας ο κος Σαμαράς μας είπε ότι έχουμε δίκιο στον πυρήνα του επιχειρήματός μας. Ποιο ήταν το επιχείρημά μας; Ότι «εφόσον δεσμεύεστε για πρωτογενή πλεονάσματα σε συνθήκες ύφεσης θα παίρνετε σκληρά μέτρα». Γι’ αυτό και χαρακτήρισα «αέρα κοπανιστό» τις διαβεβαιώσεις ότι δεν θα παρθούν νέα μέτρα.
Ο κος Σαμαράς λοιπόν είπε ότι ναι, έχουμε δίκιο, σε συνθήκες ύφεσης δεν μπορούμε να έχουμε πλεονάσματα, εκτός αν έχουμε σπατάλες και στρεβλώσεις που μπορούμε να διορθώσουμε. Δηλαδή θα παίρνουν μέτρα, θα κάνουν απολύσεις, θα μειώνουν συντάξεις, θα βάζουν φόρους και θα όλα αυτά θα τα ονομάζουν στρεβλώσεις που διορθώνονται.
Το δεύτερο το οποίο συγκράτησα είναι ότι ο κος Σαμαράς στη ουσία επιβεβαίωσε και όσα λέμε ως προς τις προοπτικές. Αν διαβάσετε προσεκτικά την ομιλία του κου Σαμαρά, θα διαπιστώσετε πως η μόνη προοπτική που έδωσε είναι ότι σε «λίγα χρόνια» θα έχουμε επιστρέψει στα επίπεδα πριν την κρίση, δηλαδή στο 2009, και μάλιστα σε πιο υγιείς βάσεις. Πόσα είναι αυτά τα «λίγα τα χρόνια»; Δεν μας είπε. Μελέτες του ΙΝΕΓΣΕΕ, αλλά και δικές μας δείχνουν ότι για να αποκαταστήσουμε τα επίπεδα απασχόλησης εκεί που βρίσκονταν το 2008 ή το 2009 με τις σημερινές τάσεις θα χρειασθούν πάνω από 20 χρόνια. Ο πυρήνας της ομιλίας του ήταν αυτό ακριβώς ότι με τα βήματα που περιλαμβάνει το πρόγραμμα της τρόικας σε κάποια χρόνια θα φτάσουμε στα πριν την κρίση επίπεδα. Δεν μας είπε σε πόσα χρόνια και πόσοι τελικά θα φτάσουν εκεί. Και το τρίτο σημείο που αξίζει να προσέξουμε είναι οι διαβεβαιώσεις και του κου Σαμαρά και του κου Βενιζέλου ότι εκλογές θα έχουμε το 2016. Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Ότι θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να μην πάμε σε εκλογές; Δηλαδή θα προχωρήσουν σε νέα, ακόμη πιο αυταρχικά μέτρα και επικοινωνιακά τεχνάσματα, ακόμη και πιο χυδαία, επειδή οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θέλουν να έχουν την εξουσία;
• Υπάρχει το ενδεχόμενο να ξαναδούμε αυτό το ιδιότυπο που είδαμε πριν λίγα χρόνια, όπου οι κοινοβουλευτικοί άνδρες παραδίδουν την εξουσία σε ανθρώπους της αγοράς; Μιλώ για την κυβέρνηση Παπαδήμου. Θεωρείτε πιθανό αυτό το σενάριο;
Όταν σας είπα ότι θεωρώ πως με την ομιλία του ο κος Σαμαράς θέλησε να απαντήσει σε εσωκομματικούς του αντιπάλους εννοούσα και αυτό. Δηλαδή πολλοί, και μέσα στη χώρα αλλά και στο εξωτερικό, αντιλαμβάνονται ότι ο κος Σαμαράς διαθέτει μια ισχνή μειοψηφία. Και πρέπει εδώ να σημειώσουμε την ενέργεια της κας Τζάκρη να μην δώσει θετική ψήφο στην κυβέρνηση. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, η ενέργειά της να ψηφίσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόταν θάρρος. Ένα από τα σενάρια λοιπόν είναι πράγματι αυτό που είπατε. Δεν το θεωρώ λύση για τα προβλήματα της χώρας. Θα το θεωρούσα μεγάλη και επικίνδυνη οπισθοδρόμηση. Όμως είναι ένα από τα σενάρια που συζητούνται, εάν μπορεί αυτή η Βουλή να αναδείξει και άλλες κυβερνήσεις χωρίς τον κο Σαμαρά. Εμείς θεωρούμε ότι το θέμα δεν είναι να υπάρξει άλλη κυβέρνηση από την ίδια Βουλή. Το θέμα είναι η άλλη πολιτική και η άλλη διαπραγμάτευση και το σχέδιο που πρέπει να υλοποιηθεί για την ανασυγκρότηση της χώρας. Όλα αυτά απαιτούν μια ανανεωμένη λαϊκή ετυμηγορία, ισχυρή εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την ενεργό συμμετοχή του ίδιου του λαού.
