ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Η Δεξιά ως κυβέρνηση χρησιμοποιούσε από πάντα για τις ανεπιθύμητες λαϊκές κινητοποιήσεις τον παντοδύναμο Δάκτυλο. Δάκτυλος κομμουνιστικός, αριστερός, αντιπολιτευτικός, εξτρεμιστικός, ήταν πάντα πίσω από κάθε αγώνα που αμφισβητούσε συντηρητικές πολιτικές και καθεστωτικούς πολιτικούς. Δάκτυλος φυσικά που μόνο τα συμφέροντα όσων απεργούσαν ή διαδήλωναν δεν είχε σκοπό να εξυπηρετήσει. Να εκμεταλλευτεί ήθελε πάντα -ο Δάκτυλος- τα αγνά κίνητρα των κινητοποιούμενων για να αποκομίσει -ο Δάκτυλος- ιδιοτελή κομματικά και άλλα οφέλη.
Ευτυχώς η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει αυτό το χούι -ο Δάκτυλος μας έλειπε. Και ούτε πρέπει να το αποκτήσει, όσο κι αν μπει σε πειρασμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα κλείσουμε τα μάτια σε ένα αυτονόητο γεγονός: Οι κινητοποιήσεις στην κοινωνία παράγουν δραστικά και άμεσα αποτελέσματα στην πολιτική. Συγκεκριμένα, οι ισχυροί κοινωνικοί άνεμοι -αγρότες, επαγγελματίες, συνταξιούχοι, δημόσιοι υπάλληλοι- που πνέουν σήμερα, έχουν τις επιπτώσεις τους στη θάλασσα της πολιτικής. Εκεί άλλα καράβια θαλασσοδέρνονται, άλλα φουσκώνουν πανιά και φιλοδοξίες, άλλα παθαίνουν ναυτία. Αναλόγως.
Θέλω να πω ότι κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας -με μικρό δέλτα- όταν απλώς μένουμε στο αυτονόητο, ότι οι κοινωνικές ομάδες που κινητοποιούνται σήμερα έχουν κάθε μια το δίκιο τους. Έχουν, τελεία. Και καλώς το διεκδικούν, παύλα. Από και πέρα όμως, δεν μπορεί κανείς να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει τα πολιτικά συμφέροντα που επενδύονται στις κοινωνικές αναταράξεις. Όταν ο Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση τελειώνει μέχρι τον Μάιο, ο Παναγιώτης υπολογίζει ότι η κυβέρνηση μετράει μήνες, τα κανάλια της διαπλοκής διεξάγουν ταξικό αγώνα και κάποιοι από τους λοιπούς βλέπουν να έρχεται ακυβερνησία και χάος, τότε συγνώμη, αλλά το θέμα πάει πολύ πέρα από το ασφαλιστικό.
Ε, και; Ε, και, ο κόσμος θα διαδηλώνει, αλλά και η κυβέρνηση ας μην κωλώνει. Πρώτον, να προστατέψει τον εαυτό της από την προστασία της Αστυνομίας -ο νοών νοήτω. Και δεύτερον, να εξαντλήσει κάθε περιθώριο διαλόγου και βελτιώσεων στις δύσκολες για πολύ κόσμο ρυθμίσεις. Από κει και πέρα, είναι δουλειά του κόμματος και του καθενός -τώρα δοκιμάζονται όλοι, παιδιά- να αναδεικνύει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε κείνους που παλεύουν για στροφή προς το καλύτερο και σε κείνους που δουλεύουν για επιστροφή στο τρισχειρότερο. Μάκης Βορίδης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, το είδατε;