Η αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα περί
βλαχοδημάρχων εξαγρίωσε τους επαγγελματίες αυτοδιοικητικούς του ΠΑΣΟΚ
και της Ν.Δ., οι οποίοι έχουν πρωτοστατήσει όλα αυτά τα μεταπολιτευτικά
χρόνια στο στίβο της σπάταλης και διεφθαρμένης τοπικής αυτοδιοίκησης.
Εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων έχουν εξάλλου οδηγηθεί στα
δικαστήρια σε τακτά χρονικά διαστήματα, πιστοποιώντας το γεγονός ότι τα
κόμματα αυτά ήταν ανέκαθεν εκτροφεία σκανδάλων.
Ο όρος «βλαχοδήμαρχος» δεν έχει, φυσικά, να κάνει με τους Βλάχους, οι οποίοι είναι άνθρωποι έντιμοι, φιλότιμοι, πατριώτες και ιδιαίτερα ευφυείς. Ο όρος αυτός ευρέως χρησιμοποιείται σκωπτικά εδώ και δεκάδες χρόνια για να σημάνει τον τύπο εκείνο που ενώ σπαταλά το δημόσιο χρήμα και καλύπτει πάσης φύσεως υπερβάσεις, ταυτόχρονα παριστάνει άλλοτε το σοσιαλιστή και άλλοτε τον αναμορφωτή της περιοχής του.
Είναι ο υποκριτής-δήμαρχος, σαν το ντουέτο του Αυλωνίτη και της Βασιλειάδου. Μπορεί δηλαδή όχι βλάχος να μην είναι, αλλά να είναι από τον Χολαργό ή το Παλαιό Φάληρο. Βλαχοδήμαρχος είναι μια λαϊκή ειρωνική έκφραση και ορθώς ο Τσίπρας τη χρησιμοποίησε: βλαχοδήμαρχοι είναι όλοι τους σχεδόν οι δήμαρχοί μας, εκπρόσωποι ενός υποκριτικού αυτοδιοικητικού λόγου.
Δεν υπάρχει θλιβερότερο θέαμα από τον υποψήφιο δήμαρχο που αγωνιά να πάρει το χρίσμα από τον κομματικό σωλήνα και εν συνεχεία εκλιπαρεί την εκλογή του λέγοντας ψέματα και μοιράζοντας υποσχέσεις. Οι δήμαρχοι αυτοί -κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.-έχουν τόσο υποβαθμίσει το θεσμό, ώστε η πλειονότητα των πολιτών να αναρωτιέται μήπως είναι προτιμότερο να διορίζονται και όχι να εκλέγονται οι δήμαρχοι!
Η εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα, από δημοκρατική αρχή έχει καταντήσει πεδίο διαφθοράς και συναλλαγής.
Ξαφνικά λοιπόν θίχτηκαν οι δήμαρχοι ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Γιατί; Διότι αντιλαμβάνονται πως σε λίγους μήνες θα αποστρατευθούν. Είναι τέτοιος ο πανικός που έπεσε στα επιτελεία, ώστε παρακολουθούμε την κωμική προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει τον τρόπο εκλογής των δημάρχων, μήπως και αποφύγει την πλήρη εκλογική καταστροφή. Ομως αυτές οι κουτοπονηριές θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη οργή στο λαό και το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα χειρότερο. Εάν ο δήμαρχος εκλέγεται με 42%, είναι αρκετά πιθανόν να μην εκλεγεί ούτε ένας δήμαρχος από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ! Ποιος πρόκειται να πάει στην κάλπη και να επιλέξει τον εκλεκτό του Μαξίμου; Κανείς φυσικά.
Οπανικός αυτός προκαλεί και οργασμό προτάσεων συνεργασίας. Ακόμη και ο Μπουτάρης προσπαθεί να κολακέψει τη Ν.Δ. μπας και φιλοτιμηθεί να τον προτείνει, ενώ ο Καμίνης, έπειτα από μια εντελώς ανύπαρκτη θητεία, που το μόνο αξιομνημόνευτο περιστατικό της είναι οι παρελάσεις, τρέχει κι αυτός να αποφύγει το μοιραίο. Το πιο έξυπνο όμως και για τους δύο είναι να δηλώσουν από τώρα ότι δεν ενδιαφέρονται, ώστε να αποφύγουν την εκλογική συντριβή.
Ενας λαός που έχει χάσει το εισόδημά του και τις δουλειές του, θα δει μπροστά του τους κυβερνητικούς δημάρχους με τον τρόπο που ο ταύρος βλέπει το πανί του ταυρομάχου. Μην έχοντας αλλού να ξεσπάσει, θα τους μαυρίσει ολοσχερώς.
Και μια χώρα που έχει πτωχεύσει, δεν έχει φυσικά αντοχές να κουβαλάει ακόμα στην πλάτη της τα απολιθώματα του αμαρτωλού μεταπολιτευτικού καθεστώτος: θα τα πετάξει από πάνω της.
Πηγή enet.gr
