Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, που δρομολογήθηκαν από την «απολυταρχικής» έμπνευσης κίνηση του πρωθυπουργού να κλείσει την ΕΡΤ και να μαυρίσει το σήμα της, σηματοδοτούν μια μεταστροφή στο ευρύτερο πολιτικό περιβάλλον της χώρας.
Έχει καταρρεύσει όλο το φαντασιακό περιβάλλον του περίφημου success story που επιχειρούσε να οικοδομήσει - πλαστά - ο κος Σαμαράς και το επιτελείο της «αλήθειας» στη Συγγρού.
Από την μια το ναυάγιο των κρίσιμων πλευρών της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας (πχ ΔΕΠΑ, καθυστερήσεις στον ΟΠΑΠ κλπ) και από την άλλη το κατέβασμα των διακοπτών στην ΕΡΤ, τσαλάκωσαν, αν δεν κατέστρεψαν ολοκληρωτικά, το πλαστό προφίλ της κυβερνητικής ευδαιμονίας στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο.
Η ισορροπία του τρόμου, η απεγνωσμένη - ηχηρή - σιωπή των πολιτών της ανέχειας, της ανεργίας, της φοροεπιδρομής, των απολύσεων και της απελπισίας, άρχισε να ανατρέπεται.
Το «ατύχημα» που προσπάθησε να αποφύγει ο κος Σαμαράς, εκβιάζοντας τους εταίρους του στην περίοδο της Κυπριακής κρίσης, «έσκασε» ως βραδυφλεγής βόμβα στα χέρια του με την υπόθεση της ΕΡΤ.
Η σιωπή μετατράπηκε σε ένα ποτάμι οργής, οι πολίτες ευαισθητοποιήθηκαν γιατί για πρώτη φορά σε καιρό καθεστώτος δημοκρατίας είδαν «μαύρο» στις οθόνες τους. Να θυμίσω απλώς ότι παρόμοιο μαύρο έπεσε στις τηλεοράσεις όταν έγινε η εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο.
Η δημοκρατική κουλτούρα του Ελληνικού λαού έσπασε το πέπλο της απεγνωσμένης σιωπής, η ΕΡΤ περιφρουρήθηκε, ο δρόμος της κατάρρευσης άνοιξε.
Τα ερωτήματα όμως για την ΔΗΜΑΡ είναι αμείλικτα και προκύπτουν - φωνάζοντας - ως αποτέλεσμα της ΑΠΟΛΥΤΗΣ δικαίωσης της στάσης όσων είχαμε διατυπώσει τις διαφωνίες μας, ακριβώς ένα χρόνο πριν, με την συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση Σαμαρά και αργότερα συγκροτήσαμε την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ.
Να παραθέσω ορισμένα από αυτά, έτσι για την ιστορία, αλλά κυριότερα ως δίδαγμα για μελλοντικές αναφορές άσκησης πολιτικής με συνέπεια και αρτιότητα πολιτικής σκέψης:
1. Με την συγκρότηση σήμερα δικομματικής κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχει καταρρεύσει ή όχι ο μύθος της ακυβερνησίας που αποτέλεσε και το βασικό επιχείρημα για την συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ; Το ΠΑΣΟΚ ισχυριζόμασταν ότι ουδέποτε επιθυμούσε τρίτες εκλογές – και τότε και τώρα – διότι προέβλεπε την εξαφάνιση του. Είχαμε δίκιο ή όχι; Φαίνεται πως ναι.
2. Η ακροδεξιά, μονομερής και απολυταρχική συμπεριφορά Σαμαρά με το κλείσιμο της ΕΡΤ, παρότι ήταν και είναι μείζον θέμα δημοκρατίας, άξιζε τον κόπο για τέτοια σύγκρουση; Και μάλιστα όταν όλοι είχαν συμφωνήσει στα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά του νέου φορέα, στην προσωρινή απόλυση όλων των εργαζομένων και στην τρίμηνη επαναπρόσληψη (ο αριθμός ήταν η θρυαλλίδα) για ένα τρίμηνο; Νομίζω ότι σωστά σηκώθηκε ψηλά το θέμα, ως ευκαιρία για να περισωθούν εκλογικά όσα φοβούμαι ότι δεν σώζονται.
3. Άξιζε τον κόπο να καταναλωθεί όλο το αξιακό φορτίο της ανανεωτικής αριστεράς που διαχειριζόταν η ΔΗΜΑΡ και τα ηθικό πλεόνασμα που είχε αυτό κόμμα με την ψήφιση ή την σιωπηλή συναίνεση στα πιο ακραία αντιλαϊκά μέτρα που έχουν εφαρμοστεί ποτέ στην νεώτερη ιστορία αυτής της χώρας;
Νομίζω ότι η ΔΗΜΑΡ πληρώνει και απεγνωσμένα σήμερα – σωστά- προσπαθεί να απεμπλακεί, τον επηρεασμό της από διάφορους γυρολόγους του απανταχού μεταρρυθμισμού και από διάφορους που αφελώς πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να επηρεάσουν το πολιτικό σκηνικό μιας κυβέρνησης στην οποία κυριαρχούσε αι κυριαρχεί η ακροδεξιά αντίληψη του πρωθυπουργού, απλώς χρησιμοποιήθηκαν ως άλλοθι.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κινδυνεύσει με μετάλλαξη – αν δεν έχει ήδη μεταμορφωθεί- το μεγαλύτερο μέρος της κομματικής και εκλογικής της βάσης. Εκατοντάδες στελεχών και μελών ήδη έχουν αποχωρήσει, ενώ η παραπάνω μεταλλαγή μπορεί να δυσκολέψει την αναστροφή της πολιτικής της ΔΗΜΑΡ και την ενδεχόμενη επαναφορά της σε αριστερή και προοδευτική τροχιά.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι ακριβώς αυτό, αν η ΔΗΜΑΡ θα επιλέξει στρατηγικά πια την ρήξη με τις ασκούμενες πολιτικές ή αν θα συνεχίσει τα αμφίσημα πολιτικά της μηνύματα.
Νομίζω πως οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες, η ανάγκη για αλλαγή στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι αναπόδραστη, με δεδομένο ότι αυτή η αλλαγή πρέπει να γίνει σε αριστερή και προοδευτική κατεύθυνση.
* Ο Ανδρέας Νεφελούδης είναι στέλεχος της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ