Η πρόταση Κουβέλη για την κατάργηση του bonus των 50 εδρών και την απλούστερη αναλογική ήταν από πολλούς αναμενόμενη.
Η ΔΗΜ.ΑΡ. είχε τη μεγαλύτερη διαπραγματευτική της δύναμη μέσα στο μνημονιακό σύστημα εξουσίας τον Ιούνιο του 2012, αμέσως μετά τις εκλογές, όταν το εσωτερικό και ευρωπαϊκό σύστημα της τριαρχίας των δανειστών ήθελε να παρουσιάσει το καταστροφικό μνημονιακό πρόγραμμα ως... «μονόδρομο» για τη σωτηρία της ΟΝΕ, των ευρωπαϊκών τραπεζών αλλά και της... Ελλάδας. Τότε κοπτόταν να παρουσιάσει στα μάτια της ευρωπαϊκής, αλλά και ελληνικής, κοινής γνώμης ότι η... «υπεύθυνη» Αριστερά, που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχει στο... σωτήριο έργο της τριαρχίας.
Τότε λοιπόν δεν σκέφτηκε να αξιώσει την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως άμεσης προγραμματικής δέσμευσης, κάτι που θα μπορούσε να επιτύχει ως αυτόματη ανταπόδοση της συμμετοχής της στην κυβέρνηση. Θα είχε μάλιστα σύμμαχο (όπως έχει και σήμερα) τον έτερο μνημονιακό εταίρο, το συρρικνωμένο ΠΑΣΟΚ, αφού αυτό το -νεοφιλελεύθερο πλέον- μόρφωμα δεν έχει καμμιά αναστολή να υποστηρίζει σήμερα αυτό που μέχρι χθες απέρριπτε.
Έκτοτε, κανένας από τη ΔΗΜ.ΑΡ. ή τους συμπλέοντες της αυτοαποκαλούμενης «Κεντροαριστεράς» δεν μας εξήγησε πώς συνεργάστηκαν άνευ αναστολών με την πιο σκληρή Δεξιά της Μεταπολίτευσης, που -συν τοις άλλοις- αλλοίωσε το πολίτευμα και παρακάμπτει το Κοινοβούλιο με την αθρόα έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, χωρίς να θέσουν την κατάργηση του bonus των 50 εδρών ως πρώτιστη προτεραιότητά τους!
Αλλά τώρα, με τη δημοσκοπική τους συρρίκνωση και τη διαφαινόμενη πιθανή αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, θυμήθηκαν τις... αρχές τους, που πρόσκαιρα είχαν θυσιάσει χάριν του μνημονιακού μονόδρομου. Έτσι νομίζουν ότι εκθέτουν τον ΣΥΡΙΖΑ, που, «για λόγους αρχής» -όπως λένε-, δεν μπορεί να χρεωθεί (έστω και με τίμημα την αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης) την απλή αναλογική που πάντα διακήρυττε!
Πρόκειται για μια καθυστερημένη κίνηση ιδιοτελούς επίνευσης που γίνεται «εν κενώ», αφού η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προξενούν τα Μνημόνια (τώρα μάλιστα που εισερχόμαστε στο πιο σκοτεινό τους τούνελ) δεν επιτρέπει τη συμπόρευση μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων. Η λυτρωτική για τον λαό και το έθνος Αριστερά του παρόντος δεν απεμπολεί το δικαίωμά της να διευρύνει τα ρήγματα της μνημονιακής εξουσίας και να κατεδαφίσει το αντικοινωνικό πλέγμα των εφαρμοστικών της νόμων μαζί με τα επικοινωνιακά της ερείσματα.
Η κατεπείγουσα ανάγκη αποκατάστασης της Δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας στην οικονομία, τους θεσμούς, το Δίκαιο (με άμεση ανάκληση των οδυνηρών Γνωμοδοτήσεων και Πιστοποιητικών Συμμόρφωσης, κείμενα με τα οποία η χώρα παραιτείται από τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός κυρίαρχου κράτους, ακόμη και από τους υπέρτερης ισχύος κανόνες του Εσωτερικού και Διεθνούς, Ανθρωπιστικού και Αναγκαστικού Δικαίου), απαιτεί στέρεη, ομονοούσα, συμπαγή και ξεκαθαρισμένη κυβερνητική βούληση.
Μετά την κατάργηση των Μνημονίων, η άμεση επιθετική - καταγγελτική διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης από τη νέα Βουλή και η εθνική αξίωση για αποκατάσταση της υφεσιακής ζημίας και της ανθρωπιστικής κρίσης, απαιτούν γνήσια και καθαρή, ΑΝΤΙμνημονιακή, ΑΝΤΙνεοφιλελεύθερη βούληση, που απορρίπτει εκ των προτέρων τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις της ευρωπαϊκής τεχνοδομής.
Δεν ζούμε σε ομαλές περιόδους όπου η δεδηλωμένη πίστη μας στην ανόθευτη απλή αναλογική -έστω αυτής της λυμφατικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας- μπορεί να τεθεί υπό την έγκριση των μνημονιακών και παραμνημονιακών δυνάμεων, οι οποίες το μόνο που επιθυμούν σήμερα με την πρόταση κατάργησης του bonus είναι η αποστέρηση της πιθανής αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι Έλληνες δεν έχουμε δικαίωμα να θέσουμε σε πρώτη μοίρα τη σωτηρία του ευρώ, των ευρωπαϊκών τραπεζών και την αφαίμαξη του Νότου από τη γερμανική οικονομική πολιτική, απεμπολώντας την καθαρή εθνική γραμμή για τη διεκδίκηση ενός προγράμματος εθνικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης. Και ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να επιτρέψει την κακομεταχείριση ενός απωθημένου θεσμού της αστικής δημοκρατίας (δηλαδή της απλής αναλογικής) και να αφήσει να περάσουν οι -μη αποκρυπτόμενες άλλωστε- σκοπιμότητες του μνημονιακού μπλοκ για ματαίωση του αντιμνημονιακού προγράμματος.
Ο λαός εξάλλου έχει άλλες προτεραιότητες. Δεν θα συγχωρήσει τέτοιες αφέλειες. Μετά την ακύρωση των Μνημονίων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανασυντάξει την Πολιτεία και θα κατοχυρώσει με το νέο Σύνταγμα όχι μόνο την ανόθευτη απλή αναλογική, αλλά και τους πάγιους αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς σε όλα τα επίπεδα των τοπικών, περιφερειακών και κεντρικών λειτουργιών.
Την κρίσιμη αυτή στιγμή της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, όταν η χώρα υποβιβάζεται σε κράτος-«παρία» («rogue»), σε μόνιμη αποικία χρέους, υποβαθμιζόμενη στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, δεν πρέπει να φανούμε ότι αρνούμαστε την πρόσκληση και την πρόκληση της Ιστορίας και της ευθύνης για να δώσουμε «εξετάσεις δημοκρατικότητας» σ' αυτούς που κυριολεκτικά ακύρωσαν την εξουσία του δημοκρατικώς δρώντος λαού και την εντολή του στις περσινές εκλογές! Γι' αυτό, με κάθε σαφήνεια και ρεαλιστική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, πρέπει να αποκαλυφθεί το εγχείρημα ένταξης του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό τόξο.
Προς το παρόν η πρόταση πρέπει να απορριφθεί ως έχει, γιατί ο Λαός και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διατηρήσουν την αυτονομία των κινήσεων και τη λυτρωτική δυνατότητά τους να σχηματίσουν ισχυρή κυβέρνηση της Αριστεράς, με ευρύτατη κοινωνική βάση για την ανακοπή της καταστροφικής πορείας, για την έναρξη της νέας ελπιδοφόρας μεταπολίτευσης!
* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Π.Γ.
Η ΔΗΜ.ΑΡ. είχε τη μεγαλύτερη διαπραγματευτική της δύναμη μέσα στο μνημονιακό σύστημα εξουσίας τον Ιούνιο του 2012, αμέσως μετά τις εκλογές, όταν το εσωτερικό και ευρωπαϊκό σύστημα της τριαρχίας των δανειστών ήθελε να παρουσιάσει το καταστροφικό μνημονιακό πρόγραμμα ως... «μονόδρομο» για τη σωτηρία της ΟΝΕ, των ευρωπαϊκών τραπεζών αλλά και της... Ελλάδας. Τότε κοπτόταν να παρουσιάσει στα μάτια της ευρωπαϊκής, αλλά και ελληνικής, κοινής γνώμης ότι η... «υπεύθυνη» Αριστερά, που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχει στο... σωτήριο έργο της τριαρχίας.
Τότε λοιπόν δεν σκέφτηκε να αξιώσει την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως άμεσης προγραμματικής δέσμευσης, κάτι που θα μπορούσε να επιτύχει ως αυτόματη ανταπόδοση της συμμετοχής της στην κυβέρνηση. Θα είχε μάλιστα σύμμαχο (όπως έχει και σήμερα) τον έτερο μνημονιακό εταίρο, το συρρικνωμένο ΠΑΣΟΚ, αφού αυτό το -νεοφιλελεύθερο πλέον- μόρφωμα δεν έχει καμμιά αναστολή να υποστηρίζει σήμερα αυτό που μέχρι χθες απέρριπτε.
Έκτοτε, κανένας από τη ΔΗΜ.ΑΡ. ή τους συμπλέοντες της αυτοαποκαλούμενης «Κεντροαριστεράς» δεν μας εξήγησε πώς συνεργάστηκαν άνευ αναστολών με την πιο σκληρή Δεξιά της Μεταπολίτευσης, που -συν τοις άλλοις- αλλοίωσε το πολίτευμα και παρακάμπτει το Κοινοβούλιο με την αθρόα έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, χωρίς να θέσουν την κατάργηση του bonus των 50 εδρών ως πρώτιστη προτεραιότητά τους!
Αλλά τώρα, με τη δημοσκοπική τους συρρίκνωση και τη διαφαινόμενη πιθανή αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, θυμήθηκαν τις... αρχές τους, που πρόσκαιρα είχαν θυσιάσει χάριν του μνημονιακού μονόδρομου. Έτσι νομίζουν ότι εκθέτουν τον ΣΥΡΙΖΑ, που, «για λόγους αρχής» -όπως λένε-, δεν μπορεί να χρεωθεί (έστω και με τίμημα την αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης) την απλή αναλογική που πάντα διακήρυττε!
Πρόκειται για μια καθυστερημένη κίνηση ιδιοτελούς επίνευσης που γίνεται «εν κενώ», αφού η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προξενούν τα Μνημόνια (τώρα μάλιστα που εισερχόμαστε στο πιο σκοτεινό τους τούνελ) δεν επιτρέπει τη συμπόρευση μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων. Η λυτρωτική για τον λαό και το έθνος Αριστερά του παρόντος δεν απεμπολεί το δικαίωμά της να διευρύνει τα ρήγματα της μνημονιακής εξουσίας και να κατεδαφίσει το αντικοινωνικό πλέγμα των εφαρμοστικών της νόμων μαζί με τα επικοινωνιακά της ερείσματα.
Η κατεπείγουσα ανάγκη αποκατάστασης της Δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας στην οικονομία, τους θεσμούς, το Δίκαιο (με άμεση ανάκληση των οδυνηρών Γνωμοδοτήσεων και Πιστοποιητικών Συμμόρφωσης, κείμενα με τα οποία η χώρα παραιτείται από τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός κυρίαρχου κράτους, ακόμη και από τους υπέρτερης ισχύος κανόνες του Εσωτερικού και Διεθνούς, Ανθρωπιστικού και Αναγκαστικού Δικαίου), απαιτεί στέρεη, ομονοούσα, συμπαγή και ξεκαθαρισμένη κυβερνητική βούληση.
Μετά την κατάργηση των Μνημονίων, η άμεση επιθετική - καταγγελτική διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης από τη νέα Βουλή και η εθνική αξίωση για αποκατάσταση της υφεσιακής ζημίας και της ανθρωπιστικής κρίσης, απαιτούν γνήσια και καθαρή, ΑΝΤΙμνημονιακή, ΑΝΤΙνεοφιλελεύθερη βούληση, που απορρίπτει εκ των προτέρων τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις της ευρωπαϊκής τεχνοδομής.
Δεν ζούμε σε ομαλές περιόδους όπου η δεδηλωμένη πίστη μας στην ανόθευτη απλή αναλογική -έστω αυτής της λυμφατικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας- μπορεί να τεθεί υπό την έγκριση των μνημονιακών και παραμνημονιακών δυνάμεων, οι οποίες το μόνο που επιθυμούν σήμερα με την πρόταση κατάργησης του bonus είναι η αποστέρηση της πιθανής αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι Έλληνες δεν έχουμε δικαίωμα να θέσουμε σε πρώτη μοίρα τη σωτηρία του ευρώ, των ευρωπαϊκών τραπεζών και την αφαίμαξη του Νότου από τη γερμανική οικονομική πολιτική, απεμπολώντας την καθαρή εθνική γραμμή για τη διεκδίκηση ενός προγράμματος εθνικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης. Και ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να επιτρέψει την κακομεταχείριση ενός απωθημένου θεσμού της αστικής δημοκρατίας (δηλαδή της απλής αναλογικής) και να αφήσει να περάσουν οι -μη αποκρυπτόμενες άλλωστε- σκοπιμότητες του μνημονιακού μπλοκ για ματαίωση του αντιμνημονιακού προγράμματος.
Ο λαός εξάλλου έχει άλλες προτεραιότητες. Δεν θα συγχωρήσει τέτοιες αφέλειες. Μετά την ακύρωση των Μνημονίων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανασυντάξει την Πολιτεία και θα κατοχυρώσει με το νέο Σύνταγμα όχι μόνο την ανόθευτη απλή αναλογική, αλλά και τους πάγιους αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς σε όλα τα επίπεδα των τοπικών, περιφερειακών και κεντρικών λειτουργιών.
Την κρίσιμη αυτή στιγμή της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, όταν η χώρα υποβιβάζεται σε κράτος-«παρία» («rogue»), σε μόνιμη αποικία χρέους, υποβαθμιζόμενη στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, δεν πρέπει να φανούμε ότι αρνούμαστε την πρόσκληση και την πρόκληση της Ιστορίας και της ευθύνης για να δώσουμε «εξετάσεις δημοκρατικότητας» σ' αυτούς που κυριολεκτικά ακύρωσαν την εξουσία του δημοκρατικώς δρώντος λαού και την εντολή του στις περσινές εκλογές! Γι' αυτό, με κάθε σαφήνεια και ρεαλιστική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, πρέπει να αποκαλυφθεί το εγχείρημα ένταξης του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό τόξο.
Προς το παρόν η πρόταση πρέπει να απορριφθεί ως έχει, γιατί ο Λαός και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διατηρήσουν την αυτονομία των κινήσεων και τη λυτρωτική δυνατότητά τους να σχηματίσουν ισχυρή κυβέρνηση της Αριστεράς, με ευρύτατη κοινωνική βάση για την ανακοπή της καταστροφικής πορείας, για την έναρξη της νέας ελπιδοφόρας μεταπολίτευσης!
* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Π.Γ.
