Πολλά γράφτηκαν, μέσα στην εβδομάδα, σχετικά
με την κατηγορία που διατύπωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά τη διάρκεια
της συζήτησης στη βουλή για τα προβλήματα των αγροτών, ως προς τον αφανή
χρηματοδότη μιας ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ. Πολλά- αλλά, κατά
την γνώμη μου, άστοχα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Όλα άρχισαν από ένα δημοσίευμα των "έγκριτων"
Νέων:
εκεί, βρίσκουμε την "φοβερή" αποκάλυψη ότι ο Αλέξης Τσίπρας συμμετείχε
σε μια συζήτηση, την οποία χρηματοδότησε ο Τζορτζ Σόρος. Μια
λεπτομέρεια, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, μάλλον ασήμαντη, εφόσον, για
όσους είναι έστω και ελάχιστα εξοικειωμένοι με την αμερικανική
πραγματικότητα, σχεδόν κάθε εκδήλωση οφείλει να διαθέτει κι έναν
σπόνσορα. Εμπορευματοποίηση των πάντων, και της παιδείας, λέγεται-και,
φυσικά, παρότι δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει αντίθετους, δεν μας κάνει
και ιδιαίτερη εντύπωση: πρόκειται, δυστυχώς, για κάτι το συνηθισμένο σ΄
εκείνα τα μέρη (κι όχι μόνο).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, η "αποκάλυψη" των
Νέων είναι ψευδής. Άλλοι ήταν οι χρηματοδότες εκείνης της εκδήλωσης. Ως προς αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εξέδωσε μια λεπτομερή ανακοίνωση.
Το ζήτημα, όμως, είναι άλλο. Πρώτον, για ποιο λόγο, τόσο τα
Νέα
όσο (και πολύ περισσότερο) ο Βενιζέλος χρησιμοποίησαν το όνομα του
Τζορτζ Σόρος για να επιτεθούν στον Τσίπρα. Ποιες είναι οι συνδηλώσεις
του προσώπου στην ελληνική κοινωνία;
Δεν είναι η πρώτη φορά που
το όνομα του γνωστού ιδρυτή του ομώνυμου hedge fund εμφανίζεται στην
πολιτική ζωή της χώρας μας. Η πιο "λαμπρή" στιγμή της εν Ελλάδι καριέρας
του ήταν, λίγα χρόνια πριν, όταν προβλήθηκε, από σύσσωμη την ακροδεξιά,
με πρωτοστατούντα τον Άδωνη Γεωργιάδη, ως ο κρυφός χρηματοδότης του
εγχειριδίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, και της Μαρίας Ρεπούση
προσωπικά.
Με μια απλή διαδικτυακή αναζήτηση, θα μπορούσε
κάποιος να διαπιστώσει ότι ο "ουγγροεβραίος κερδοσκόπος" θεωρείται ο
ιθύνων νους του αφελληνισμού της νεολαίας μας, βρίσκεται πίσω από κάθε
ανθελληνική συνωμοσία, χρηματοδοτεί τους "σκοπιανούς" και, γενικά, είναι
ο υπ ΄αριθμόν ένα εχθρός του Έθνους και της Ορθοδοξίας.
Από τον
Στόχο και την
Ελεύθερη ώρα,
ο Σόρος μπήκε και στην ελληνική βουλή, από τους τότε βουλευτές του
ΛΑΟΣ. Γραφικότητες της εγχώριας ακροδεξιάς σκηνής, θα μπορούσε να πει
κάποιος, και να το προσπεράσει. Πολλοί το προσπέρασαν, πράγματι, μαζί
με πολλά άλλα, κι έτσι βρεθήκαμε σήμερα να διαθέτουμε ένα αυθεντικό
ναζιστικό κόμμα που, μέρα με τη μέρα, γιγαντώνεται.
Ο Τζορτζ
Σόρος διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά για να γίνει ο "ήρωας" των
φιλοσυνωμοσιολόγων φασιστών επί της γης: είναι εβραίος, είναι
εγκατεστημένος στην Αμερική, διαθέτει μια τεράστια περιουσία την οποία
απέκτησε κινούμενος στο σκοτάδι, παρασκηνιακά, "κερδοσκοπώντας". Και σαν
να μην έφταναν όλα αυτά, έχει ιδρύσει κι ένα ινστιτούτο "για την ειρήνη
και τη συναδέλφωση των λαών των Βαλκανίων".
Αντισημιτισμός,
μίσος κατά των "τοκογλύφων", των "κερδοσκόπων", συνωμοσιολογία: όλα τα
υλικά παρασκευής του ναζιστικού εδέσματος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση,
βέβαια, αυτός που σερβίρει δεν είναι ο "΄αναμενόμενος" Μιχαλολιάκος ή,
έστω, ο Πάνος Καμμένος. Είναι η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία καθημερινή
εφημερίδα. Και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ένα πρόσωπο πέραν πάσης υποψίας, το
οποίο, μάλιστα, διοργανώνει και εκδηλώσεις κατά του νεοναζισμού και του
ρατσισμού.
Μήπως υπερβάλλουμε; Μήπως ο Βενιζέλος ήθελε, απλώς,
να ρίξει λάσπη στον Αλέξη Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ, και η αναφορά του από
το βήμα της βουλής αποσκοπούσε σε "στενά μικροκομματικά οφέλη"; Μήπως,
δηλαδή, ήθελε, απλώς, να αποσείσει την κατηγορία περί της σχέσης των δυο
(πρώην) μεγάλων κομμάτων με την εγχώρια διαπλοκή και με αυτή του η
φράση θεώρησε ότι έριχνε την μπάλα στην εξέδρα; "Μπορεί εμείς... αλλά
κι εσείς δεν πάτε πίσω, αφού...";
Δεν το πιστεύω. Και δεν το
πιστεύω επειδή δεν είναι η πρώτη του φορά: υπενθυμίζω ότι, μόλις πριν
από λίγο καιρό, ο Βενιζέλος, αναφερόμενος στα "δευτερόλεπτα" κατά τα
οποία είχε ανοίξει το διαβόητο στικάκι με την λίστα Λαγκάρντ έκανε μια
δήλωση που αρχικά σχολιάστηκε, αλλά σύντομα εξαφανίστηκε από την
ραδιοτηλεοπτική μας μνήμη. Είχε πει τότε ότι "διάβασε πάνω πάνω κάποια
ονόματα εβραίων".
Πολλοί "εβραίοι", κερδοσκόποι και "αφανείς"
έχουν μαζευτεί τον τελευταίο καιρό στο ΠΑΣΟΚ. Και μια επαναλαμβανόμενη
σύμπτωση παύει να φαίνεται ως σύμπτωση. Ιδίως όταν τέτοιες εκφάνσεις του
λόγου έχουν δεδομένη απήχηση σε τμήματα του ακροατηρίου (και του
εκλογικού σώματος). Για την οικονομική κρίση φταίμε "όλοι μαζί". Για τη
δεινή κατάσταση της χώρας μας, φταίνε οι "λαθρομετανάστες" (φορείς
μικροβίων και αφελληνισμού) και οι "κερδοσκόποι". Στα παρασκήνια
"κρύβονται" ονόματα εβραίων. Χρηματοδότες του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που
υπερασπίζεται τους "λαθρομετανάστες" είναι εβραίοι κερδοσκόποι που,
ταυτόχρονα, εξυφαίνουν και σχέδια κατά της Ιστορίας μας και της
ελληνικότητας της Μακεδονίας.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας τόσο
δεινός ρήτορας όπως ο Βενιζέλος δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνεται τις
συνεπαγωγές των λόγων του στο σημερινό εθνικό ακροατήριο. Και θεωρώ
δεδομένο (και πλειστάκις αποδεδειγμένο, κατά το παρελθόν) ότι ο
συγκεκριμένος πολιτικός δεν έχει ουδεμία αναστολή, ηθικής, ιδεολογικής ή
άλλης τάξης.
"Έλα μωρέ τώρα", θα σκεφτεί κάποιος. "Ψαρεύει
στα θολά νερά της απελπισίας και της αγανάκτησης, μήπως και διασωθεί
πολιτικά". Πράγματι.
Κι εμείς, όμως, δεν μπορούμε πια να
προσπερνάμε τέτοια φαινόμενα σα να μη συμβαίνει τίποτα, σαν να αποτελούν
(αναπόδραστα;) μέρος της καθημερινότητάς μας. Οφείλουμε να εντοπίζουμε
και να αποκαλύπτουμε τον (όχι και τόσο) κρυφό συνωμοσιολογικό,
αντισημιτικό, ρατσιστικό, εντέλει φασιστικό λόγο, έστω κι ως
"υπονοούμενο", ως "κλείσιμο του ματιού". Καθημερινά, διαρκώς,
ακατάπαυστα.
Απ΄ όπου κι αν προέρχεται. Γιατί οφείλουμε να εμποδίσουμε την λογική του κατάληξη. Η οποία δεν θα είναι μια "απλή" ρητορική έξαρση...
