Η ευρωπαϊκή κρίση αντιμετωπίζεται από τους πολιτικούς ηγέτες με έναν λόγο που ζητάει την θυσία του πληθυσμού.
Είναι
ο ίδιος λόγος με αυτόν των ανώτερων στρατιωτικών όταν στέλνουν τους
νεοσύλλεκτους να πεθάνουν. Έχει λιγότερο την μυρωδιά της πυρίτιδας αλλά
δεν είναι λιγότερο βίαιος. Πρόκειται για ένα συστηματικό σχέδιο σε όλο
τον κόσμο για να ρίξει στα σκουπίδια τα επιτεύγματα των εργαζομένων των
δύο τελευταίων αιώνων, και η ανθρωπότητα πάει πίσω στο όνομα της
«εθνικής αποκατάστασης». Αυτός είναι ένας κόσμος που οργανώνεται και
εξειδικεύεται στην εξόντωση των άλλων. Και μετά έρχονται να καταδικάσουν
τη βία των φτωχών, η άλλη χειροκρότησε την πείνα, της αξίζουν μετάλλια
(σ.σ.: αναφέρεται στην ισπανίδα βουλευτίνα του λαϊκού κόμματος Άντρεα
Φάμπρα).
Παρουσιάζουν την λιτότητα ως τη μόνη λύση.Από
ποιους; Οι τραπεζίτες που προκάλεσαν αυτή την καταστροφή ήταν και
παραμένουν οι κύριοι ληστές των τραπεζών, και ανταμείβονται με
εκατομμύρια ευρώ που τους καταβάλλονται ως αποζημίωση. Είναι ένας κόσμος
πολύ ψεύτικος και πολύ βίαιος. Η λιτότητα είναι αυτά που έλεγαν για
πολλά χρόνια στη Λατινική Αμερική. Έχουμε παρακολουθήσει όλη αυτήν την
παράσταση, έκανε εδώ πρεμιέρα και την γνωρίζουμε ήδη. Γνωρίζουμε τα
πάντα. Τις «μαγικές» τους συνταγές, το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα ...
Πιστεύετε ότι η εξαθλίωση του πληθυσμού είναι πιο βίαιη σήμερα;Αν
ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας ήταν πραγματικός και όχι μια δικαιολογία
για άλλους σκοπούς, θα έπρεπε να γεμίσουμε τον κόσμο με αφίσες που να
γράφουν: «ψάξτε για τους απαγωγείς των χωρών, τους αμειβόμενους
εξολοθρευτές και δολοφόνους, τους διακινητές του φόβου», που είναι ο πιο
επικίνδυνος από όλα γιατί καταδικάζει σε παράλυση. Αυτός είναι ένας
κόσμος που την δυσπιστία των ανθρώπων την βλέπει ως απειλή. Είναι σαν
κάποιος να πρόκειται να σας βλάψει και αυτοί να λένε: «πρέπει να τον
υπερασπιστούμε». Κατά συνέπεια η πολεμική βιομηχανία μοιάζει σαν
δικαιολογημένη, ένα ποιητικό όνομα σε μια εγκληματική βιομηχανία. Αυτό
είναι ένα τέλειο παράδειγμα της βίας.
Στο Μεξικό συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες για τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών.-Η
διαφορά σε ψήφους δεν ήταν τόσο μεγάλη, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να
αποδειχθεί ότι υπήρξε απάτη. Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη απάτη
βαθύτερα, πιο λεπτή και περισσότερο επιβλαβής για τη δημοκρατία. Είναι
οι πολιτικοί που δίνουν προεκλογικές υποσχέσεις και κάνουν τα αντίθετα
όταν φτάνουν αργότερα στην εξουσία. Έτσι ενεργούν ενάντια στη δημοκρατία
και δίνουν ένα άσχημο παράδειγμα στις νέες γενιές.
Όσον αφορά
την εκδίωξη του Φερνάντο Λούγο στην Παραγουάη, μπορεί να μιλήσει
κάποιος για πραξικόπημα αν βασίζεται στους νόμους της χώρας;-Φυσικά.
Αυτό που έγινε την Παραγουάη είναι ένα πραξικόπημα. Έχουν χτυπήσει την
κυβέρνηση όχι για αυτό που είχε γίνει, αλλά για το τι θα μπορούσε να
κάνει. Ίσως να μην είχε κάνει πολλά, αλλά είχε προχωρήσει η αγροτική
μεταρρύθμιση σε μια χώρα που έχει τον μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης της
εξουσίας στο έδαφος της στη Λατινική Αμερική, και επομένως και τις πιο
άδικες ανισότητες, είχε κάποιες τοποθετήσεις εθνικής αξιοπρέπειας έναντι
ορισμένων παντοδύναμων διεθνών εταιρειών όπως η Monsantos, απαγόρευσε
την είσοδο των γενετικά τροποποιημένων σπόρων…Ήταν ένα προληπτικό
πραξικόπημα, ακριβώς όχι για το ποιος είσαι, αλλά για το τι μπορείς να
κάνεις
Δεν σας εκπλήσσει ότι συνεχίζουν αυτές τις καταστάσεις;Ο
κόσμος σήμερα είναι πολύ περίεργος. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες
φαίνεται σαν να έχουν εμβολιαστεί, και τα πραξικοπήματα γίνονται τώρα
στις κυβερνήσεις από τα χέρια των τεχνοκρατών, από την Goldman Sachs και
τις άλλες μεγάλες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις που δεν έχουν ψηφιστεί
από κανέναν. Ακόμη και η γλώσσα το αντανακλά αυτό. Οι χώρες που
υποτίθεται ότι είναι κυρίαρχες και ανεξάρτητες θα πρέπει να κάνουν τη
δουλειά τους σαν να ήταν παιδιά που είναι επιρρεπή σε ανάρμοστη
συμπεριφορά, και οι δάσκαλοι είναι οι τεχνοκράτες που έρχονται για να
τραβήξουν τα αυτιά τους.
Μετάφραση: Δημήτρης Γκιβίσης
Πηγή: www.bbc.co.uk/mundo/noticias/2012/07/120723_eduardo_galeano_crisis_mz.shtml
