Κι όμως... Σε αυτό το ρευστό πολιτικό τοπίο, κανείς δεν «παίζει» την πολιτική οικολογία στην Ελλάδα. Τα μεγάλα ΜΜΕ την έχουν «εξαφανισμένη»... Συγκρίνετε τη στάση τους για παράδειγμα σε σχέση με τη «δημοκρατική αριστερά» (ΔΗΜΑΡ) ή ακόμη και σε σχέση με τη «δημοκρατική συμμαχία» (ΔΗΜΣΥΜ)...
Τα κυρίαρχα ΜΜΕ τους έχουν «εξαφανισμένους» τους ΟΠ -και οι δημοσκοπήσεις τους παρουσιάζουν καθηλωμένους...
Ναι, η πολιτική οικολογία, με συνολική πρόταση (σωστή ή λάθος κατά την άποψή του καθενός μας είναι άλλη υπόθεση) για τη διευθέτηση των πολιτικών, των κοινωνικών, των οικονομικών μας πραγμάτων, ποτέ δεν είχε δυνατή φωνή στην Ελλάδα.
• Μια εξατομικευμένη και πατερναλιστική ταυτόχρονα κοινωνία της εξάρτησης, εξάρτηση από κόμματα, από επιδοτήσεις, από «φεουδάρχες», κ.λπ....
• Μια κοινωνία που δε σέβεται το αστικό και φυσικό της περιβάλλον...
• Μια κοινωνία όπου η οικοδομική της δραστηριότητα ασκείται όπως ασκείται εδώ και δεκαετίες, αποτελώντας ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του ΑΕΠ της χώρας...
Μια τέτοια κοινωνία, όπως η νεοελληνική, δύσκολα μπορεί να πλησιάσει την πολιτική οικολογία, που συν τοις άλλοις μιλάει και λειτουργεί με όρους μεγαλύτερης συλλογικότητας από ό,τι άλλα κόμματα.
Αλλά, να μην μπορεί να την «ακούσει» κιόλας ρε αδερφέ; Από το «φόβο» μήπως κάτι «τσιμπήσει» κι αυτή, στη νέα εποχή που γεννιέται;
Σε κάθε περίπτωση, επειδή έτσι ασκείται η πολιτική παγκοσμίως, με όρους «power politics» and «vested interests», για να ακουστεί η πολιτική οικολογία στην Ελλάδα, πέρα από τις δικές της προσπάθειες, χρειάζεται να τη «βοηθήσουν» και τα γεγονότα, με έμφαση στα περιβαλλοντικά, δυστυχώς...
Χρειάζεται όμως και μεγαλύτερη οργανωτική προσπάθεια και από την ίδια.
________________________________________
Ο Κώστας Καραμάρκος είναι κοινωνικός επιστήμονας
http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=7485&LID=1
