Πάλι τα ίδια και τα ίδια, όπως μετά από κάθε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Μάλλον θα πρέπει να χαϊδεύουμε προληπτικά μια εικονίτσα του Μαρξ οι άπιστοι ή να κάνουμε προληπτικά τον σταυρό μας οι πιστοί, κάθε φορά που τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μαζεύονται για να σκεφτούν συλλογικά, να συσκεφτούν κομματικά και να αποφασίσουν πολιτικά: Θεέ μου, φύλαξέ μας από τους δικούς μας, γιατί από τους άλλους φυλαγόμαστε μόνοι μας.
Νομίζετε ότι το θέμα είναι τι γίνεται εντός; Λάθος. Καλώς γίνεται ό,τι γίνεται εντός. Δημοκρατικό κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα ερίζουν, θα ψηφίζουν, θα καταψηφίζουν, θα αποφασίζουν. Και θα πειθαρχεί η μειοψηφία στην πλειοψηφία. Έτσι πάει το πράγμα και καλώς πάει έτσι. Το θέμα είναι τι γίνεται εκτός, αμέσως μετά τις συνεδριάσεις. Όταν πιάνουν με το πρώτο φως της αυγής στασίδι στα κανάλια ορισμένοι. Και πού σε σφάζει, πού σε πονεί.
Βγήκε, ας πούμε, με το λάλημα του πετεινού, ο Αλέξης Μητρόπουλος. Στον AΝΤ1. Για να μας ενημερώσει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τη συμφωνία που περιγράφει η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής. Ξέρει -είπε- την ανθρωπογεωγραφία του κόμματος. Και προβλέπει ότι δεν περνάει η συμφωνία. Αδύνατον. Ή εν πάση περιπτώσει πολύ δύσκολο. Διότι υπάρχει αντιστοίχιση μεταξύ των συσχετισμών στην Κ.Ε. και στην Κ.Ο. Είπε.
Και αυτός μεν είπε. Αλλά δεν ελάλησε κιόλας, κατά το ευαγγελικό. Άλλοι λάλησαν, κατά το λαϊκό. Διότι όταν ένας βουλευτής και ανώτατος κομματικός λειτουργός προβλέπει, και το λέει δημοσίως εκεί που το λέει, ότι δεν θα πειθαρχήσουν κάποιοι σε μια δημοκρατικά ειλημμένη απόφαση, τότε δύο τινά συμβαίνουν. Ή δεν καταλαβαίνει τι λέει και τη σημασία αυτού που λέει. Ή απλώς υποκύπτει στην αβάσταχτη ελαφρότητα της δημοσιότητας. Διαλέγετε και παίρνετε.
Μπορεί βέβαια κάποιος να πει: Σιγά, βρε παιδιά, ο άνθρωπος λέει την αλήθεια, όπως την καταλαβαίνει. Σωστό. Μόνο που δυστυχώς την αλήθεια για την αλήθεια του, όπως την καταλαβαίνουν κάποιοι άλλοι, δεν τη λένε, για να μην παραβιάσουν τα χρηστά ήθη, τη δεοντολογία, ίσως και κάποιες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα περί εξυβρίσεως. Κι έτσι η ζωή συνεχίζεται. Άλλοι έχουν το προνόμιο να μιλήσουν ατελώς κι άλλοι το βάσανο να λαλήσουν σιωπηλώς...
