Ο
κ. Σαμαράς στη χθεσινή του συνέντευξη
στον τηλεοπτικό σταθμό Mega
επιδόθηκε σε μία προσπάθεια διάσωσης
της υστεροφημίας της κυβέρνησής του.
Χωρίς ίχνος ουσιαστικής αυτοκριτικής,
θεώρησε ότι το μόνο ολίσθημά του ήταν
το «επικοινωνιακό βατερλώ» του ΕΝΦΙΑ
και της υπερφορολόγησης. Λες και οι
πολίτες, με καλύτερη επικοινωνιακή
διαχείριση, θα έβρισκαν περισσότερα
χρήματα στο πορτοφόλι τους. Την ίδια
στιγμή υπερασπίστηκε με πάθος τις
μειώσεις των επικουρικών! Για όλα αυτά
ο κ. Σαμαράς καταδικάστηκε από τους
πολίτες στις 25 Γενάρη.
Όμως
και κ. Σαμαράς βρέθηκε και σε ένα πέλαγος
αντιφάσεων, αποδεικνύοντας ότι ούτε
και στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης
μπορεί να βοηθήσει τη χώρα. Ενώ επαίρεται
ότι έβγαζε τη χώρα από Μνημόνιο,
παραδέχεται ότι αδυνατούσε να κλείσει
την αξιολόγηση, μη δεχόμενος τις
απαιτήσεις της Τρόϊκα! Οπότε όταν ασκεί
κριτική στη σημερινή κυβέρνηση ότι δεν
κλείνει την συμφωνία, τι ακριβώς ζητάει;
Και εδώ απαιτούνται συγκεκριμένες
απαντήσεις.
- Να αποδεχθεί η κυβέρνηση μείωση συντάξεων;
- Να αποδεχθεί η κυβέρνηση απελευθέρωση απολύσεων;
- Ποια είναι η γνώμη του κ. Σαμαρά για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αύξηση του κατώτατου μισθού; Ποια είναι η άποψή του για την ζούγκλα της αγοράς εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
- Πιστεύει ότι πρέπει να αυξηθεί ο ΦΠΑ σε συγκεκριμένα αγαθά και υπηρεσίες, αλλά και στα νησιά;
- να συνεχιστεί το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων με χαριστικούς όρους, όπως γινόταν επί των ημερών του;
Αν
θέλει να φανεί χρήσιμος ο κ. Σαμαράς, ας
πει την άποψή του για τα παραπάνω. Όπως
ενδιαφέρον θα έχει να ακούσουμε και μια
αυτοκριτική για τις ασφυκτικές συνθήκες
ρευστότητας που κληροδότησε στη νέα
κυβέρνηση.
Η
ελληνική κυβέρνηση δίνει μια δύσκολη
μάχη για την έξοδο από την κρίση και την
επανάκτηση της αξιοπρέπειας του λαού
μας. Δυστυχώς, σε αυτή την προσπάθεια
έχει απέναντί της και τον κ. Σαμαρά.
