ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
Ως πρόλογο για το σημερινό άρθρο χρησιμοποιώ το ακόλουθο απόσπασμα από το πρώτο θέμα του αμερικανικού περιοδικού "The Nation" με τίτλο: "Η Ελλάδα ορθώνει το ανάστημά της". Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «αυτό που έχει επιτύχει ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ορισμένες ζωτικής σημασίας παραχωρήσεις, πρώτα απ' όλα: χρόνο για να βάλει τέλος στην παράλογη απαίτηση για τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα, καθώς και το δικαίωμα να παρουσιάσει το δικό του μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Είναι μια νίκη μεγαλύτερη από ό,τι μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά και είναι αποτέλεσμα της θέλησης των Ελλήνων διαπραγματευτών να κρατήσουν μια πραγματικά ριζοσπαστική στάση, διακινδυνεύοντας τα πάντα. Με τον τρόπο αυτό, έχουν αλλάξει το μέλλον της Ευρωζώνης. Ρωγμές έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στο Τείχος του Βερολίνου. Το σκληροπυρηνικό υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας έχει αναγκαστεί να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να διαχωριστεί η πολιτική από την οικονομία».
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ όπως καταγράφηκε στη συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα ήταν η χρυσή τομή, όπως την ζήτησε από τον Γιάνη Βαρουφάκη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ώστε να απελευθερώσει τις πιστώσεις της Κεντρικής Τράπεζας προς την Ελλάδα, πριν δημιουργηθούν συνθήκες ασφυξίας στη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας. Πρέπει να καταλάβουν όλοι πως η πραγματική δυσκολία στο κρίσιμο τεστ για την ομαλή πορεία της χώρας δεν ήταν το προχθεσινό Eurogroup. Η ελληνική κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή ζήτησε ένα "πρόγραμμα - γέφυρα" ορισμένου χρόνου για να ετοιμάσει συνολικά το οικονομικό της σχέδιο, ώστε, με πλήρη έλεγχο της οικονομικής πολιτικής, να έχει μια δανειακή συμφωνία με όρους που δεν θα ανατρέπουν ή ματαιώνουν τις προγραμματικές της θέσεις και την πορεία της χώρας για έξοδο από την κρίση.
ΟΣΟΙ πραγματικά νοιάζονται και θέλουν να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης με Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ, πριν ανοίξουν το στόμα τους να μιλήσουν και να ξεχωρίσουν, ας θέσουν ως άσκηση όλα τα πιόνια στη σκακιέρα και ας αναρωτηθούν αν μπορούσε υπό αυτές τις προϋποθέσεις να υπάρξει καλύτερο αποτέλεσμα για τα ελληνικά συμφέροντα. Αν απέναντι στην κυριαρχούσα Γερμανία, με τη Γαλλία να φοβάται τη σύγκρουση και την Ιταλία να προσέχει για να έχει, θα μπορούσε κάποιος να πετύχει κάτι πολύ καλύτερο. Όσοι νομίζουν πως ναι, μπορούσε, είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν πώς αυτοί θα ξεπερνούσαν την πιστωτική ασφυξία της χώρας, όταν η εντολή του ελληνικού λαού με ποσοστό 36%, δεν περιελάμβανε, ως λευκή επιταγή, αυτό το σενάριο.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ τελειώνουν και η ώρα των έργων έχει φτάσει. Σε αυτό το μικρό διάστημα των περίπου 100 ημερών, που απομένουν για την παράταση που εξασφάλισε η κυβέρνηση, πρέπει να γίνουν άλματα ικανά να δώσουν τις πρώτες πολύτιμες στροφές στη μηχανή της οικονομίας που χρειάζεται επειγόντως καύσιμα. Πρέπει, μέσα σε ασφαλές περιβάλλον, το επίκαιρα κρίσιμο τουριστικό ρεύμα προς την Ελλάδα, που κρίνεται αυτή την εποχή, να μεγαλώσει και να συμβάλει ως έσοδο στην ελληνική οικονομία. Πρέπει προχωρημένες ιδέες και σχέδια να μπουν μπροστά, είτε αφορούν ιδιωτικές είτε δημόσιες επενδύσεις. Πρέπει η φορολογική πολιτική να γίνει αποτελεσματική και δίκαιη. Να αφήνει χώρο και χρόνο για οικονομικές δραστηριότητες στη νέα εποχή.
ΣΕ ΑΥΤΟ το τετράμηνο όλοι θα κριθούν από την αποτελεσματικότητα τους να φέρουν σε πέρας το έργο που τους αναλογεί. Και για να τα καταφέρουν, πρέπει να αντιληφθούν πως στην ελληνική κοινωνία και τον ελληνισμό υπάρχουν πολύτιμες δυνάμεις ικανές, έτοιμες και πρόθυμες να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Η κυβέρνηση, αλλά και το μικρό -οργανωτικά- κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να ανοίξουν τους ταμιευτήρες του ανθρώπινου δυναμικού, για να συλλέξουν την ενέργεια που απαιτούν οι περιστάσεις. Το έργο μιας κυβέρνησης που αποκαλείται Εθνικής Σωτηρίας δεν μπορεί να ολοκληρωθεί με επιτυχία από απομονωμένα, άπειρα και σε κάποιες περιπτώσεις στενόμυαλα επιτελικά κέντρα.
- Τα λόγια τελειώνουν. Σε αυτό το μικρό διάστημα των περίπου 100 ημερών, που απομένουν για την παράταση που εξασφάλισε η κυβέρνηση, πρέπει να γίνουν άλματα ικανά να δώσουν τις πρώτες πολύτιμες στροφές στη μηχανή της οικονομίας
Ως πρόλογο για το σημερινό άρθρο χρησιμοποιώ το ακόλουθο απόσπασμα από το πρώτο θέμα του αμερικανικού περιοδικού "The Nation" με τίτλο: "Η Ελλάδα ορθώνει το ανάστημά της". Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «αυτό που έχει επιτύχει ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ορισμένες ζωτικής σημασίας παραχωρήσεις, πρώτα απ' όλα: χρόνο για να βάλει τέλος στην παράλογη απαίτηση για τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα, καθώς και το δικαίωμα να παρουσιάσει το δικό του μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Είναι μια νίκη μεγαλύτερη από ό,τι μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά και είναι αποτέλεσμα της θέλησης των Ελλήνων διαπραγματευτών να κρατήσουν μια πραγματικά ριζοσπαστική στάση, διακινδυνεύοντας τα πάντα. Με τον τρόπο αυτό, έχουν αλλάξει το μέλλον της Ευρωζώνης. Ρωγμές έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στο Τείχος του Βερολίνου. Το σκληροπυρηνικό υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας έχει αναγκαστεί να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να διαχωριστεί η πολιτική από την οικονομία».
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ όπως καταγράφηκε στη συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα ήταν η χρυσή τομή, όπως την ζήτησε από τον Γιάνη Βαρουφάκη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ώστε να απελευθερώσει τις πιστώσεις της Κεντρικής Τράπεζας προς την Ελλάδα, πριν δημιουργηθούν συνθήκες ασφυξίας στη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας. Πρέπει να καταλάβουν όλοι πως η πραγματική δυσκολία στο κρίσιμο τεστ για την ομαλή πορεία της χώρας δεν ήταν το προχθεσινό Eurogroup. Η ελληνική κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή ζήτησε ένα "πρόγραμμα - γέφυρα" ορισμένου χρόνου για να ετοιμάσει συνολικά το οικονομικό της σχέδιο, ώστε, με πλήρη έλεγχο της οικονομικής πολιτικής, να έχει μια δανειακή συμφωνία με όρους που δεν θα ανατρέπουν ή ματαιώνουν τις προγραμματικές της θέσεις και την πορεία της χώρας για έξοδο από την κρίση.
ΟΣΟΙ πραγματικά νοιάζονται και θέλουν να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης με Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ, πριν ανοίξουν το στόμα τους να μιλήσουν και να ξεχωρίσουν, ας θέσουν ως άσκηση όλα τα πιόνια στη σκακιέρα και ας αναρωτηθούν αν μπορούσε υπό αυτές τις προϋποθέσεις να υπάρξει καλύτερο αποτέλεσμα για τα ελληνικά συμφέροντα. Αν απέναντι στην κυριαρχούσα Γερμανία, με τη Γαλλία να φοβάται τη σύγκρουση και την Ιταλία να προσέχει για να έχει, θα μπορούσε κάποιος να πετύχει κάτι πολύ καλύτερο. Όσοι νομίζουν πως ναι, μπορούσε, είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν πώς αυτοί θα ξεπερνούσαν την πιστωτική ασφυξία της χώρας, όταν η εντολή του ελληνικού λαού με ποσοστό 36%, δεν περιελάμβανε, ως λευκή επιταγή, αυτό το σενάριο.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ τελειώνουν και η ώρα των έργων έχει φτάσει. Σε αυτό το μικρό διάστημα των περίπου 100 ημερών, που απομένουν για την παράταση που εξασφάλισε η κυβέρνηση, πρέπει να γίνουν άλματα ικανά να δώσουν τις πρώτες πολύτιμες στροφές στη μηχανή της οικονομίας που χρειάζεται επειγόντως καύσιμα. Πρέπει, μέσα σε ασφαλές περιβάλλον, το επίκαιρα κρίσιμο τουριστικό ρεύμα προς την Ελλάδα, που κρίνεται αυτή την εποχή, να μεγαλώσει και να συμβάλει ως έσοδο στην ελληνική οικονομία. Πρέπει προχωρημένες ιδέες και σχέδια να μπουν μπροστά, είτε αφορούν ιδιωτικές είτε δημόσιες επενδύσεις. Πρέπει η φορολογική πολιτική να γίνει αποτελεσματική και δίκαιη. Να αφήνει χώρο και χρόνο για οικονομικές δραστηριότητες στη νέα εποχή.
ΣΕ ΑΥΤΟ το τετράμηνο όλοι θα κριθούν από την αποτελεσματικότητα τους να φέρουν σε πέρας το έργο που τους αναλογεί. Και για να τα καταφέρουν, πρέπει να αντιληφθούν πως στην ελληνική κοινωνία και τον ελληνισμό υπάρχουν πολύτιμες δυνάμεις ικανές, έτοιμες και πρόθυμες να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Η κυβέρνηση, αλλά και το μικρό -οργανωτικά- κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να ανοίξουν τους ταμιευτήρες του ανθρώπινου δυναμικού, για να συλλέξουν την ενέργεια που απαιτούν οι περιστάσεις. Το έργο μιας κυβέρνησης που αποκαλείται Εθνικής Σωτηρίας δεν μπορεί να ολοκληρωθεί με επιτυχία από απομονωμένα, άπειρα και σε κάποιες περιπτώσεις στενόμυαλα επιτελικά κέντρα.
