Μ. Ξενογιαννακοπούλου: Όλοι γνωρίζουν στις Βρυξέλλες ότι το πρόγραμμα απέτυχε, και αν δεν το αναγνωρίζουν είναι είτε για λόγους ιδεοληψίας, είτε πολιτικής τακτικής και ισορροπιών.

Η άρνηση παράτασης του μνημονίου είναι το βασικό σημείο της διαπραγμάτευσης, και δεν είναι προσχηματική ή θέμα εντυπώσεων.

Η παράταση δεν θα σήμαινε μόνο επιβεβαίωση για άλλη μια φορά της ίδιας λάθος συνταγής με άμεσες συνέπειες, να θυμηθούμε ότι τα μέτρα που εκκρεμούσαν προεκλογικά αφορούσαν τη μείωση κύριων συντάξεων, μαζικές απολύσεις και νέες περικοπές. Μια παράταση θα ακύρωνε κυρίως την ίδια την έννοια της νέας διαπραγμάτευσης και τη δυνατότητα ενός συνολικού επαναπροσδιορισμού του πλαισίου, που κατά κύριο λόγο αφορά στην αλληλένδετη δυνατότητα διαχείρισης του χρέους με πολιτικές απεγκλωβισμού από τη λιτότητα και την ύφεση.

 Όλοι γνωρίζουν στις Βρυξέλλες ότι το πρόγραμμα απέτυχε, και αν δεν το αναγνωρίζουν είναι είτε για λόγους ιδεοληψίας, είτε πολιτικής τακτικής και ισορροπιών. Το κλειδί που μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε μια μεταβατική συμφωνία είναι ο επαναπροσδιορισμός των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων, που δεν μπορεί να συνεχίσει να ταυτίζεται με την απορρύθμιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων που θα απελευθερώσει πόρους για επενδύσεις και αναδιανομή, και η στροφή σε μια παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση που θα επανεκκινήσει την πραγματική οικονομία, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, και θα εξασφαλίσει τελικά μακροπρόθεσμα την ίδια την εξυπηρέτηση του χρέους. Το ευρύτατο κοινωνικό μέτωπο συμπαράστασης που έχει διαμορφωθεί στην προσπάθεια της νέας διαπραγμάτευσης οφείλεται στη συνειδητοποίηση της οικονομικής και κοινωνικής ανάγκης, αλλά και στην ανάγκη μιας νέας ελπίδας, συλλογικής αξιοπρέπειας και προοπτικής! Αυτό διακυβεύεται αυτές τις μέρες και ξεπερνά άγονες αγκυλώσεις του παρελθόντος, προκαταλήψεις, στενές πολιτικές σκοπιμότητες και μικροκομματικές τακτικές.