ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Του Παναγιώτη Τσούτσια

Είναι μερικές στιγμές και εικόνες που δεν μπορείς να τις ξεχάσεις. Μένουν στη μνήμη σου, έστω και αν τις έζησες από ένα παράθυρο του κτιρίου της Βουλής που βλέπει στην Πλατεία Συντάγματος. Ηταν η 12η Φεβρουαρίου του 2012, πρωθυπουργός ο Λουκάς Παπαδήμος και στη Βουλή συζητιόταν το δεύτερο μνημόνιο. Δύο ήταν οι εικόνες: μέσα στο Κοινοβούλιο βουλευτές «ανήσυχοι», το έβλεπες στα πρόσωπά τους, περίμεναν να έρθει η ώρα της ψηφοφορίας. Εξω ο κόσμος, από το πρωί μέχρι το βράδυ... Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, στην κατάμεστη Πλατεία Συντάγματος πέφτουν ξανά τα δακρυγόνα, οι χειροβομβίδες κρότου - λάμψης. Χημικά και ξύλο. Από το Σύνταγμα δεν φεύγει κανείς.

Στα παράθυρα της Βουλής, προς την πλευρά της Πλατείας Συντάγματος, έρχονται βουλευτές ρίχνοντας κλεφτές ματιές. Κοιτούν για ένα ή δυο λεπτά και γυρνάνε την πλάτη επιστρέφοντας στην Ολομέλεια της Βουλής. Την ώρα που οι δυνάμεις καταστολής ψεκάζουν και η ατμόσφαιρα στην Πλατεία Συντάγματος θυμίζει εμπόλεμη κατάσταση, δύο βουλευτές από τη Δημοκρατική Αριστερά είναι δίπλα μου. Ο ένας εκλέχτηκε βουλευτής, ο άλλος βρέθηκε εκτός Κοινοβουλίου στις πρόσφατες εκλογές. Τα όσα αντάλλαξαν μεταξύ τους βλέποντας τον κόσμο στην Πλατεία δεν γράφονται...

Πιθανόν τρόμαξαν από τις αντοχές των διαδηλωτών στην Πλατεία Συντάγματος. Λίγες ώρες πριν είχαν ψεκάσει με χημικά τον Μανώλη Γλέζο και τον Μίκη Θεοδωράκη. Για την Ιστορία, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή κατέγραψε τα εξής: Συμμετείχαν 278 βουλευτές. 199 ψηφίζουν ναι, 74 όχι, 5 δηλώνουν «παρών», 22 απουσιάζουν. Οι πολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται...

Προχθές, και εν όψει του Εurogroup, γέμισε και πάλι η Πλατεία Συντάγματος. Χωρίς ΜΑΤ, ξύλο και χημικά. Μια άλλη εικόνα. Χιλιάδες πολίτες, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας, αυθόρμητα και παρά το τσουχτερό κρύο, άφησαν τον καναπέ και βγήκαν στους δρόμους. Είναι αστείο λοιπόν κάποιοι να ειρωνεύονται αυτόν κόσμο, με σχόλια όπως ότι ήταν μια φιλοκυβερνητική διαδήλωση, που θυμίζει άλλες εποχές. Μάλλον δεν κατάλαβαν και ούτε θα καταλάβουν το απλό και κατανοητό σύνθημα των συγκεντρωμένων. «Ζητάμε ανάσα και αξιοπρέπεια».

δημοσιεύθηκε στο 'Εθνος" και στο blog "σπασμένη κάνη"

Popular Posts

Blog Archive

Download

Translate

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Αναζήτηση του ιστολογίου

Copyright © ΦΡΥΚΤΩΡΙΑ | Powered by Blogger
Design by Dizzain Inc | Blogger Theme by Lasantha - PremiumBloggerTemplates.com