ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014


Είναι λογικό οι από τα πάνω να προσπαθούν να κάνουν πολιτική στη βάση του ποιος είναι «σοβαρός» και ποιος «αστείος». Έτσι, για παράδειγμα, στη Νέα Δημοκρατία είναι σοβαροί γιατί στην Ευρυτανία κατεβάζουν για περιφερειάρχη έναν εγγονό του Μητσοτάκη, ενώ στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αστείοι γιατί έμπλεξαν τα μπούτια τους με την υποψηφιότητα ενός απίθανου Καρυπίδη στη Δυτική Μακεδονία. Έτσι, για παράδειγμα, ο Βενιζέλος είναι σοβαρός γιατί πριν από τις εκλογές του 2012, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, προχώρησε, κατά τα λεγόμενα του, σε συμφωνία με τις ελβετικές αρχές για τη φορολόγηση των καταθέσεων ελλήνων πολιτών, ενώ ο Τσακαλώτος είναι αστείος γιατί δεν λέει που θα βρει τα λεφτά ώστε ο βασικός κατώτερος μισθός να επιστρέψει στα 750 ευρώ μεικτά.

 
 Αυτό που δεν είναι λογικό είναι οι από τα κάτω, και γι’ αυτό το θέμα, να βαράν τα ίδια ντέφια με τους από τα πάνω. Μη λογικό, αλλά συμβαίνει και αυτό πρέπει να αλλάξει και δεν μπορεί να αλλάξει με μία οπαδικού τύπου υποστήριξη στις, συχνά λάθος, αποφάσεις που παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε και με το να δημιουργήσουμε μία καρικατούρα για την πολιτική της άλλης πλευράς. Έχω την εντύπωση πως μπορεί να αλλάξει αν αλλάξουμε τον άξονα της συζήτησης, αν κοβόταν δηλαδή η πλάκα για τα σοβαρά και τα αστεία.
Αυτοί, οι «σοβαροί», είναι ξεκάθαρο τι κάνουν και με τις… σοβαρές τους πολιτικές το μόνο που θέλουν είναι να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί να πάνε να πνιγούν. Κάπως έτσι ο «σοβαρός» Βενιζέλος δεν έκανε καμία συμφωνία με τους Ελβετούς για τη φορολόγηση των καταθέσεων ελλήνων πολιτών και ο «σοβαρός» Βρούτσης υποστηρίζει πως αν αυξηθεί ο κατώτερος μισθός θα αυξηθεί η ανεργία γιατί θα χαθούν τουλάχιστον 200.000 θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια, η «σοβαρότητα» τους το μόνο που κάνει είναι να υπηρετεί το σχέδιο φτωχοποίησης των πολλών καλών ανθρώπων. Εκεί πρέπει να τοποθετηθεί ο άξονας και όλα τα άλλα δεν έχουν σχεδόν καμία σημασία. Η απ’ εδώ πλευρά, είτε είναι είτε δεν είναι παιδική χαρά και άλλες μαλακίες που λένε «σοβαροί» τύποι σαν τον Τατσόπουλο, ας μένει «αστεία» αρκεί να συνεχίσει να δουλεύει για την ανατροπή αυτού του σχεδίου για τη φτωχοποίηση των πολλών καλών ανθρώπων. Εκεί θα μετρηθούν όλα και τότε, στο μέτρημα, θα δούμε τι θα έχουν να πουν οι «σοβαροί» και ποιοι θα πάνε στο «Γιούρι Γκαγκάριν» για να γίνουν αστροναύτες. Οπότε ας μείνουμε αστείοι, ακόμα κι αν δεν αρκεί ένα γέλιο μας για να τους θάψει.

Ο alterthess ιανός

Popular Posts

Blog Archive

Download

Translate

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Αναζήτηση του ιστολογίου

Copyright © ΦΡΥΚΤΩΡΙΑ | Powered by Blogger
Design by Dizzain Inc | Blogger Theme by Lasantha - PremiumBloggerTemplates.com