ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

«Είναι ανάγκη να γυρίσουμε αυτό που συμβαίνει, εδώ και τώρα!». Τα λόγια ανήκουν σε δύο νέες γυναίκες, που παλεύουν να κρατήσουν την ΕΡΤ ανοιχτή: η Ντέπυ Βρεττού και η Ελένα Δημητρακοπούλου, συγκινημένες, δήλωσαν στο κοινό του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας (που έριξε αυλαία χθες βράδυ) πως είναι αποφασισμένες να συνεχίσουν το έργο του αδικοχαμένου Αχιλλέα Παναγούλη, που πριν από 40 μέρες, έφυγε βίαια, από τροχαίο, ακριβώς έξω από την ΕΡΤ.
Ο νεαρός, που συνέδραμε μέχρι τέλους τον αγώνα της ΕΡΤ, είχε ξεκινήσει να καταγράφει σε ντοκιμαντέρ το δράμα που βιώνουν οι εργάτες του εργοστασίου τσιμέντου της Χαλκίδας (ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ). Το τσιμεντάδικο εδώ και μήνες δεν παράγει, και κάθε μήνα απολύει το 5% των εργαζομένων του... «Δίνουμε έναν παράλληλο αγώνα, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ και στην ΑΓΕΤ» είπαν οι δύο κοπέλες. Το ντοκιμαντέρ θα χρηματοδοτηθεί από το απεργιακό ταμείο της ΕΡΤ ΟΡΕΝ.
Αμιγώς ελληνικό, το φεστιβάλ Docfest, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Σταύρο Ιωάννου, αντικαθρέφτισε φέτος την ανησυχία των Ελλήνων σκηνοθετών ντοκιμαντέρ για την επόμενη μέρα, μετά τον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ (κατ' εξοχήν αιμοδότη του ελληνικού ντοκιμαντέρ).


Κάποιοι δεν έκρυψαν την οργή τους για το διάδοχο σχήμα μιλώντας για «Δοτή Τηλεόραση» (παραφράζοντας τα αρχικά Δ.Τ.) και χαρακτηρίζοντας τις συμβάσεις που υπέγραψε το προσωπικό της μεταβατικής Δημόσιας Τηλεόρασης ως μια «δήλωση μετανοίας» που θυμίζει άλλες εποχές.
Ενδιαφέρουσα εκδήλωση
Εμείς κρατάμε τα λόγια της Ανέττας Παπαθανασίου στην πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση της Ενωσης Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, κατά την οποία παρουσιάστηκαν μια σειρά από εν εξελίξει ταινίες. «Ολοι περιμέναμε από την ΕΡΤ και το ΕΚΚ. Αλλά τώρα, πρέπει να δούμε και άλλες λύσεις», είπε η ηθοποιός-ντοκιμαντερίστρια, η οποία, όπως εξήγησε, βραβεύτηκε από την ΕΡΤ με 7.000 ευρώ (βραβείο EDN στη Θεσσαλονίκη), αλλά αφού έκοψε τιμολόγιο, η ΕΡΤ έκλεισε, αφήνοντάς της «προίκα» έναν ΦΠΑ 1.500 ευρώ! Παρ' ολ' αυτά σήκωσε τα μανίκια, κι αποφάσισε να στραφεί στο crowdfunding, δηλαδή στην εναλλακτική χρηματοδότηση μέσω Ιντερνετ, ώστε να ολοκληρώσει το ντοκιμαντέρ «Παίζοντας με τη φωτιά» που γύρισε στο μακρινό Αφγανιστάν. Θέμα της; Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι Αφγανές ηθοποιοί («Αν συνεχίσετε θα φάτε μια σφαίρα στο κεφάλι», τις απειλούν οι φανατικοί ισλαμιστές ).
Ο πολυβραβευμένος Σταύρος Ψυλλάκης έχει ολοκληρώσει τα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ με συγκλονιστικό (και άκρως επίκαιρο) θέμα: τη γραμμή βοηθείας 1018, που προσφέρει ψυχολογική υποστήριξη σε άτομα που «φλερτάρουν» με την ιδέα της αυτοκτονίας. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε στα πλαίσιο της επιτυχημένης σειράς του Μάρκου Γκαστίν «Docville» που προβλήθηκε στην ΕΡΤ. Ο δεύτερος κύκλος εγκρίθηκε από το δ.σ. της ΕΡΤ, αλλά, μετά το λουκέτο, επτά σκηνοθέτες που πραγματοποίησαν σημαντικό μέρος από τα γυρίσματά τους -ανάμεσά τους και ο Ψυλλάκης- έμειναν μετέωροι.
«Ολα δείχνουν πως πάλι μόνοι μας θα χρηματοδοτήσουμε τη δουλειά μας...», είπε η παραγωγός Μαρούλα Γεντέκου, που παρέα με τους γνωστούς σκηνοθέτες Αγγελο Κοβότσο και Καλλιόπη Λεγάκη ετοιμάζουν μια ταινία βασισμένη στην αποκάλυψη του παλιού δημοσιογράφου Ηλία Δημητρακόπουλου πως η ΚΥΠ επί Χούντας είχε χρηματοδοτήσει την προεκλογική καμπάνια του Νίξον.
Το φεστιβάλ πρόβαλε πολύ ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ πρόσφατης παραγωγής: από τον «Μανάβη» του Δ. Κουτσιαμπασάκου, μέχρι την ταινία για την Κατερίνα Γώγου του Α. Μποσκοΐτη. Και από την αποκαλυπτική «Ταξισυνειδησία» του Κ. Βάκκα μέχρι τη συναρπαστική μαρτυρία της πρώτης βοηθού σκηνοθέτη και πρώτου σκριπτ γκερλ του παλιού (και άκρως ανδροκρατούμενου) ελληνικού σινεμά Δέσποινας Κοντογιώργου στον Προκόπη Δάφνο.
Αναδρομή
Ο Σταύρος Καπλανίδης αιχμαλώτισε στο φακό του το πρόσωπο της αγαπημένης του συντρόφου, και αξιόλογης φωτογράφου Αννας Βιχ, ενώ ο Λάκης Παπαστάθης, με αφορμή ένα αφιέρωμα στο έργο του, μας σύστησε -σε ένα από τα παλιότερα «Παρασκήνια» του- την Αλίκη Βουγιουκλάκη με έναν εντελώς απομυθοποιητικό για την εποχή της τρόπο. Ο τύπος είχε μιλήσει τότε για «το ξέσκισμα ενός μύθου»...
Στο πλαίσιο του Docfest, η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών γιόρτασε τα σαραντάχρονά της, με τον Λευτέρη Χαρωνίτη να κάνει μια λεπτομερή αναδρομή της ιστορίας και των αγώνων της που κατά καιρούς απέδωσαν καρπούς (όπως η δυνατόητα εξαγοράς ενσήμων για τους Ελληνες σκηνοθέτες). Ας ελπίσουμε πως οι αγώνες αυτοί, παρακάμπτοντας «ενδοοικογενειακές» κόντρες, θα ενταθούν με γνώμονα την επιβίωση ενός τραυματισμένου όσο ποτέ κλάδου που υπομένει, αλλά επιμένει.

enet.gr

Popular Posts

Blog Archive

Download

Translate

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Αναζήτηση του ιστολογίου

Copyright © ΦΡΥΚΤΩΡΙΑ | Powered by Blogger
Design by Dizzain Inc | Blogger Theme by Lasantha - PremiumBloggerTemplates.com