Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας καταδίκασε στη ΔΕΘ τη θεωρία και την προπαγάνδα των δύο άκρων, αλλά δεν παρέλειψε να επιρρίψει ευθύνες και στο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δίνει "λαβές" με τον καιροσκοπισμό και τον τυχοδιωκτισμό
του. Σε ποιον δίνει λαβές ο καθένας το καταλαβαίνει ο καθένας. Όπως και
ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν του ξεφεύγουν κάτι τέτοια του γραμματέα
του ΚΚΕ. Αν και νέος στο αξίωμα, τα έχει σκεφτεί και τα έχει στην άκρη της γλώσσας του όταν πρόκειται για το ΣΥΡΙΖΑ.
Απόδειξη ότι προχτές είπε χειρότερα. Επέκρινε το ΣΥΡΙΖΑ ότι έδειξε ανοχή απέναντι στη Χρυσή Αυγή!
Ότι με την αντιμνημονιακή του ρητορεία της έδωσε τη δυνατότητα να
εμφανιστεί ως αντισυστημική δύναμη. Ότι "η ανοχή αυτή και η
αντιμνημονιακή ρητορεία, όπου βρισκόμαστε όλοι μαζί σε κάποιες
κινητοποιήσεις, από φασίστες και εθνικιστές μέχρι δεν ξέρω τι άλλους που είμαστε αντίθετοι στο μνημόνιο, έδωσε ανοχή και αξιοποίησε η Χρυσή Αυγή αυτό το γεγονός".
Προφανώς εννοεί τους αγανακτισμένους και τη διαβόητη πάνω πλατεία. Εξ αυτού συνάγει το ολίσθημα της ανοχής! Ολίσθημα
το οποίο θυμίζουμε ότι το επισήμαναν και το δημοσιοποίησαν εν χορδαίς
και οργάνοις πολύ πριν από αυτόν τόσο το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου,
όσο και η δεξιά του Σαμαρά και των συμβούλων. Η κάτω πλατεία ανέχτηκε
την πάνω πλατεία, ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε το αυθόρμητο εκείνο κίνημα, όπερ έδει
δείξαι: Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέχεται τη Χρυσή Αυγή. Ενώ όποιος έκοβε βόλτες στην Αμαλίας και τη Σταδίου, μακριά από τα ακάθαρτα πλήθη έχει καθαρά χέρια.
Το θέμα δεν είναι να απαντήσει κανείς σε κατηγορίες του είδους -παραείναι βαριές για οποιαδήποτε συζήτηση. Ούτε και να ζητήσει από τον γραμματέα να σκέφτεται πριν μιλήσει -προφανώς έτσι σκέφτεται.
Το θέμα είναι να αναρωτηθούν τα μέλη και οι οπαδοί του κόμματος μέχρι
πού μπορεί να φτάσει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ κατηγορητήριο, όσο κι αν δεν έχουν
στην καρδιά τους το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ένα πράγμα είναι ο δάκτυλος του οπορτουνισμού και λοιπά. Άλλο πράγμα οι λαβές που διευκολύνουν την εχθρική προπαγάνδα. Κι άλλο πράγμα οι νυχιές για ανοχές.
Και να βγάζεις νύχια στον Γλέζο της κάτω πλατείας, για παράδειγμα, ότι ανέχεται τους ναζί, δεν σε ανεβάζει ιδιαίτερα. Το πολύ-πολύ να σε πάει μέχρι την πάνω πλατεία...
*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013