του Στάθη Λουκά
Τις 24-25 (μέχρι τη 15η ώρα) θα
διεξαχθούν γενικές εκλογές στην Ιταλία για την εκλογή αντιπροσώπων στα
δύο νομοθετικά σώματα, τη Βουλή και τη Γερουσία. Πρόκειται για εκλογές
που θα επηρεάσουν όχι μόνο την τροπή των πολιτικών πραγμάτων στην Ιταλία
-δηλαδή αν η χώρα θα βγεί από τη συνολική οικονομική, κοινωνική,
περιβαλλοντική κ.λπ. κρίση-, αλλά και τη ροπή των πραγμάτων στην Ε.Ε.
Και όταν μιλάμε για την εξέλιξη της κατάστασης στην Ε.Ε., αυτή
σχετίζεται με το πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις μεταξύ των δύο
ρωγμών/αντιθέσεων που διατρέχουν την Ε.Ε., δηλαδή της ρωγμής/αντίθεσης
μεταξύ των ευρωπαϊσμών και των οπισθοδρομικών λαϊκισμών και της
ρωγμής-αντίθεσης μεταξύ ευρωπαϊσμού «μερκαντιλιστικού» (και, ας μου
επιτραπεί, «μερκελιστικού», το γράφει και η Unità) και ευρωπαϊσμού
αριστερού-προοδευτικού.
