Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
Η εν ψυχρώ δήλωση του υπουργού «Προστασίας
του Πολίτη» Νίκου Δένδια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μήτρα της τρομοκρατίας,
είναι η επιτομή μιας προσπάθειας της κυβέρνησης (με τις συνιστώσες της,
ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ.), για να χτυπηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνείδηση των πελαγωμένων
πολιτών και να κρατηθεί το θλιβερό συνονθύλευμα στην εξουσία.
Ο έχων απύλωτο στόμα κ. Δένδιας επαίρεται ότι είχε προαναγγείλει το
τρομοκρατικό χτύπημα. Και αν εγώ ισχυριστώ (με την ίδια ανευθυνότητα)
ότι το προανήγγειλε επειδή το γνώριζε από πρώτο χέρι;
Ήρθε παράλληλα και η επίθεση του ίδιου υπουργού ενάντια στη
Δικαιοσύνη, με αφορμή κάποιες κατά τη γνώμη του άστοχες δικαστικές
αποφάσεις. Και φυσικά δεν εννοούσε την απόφαση αθώωσης των πλείστων
αστυνομικών που είχαν αναμιχθεί στην υπόθεση του ξυλοδαρμού του Κύπριου
φοιτητή από τη... ζαρντινιέρα. Ήταν σαφής ο κ. Δένδιας:
«(...) Το σίγουρο είναι ότι, εξαιτίας παραλείψεων μιας μειοψηφίας
δικαστικών λειτουργών, σήμερα διαφεύγουν των συνεπειών του νόμου όχι
μόνο τρομοκράτες, αλλά και κατηγορούμενοι για πάσης φύσεως εγκληματικές
πράξεις».
Αυτή η αθλιότητα, την οποία έμμεσα κάλυψε ο συνάδελφός του,
υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης (ΔΗΜ.ΑΡ.!), είναι σαφές ότι
αποτελεί μήνυμα προς όσους δικαστές δεν δέχονται προκατασκευασμένες
καταθέσεις αστυνομικών οργάνων. Οι αιχμές λοιπόν είναι για όσους χαλάνε
τη φλυαρία περί τρομοκρατίας και όχι προς τους άλλους που αφήνουν να
φύγει στη φίλη και προστάτιδα Γερμανία ο χουβαρντάς Χριστοφοράκος, φίλος
πολλών (και σήμερα) κυβερνητικών.
Ανάκριση βαθμού ΜΜΕ
Είναι ακόμη πιο σαφές ότι ο κ. Δένδιας, στο πλαίσιο των αυταρχικών
ιδεοληψιών που τον διακατέχουν από παλιά, αδιαφορεί για τη Δικαιοσύνη.
Και μαζί με τον επίσης αναλώσιμο Σίμο Κεδίκογλου ασκούνται στα
γκεμπελικά γυμνάσματα, τα οποία ασμένως (περίπτωση Διαμαντόπουλου)
αναπαράγουν τα megaλα ή μικρότερα μέσα παραπληροφόρησης. Σ’ αυτά τα
μέσα, οι θεραπαινίδες τους λειτουργούν ενίοτε ως οι «καλοί» του
ασφαλίτικου δίδυμου στον προθάλαμο του θαλάμου βασανιστηρίων. Τότε, ο
«καλός» σού υποδείκνυε «να κάνεις μια δήλωση να ησυχάσεις» και, αν δεν
σε έπειθε, σε περνούσε ο «κακός» στα ενδότερα και στο ανώτατο στάδιο της
διαδικασίας για την ενσωμάτωσή σου στον εθνικό κορμό.
Αυτό το θλιβερό φαινόμενο πολιτικών και δημοσιογράφων που
απευθύνουν ερωτήσεις ασφαλίτικου τύπου σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (σήμερα),
αν δηλαδή αποκηρύσσουν τις πράξεις βίας, δυστυχώς στηρίζεται και από
κόμματα που υπέστησαν τα ίδια από τα όργανα της μεταπολεμικής φασίζουσας
εξουσίας (όπως παλιότερα το ΠΑΣΟΚ!).
Και το ερώτημα είναι: Γιατί δεν υποβάλλουν το ίδιο ερώτημα οι
εντεταλμένοι ντερμπεντέρηδες στους εκπροσώπους της ακροδεξιάς (Χ.Α.,
Ν.Δ., ΛΑΟΣ) και της κεντροδεξιάς (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ.); Μα δεν ήταν «ο
Λαλιώτης (!) αρχηγός της 17 Νοέμβρη» κατά τη Ν.Δ. και τους
υπερατλαντικούς τότε πάτρωνές της; «Όπλα του ΠΑΚ» για την τέλεση
τρομοκρατικών αδικημάτων δεν ανακάλυπτε η αχαλίνωτη φαντασία των
διατεταγμένων ενεργούμενων συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης;
Ωστόσο, αρκετές «τυφλές» τρομοκρατικές επιθέσεις σε Ελλάδα και
Ευρώπη έγιναν από φασίστες, ενίοτε με τη στήριξη, καθοδήγηση, ανοχή ή
συγκάλυψη των διωκτικών αρχών. Η περίπτωση της βομβιστικής επίθεσης στον
σταθμό της Μπολόνια (85 νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες) έχει ξεχαστεί;
Αποδόθηκε σε αναρχικούς, αλλά αποδείχτηκε ότι έγινε από φασίστες με τη
συνδρομή της αστυνομίας, των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών και της CIA.
Θυμίζω και την υπόθεση του Γοργοπόταμου, το 1964, με 13 νεκρούς και πώς
τη χειρίστηκε η τότε ελληνική αστυνομία.
Και ο ομογάλακτος (κατά Ψωμιάδη) του κ. Δένδια, Νίκος Μιχαλολιάκος,
καταδικάστηκε σε φυλάκιση για τις βόμβες στον κινηματογράφο ΡΕΞ (με
πολλούς τραυματίες και έναν που ακρωτηριάστηκε). Μήπως γι’ αυτήν την
απόφαση μέμφεται καθυστερημένα τη Δικαιοσύνη ο νέος Πολύδωρας;
Γιατί, λοιπόν, οι δημοσιογράφοι - ανακριτές δεν ζητούν αντίστοιχες
δηλώσεις μετανοίας από τον κ. Δένδια, τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Κουβέλη
και τον κ. Ρουπακιώτη, που έχουν αγαστή συνεργασία; Γιατί πρέπει να
είναι του αναρχοαυτόνομου χώρου οι βομβιστές και όχι του ακροδεξιού ή
του πρασινοτζουρτζουλί;
Πλήρης αφωνία
Ο κ. Δένδιας δεν μιλά από μόνος του ή εκ μέρους μόνο της
ακροδεξιάς. Εκφράζει ολόκληρη την κυβέρνηση Σαμαρά. Στελέχη της οποίας,
«σοσιαλιστές» και κυβερνώντες «αριστεροί», κυριολεκτικά το βουλώνουν.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Και το να μην περιμένεις σοβαρότητα
από τον κ. Σαμαρά δεν είναι περίεργο. Όμως στη Νέα Δημοκρατία, στο
ΠΑΣΟΚ, στη ΔΗΜ.ΑΡ. και στο ΚΚΕ, που συμμερίζονται, εν όλω ή με
αστερίσκους, την τρομολαγνική προσέγγιση του κ. Δένδια και των συνεργών
του, αλλά και τις ανοιχτές πλέον προβοκάτσιες, υπήρχαν και σοβαροί
άνθρωποι. Πώς ανέχονται αυτοί την πλήρη διαστρέβλωση λεχθέντων και
προθέσεων; Πώς καταλογίζουν στην αξιωματική αντιπολίτευση συμπεριφορές
τραμπούκων αυτοί που υπέστησαν παλαιότερα τον τραμπουκισμό της Δεξιάς;
Είναι δυνατόν κάποιοι να έχουν αλλοτριωθεί πλήρως από τον κυβερνητισμό
τους και να μη βλέπουν πού οδηγείται η χώρα με αυτές τις μεθοδεύσεις;
Εκτός κι αν τους έχουν στο χέρι και γίνονται -εκόντες άκοντες- η
προβιά αμνού που φοράει ο λύκος για να καταβροχθίσει την
κοκκινοσκουφίτσα.
Στη σύγχρονη πάντως εκδοχή του, το παραμύθι έχει άλλο τέλος…
