Γυρνάμε πίσω στη δεκαετία του 1950; Του Γ.Παρασκευόπουλου

http://tvxs.gr/

Οι ειδήσεις μας έρχονται συνήθως ως παράλληλα νήματα αφηγήσεων. Κάθε ειδησεογραφική αφήγηση έρχεται στο προσκήνιο, ολοκληρώνει την εξέλιξή της και, μετά, αποσύρεται. Αν όμως δούμε τις ειδήσεις ως πιθανές ψηφίδες ενός ενδεχομενου ψηφιδωτού και προσπαθήσουμε να τις συνδυάσουμε, ίσως τα συμπεράσματα να είναι διαφορετικά.

Ψηφίδα 1η: Δήλωση Ηλία Παναγιώταρου, βουλευτή της Χρυσής Αυγής, προς το BBC στις 16 Οκτωβρίου 2012: “Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη -ακόμα κι αν δεν αρέσει σε κανέναν- να δώσει μάχη: Ένα νέου τύπου εμφύλιο πόλεμο. Από τη μία πλευρά θα υπάρχουν εθνικιστές, όπως εμείς, και Έλληνες που θέλουν η χώρα μας να είναι όπως ήταν, και από την άλλη πλευρά, οι παράνομοι μετανάστες, οι αναρχικοί και όλοι αυτοί που έχουν κατ’ επανάληψη καταστρέψει την Αθήνα”. Προσέξτε ότι στο στόχαστρο του κ. Παναγιώταρου είναι εξ ορισμού όλοι οι αναρχικοί, ανεξάρτητα από το αν «έχουν κατ’ επανάληψη καταστρέψει την Αθήνα».

Ψηφίδα 2η: Υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι ο κ. Νίκος Δένδιας. Ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή από το ΕΝΕΚ-«Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα», βασικό ανταγωνιστή της (κατά δήλωσή της, επίσης «εθνικιστικής») Χρυσής Αυγής στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Για να μην τον αδικήσουμε, οφείλουμε να πούμε ότι το ΕΝΕΚ αναγνώριζε τις ρίζες του στον ολοκληρωτισμό της δεκαετίας του ’30, αλλά δεν άσκησε ποτέ συστηματική και υψηλής έντασης βία.

Ψηφίδα 3η: Ως υπουργός ο κ. Δένδιας έχει ήδη εξαπολύσει χωρίς τυμπανοκρουσίες τη δική του εκδοχή για το «νέου τύπου εμφύλιο» που τόσο επίσημα προτείνει ο κ. Παναγιώταρος: από τη μια πλευρά «εθνικιστές», από την άλλη «παράνομοι μετανάστες και αναρχικοί». Στο στόχαστρο του κ. Δένδια, όπως και του κ.Παναγιώταρου, είναι επίσης ΟΛΟΙ οι αναρχικοί, χωρίς διαχωρισμό σε βίαιες και ειρηνικές πρωτοβουλίες.

Βασική (και καθόλου αμελητέα) διαφορά είναι ότι ο «νέου τύπου εμφύλιος» υλοποιείται στα πλαίσια της κρατικής νομιμότητας με κύριο όργανο την αστυνομία και όχι τα Τάγματα Εφόδου του κ. Κασιδιάρη. Δεν παύει όμως να μοιάζει εντυπωσιακά με την ατζέντα της Χρυσής Αυγής – και να τη νομιμοποιεί σε επικίνδυνο βαθμό.

Η ίδια η Χ.Α. δε βρίσκει τίποτα περισσότερο να ζητήσει στις ανακοινώσεις της, από την ολοκλήρωση της ατζέντας αυτής. Από το συγκεκριμένο εγχείρημα της επίσημης Δεξιάς βγαίνει άλλωστε κερδισμένη η ίδια: ακόμη κι αν η ΝΔ κατάφερνε να μοιάσει στη Χ.Α. όσο δύο σταγόνες νερό, και πάλι οι διαφιλονικούμενοι οργισμένοι ψηφοφόροι θα προτιμούσαν πιθανότατα εκείνους που δεν θεωρούν υπεύθυνους για το κλείσιμο των μαγαζιών τους και το κόψιμο των μισθών και των συντάξεών τους.

Ψηφίδα 4η: Χθες Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013, ο περιφερειάρχης Αττικής κ. Σγουρός έκανε δηλώσεις μαζί με το δήμαρχο Αθηναίων για το αναπτυξιακό πρόγραμμα του Δήμου. Στο ρεπορτάζ διαβάζουμε ότι «αναφερόμενος στα 500 και πλέον εγκαταλελειμμένα νεοκλασικά κτίρια που υπάρχουν στην Αθήνα, ο κ. Σγουρός δήλωσε ότι αποτελούν την κακή εικόνα της πόλης και γι αυτό πρέπει ή να κατεδαφισθούν ή να αξιοποιηθούν». Προσέξτε ότι η κατεδάφιση αναφέρεται πρώτη (παρόλο που τα περισσότερα είναι διατηρητέα). Από την έννοια της «αξιοποίησης» αποκλείεται φυσικά η ανοχή σε πρωτοβουλίες όπως η Βίλα Αμαλίας που θα δέχονταν να συντηρήσουν τα κτίρια με προσωπική τους δουλειά και χωρίς κόστος για το Δημόσιο και την αυτοδιοίκηση.

Ψηφίδα 5η: Σήμερα, 10 Ιανουαρίου 2013 στην ειδησεογραφία διαβάζουμε: «Αλλαγή στους όρους του Μνημονίου για να μην εξαιρείται κανένα περιουσιακό στοιχείο του Κράτους -ούτε και της Τραπέζης της Ελλάδος ακόμη- από την συντηρητική ή αναγκαστική κατάσχεση εκ μέρους των δανειστών, σε περίπτωση που η Ελλάδα αθετήσει τις πληρωμές των δανείων που λαμβάνει, προβλέπει ο νόμος που φέρνει για ψήφιση την Δευτέρα στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η κυβέρνηση… Ουσιαστικά ενσωματώνεται έτσι στο εθνικό δίκαιο ο όρος πως όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Κράτους και τα πάσης φύσεως ιδιοκτησιακά δικαιώματά του υπόκεινται σε κατάσχεση, αν το ζητήσουν οι δανειστές. Στην κυβέρνηση τονίζουν πως πρόκειται για «τυπική αναφορά» η οποία εμπεριέχεται και στα προηγούμενα Μνημόνια».

Δε θέλω καν να διανοηθώ ότι οι δυο τελευταίες ειδήσεις μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους.

• Μεγάλο μέρος των εγκαταλελειμμένων νεοκλασικών ανήκουν σε δημόσιους φορείς και αποτελούν «περιουσιακά στοιχεία του κράτους» που θα υπάγονται στη νέα νομοθεσία. Η προστατευτική νομοθεσία για την αρχιτεκτονική κληρονομιά και η κακή κτιριακή τους κατάσταση μειώνουν σήμερα αισθητά την αξία τους ως ακίνητα. Το ενδεχόμενο να θεσπιστούν εξαιρέσεις στην προστασία, όπως έμμεσα προτείνει ο κ. περιφερειάρχης, θα ήταν σίγουρα αντισυνταγματικό. Αν όμως ο κ. Σγουρός δεν το είπε τυχαία, και αν διερευνούν ήδη κάποιο τέχνασμα να παρακάμψουν κι αυτό το συνταγματικό εμπόδιο, οι εγγυήσεις προς τους δανειστές θα γίνονταν πολύ ισχυρότερες.
• Ακόμη πιο ισχυρές θα γίνονταν οι εγγυήσεις για τους δανειστές και στην περίπτωση που η πρακτική των καταλήψεων (σχεδόν πάντα σε εγκαταλειμμένα δημόσια ακίνητα) τερματιζόταν οριστικά, και κάθε επίδοξος καταληψίας ήξερε ότι θα αντιμετώπιζε άμεση επέμβαση της αστυνομίας και ποινική διώξη. Στο σενάριο αυτό, όμως, θα είχαμε παρέμβαση των δανειστών όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και σε θέματα ελευθεριών που στις χώρες τους γίνονται σχεδόν από όλους αποδεκτές.

Ως εξαγγελίες, τόσο ο «νέου τύπου εμφύλιος» όσο και η «κατεδάφιση των νεοκλασικών», έχουν έντονο άρωμα δεκαετίας του 1950: τότε που η «αναρχο» κομμουνιστική δραστηριότητα ήταν εκτός νόμου, τότε που τα παλιά σπίτια κατεδαφίζονταν για την «εικόνα της πόλης» όπως την εννοούσαν εκείνη την εποχή.

Η διαφορά με τον 21ο αιώνα, είναι ότι τη δεκαετία του 1950 η Ελλάδα ΔΕΝ ήταν μια ευρωπαϊκή χώρα. Ας κάνουμε κάτι για να μην ξαναγυρίσουμε εκεί.