Του Νικόλα Σεβαστάκη
Άλλες φορές είχα υπογράψει ένα κείμενο υποστήριξης. Για αυτή
την εκλογή, ωστόσο, νομίζω ότι μια υπογραφή δεν αρκεί. Γιατί αυτή η 6η Μαϊου
έχει προσλάβει τον χαρακτήρα κρίσιμου συμβάντος, όχι με τη συμβατική και
ρητορική χροιά με την οποία προβάλλεται η λέξη σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Η
κρισιμότητα δεν σχετίζεται απλώς με τη διαμόρφωση νέων συσχετισμών δύναμης, με
πιθανές και σημαντικές αλλαγές στην εκλογική και πολιτική γεωγραφία. Το πιο
σημαντικό είναι το ίχνος, ο «χρωματισμός» που θα πάρει η ρήξη, μικρή ή
μεγάλη, με το υπάρχον σύστημα εξουσίας. Και εδώ όλα είναι ανοιχτά. Είτε για την
αναδιοργάνωση του νεοφιλελεύθερου αυταρχισμού είτε για τον πραγματικό κλονισμό
του. Όλα είναι ανοιχτά: για την ανάδυση νέων πολιτικών του φόβου ή για την
ανάσχεση του σχεδίου «αναμόρφωσης διά της λιτότητας».
Οι τερατογενέσεις της παρούσας κρίσης είναι πολλές και διαφορετικές. Δεν σχετίζονται μόνο με τα χαμένα εισοδήματα και τους διαλυμένους προγραμματισμούς ζωής των πολλών. Εκδηλώνονται επίσης με όλες εκείνες τις τάσεις στο σύστημα των ηθών και των καθημερινών πρακτικών, τάσεις που βρίσκονται στον αντίποδα των ιδεών της Αριστεράς. Αυτές οι τάσεις είναι διάχυτες και τρέφονται από την κοινωνική σκληρότητα και την οικονομική εξουθένωση. Επωάζονται συγχρόνως σε υπόγεια ρεύματα ρατσιστικής μνησικακίας και διαιρέσεων μίσους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολιτική δύναμη που καλείται να αποδείξει την δυνατότητα της Αριστεράς να οργανώνει αρνήσεις και καταφάσεις, να απαντά στα επείγοντα δίχως να αδιαφορεί για το «μετά». Διαθέτει δυνάμεις που αναγνωρίζουν το αλληλένδετο των αγώνων για την ισότητα και τις ελευθερίες, αυτό που γνωρίζουμε για τους όρους του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας. Από αυτή την όχθη έχουν γεννηθεί σημαντικές πρωτοβουλίες στον αντίποδα και των δυο πτερύγων της ύστερης «ελληνικής ιδεολογίας», του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού αλλά και των εθνικιστικών λαϊκισμών. Και με αυτή την ψήφο αισθάνομαι ότι πέρα από μια συνεπή αντιμνημονιακή επιλογή, καταθέτω και στήριξη σε αυτή την ιστορία τομών, σε αυτή την ευαισθησία υπέρ της διανοητικής και πολιτικής χειραφέτησης του αριστερού πολίτη.
Θεωρώ ότι δεν αρκεί να εκπέσουν, εκλογικά, οι εταίροι των πολιτικών του σοκ, οι παραδοσιακές κορυφές και τα υποστυλώματα του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης. Χρειάζεται να αποσοβηθεί, να αποτραπεί σε βάθος χρόνου η άνοδος και το ρίζωμα μιας πολύμορφης κοινωνικής δεξιάς, στην οποία είναι ορατό το μίσος για τη δημοκρατία κάτω από το κέλυφος της οργής εναντίον της πολιτικής.
Την Κυριακή των εκλογών, το πρώτο βήμα είναι να επιβεβαιωθεί η στροφή, η ενίσχυση δηλαδή εκείνης της Αριστεράς που αντιλαμβάνεται τους κινδύνους και έχει πιθανότητες να πράξει κάτι για αυτό.
Οι τερατογενέσεις της παρούσας κρίσης είναι πολλές και διαφορετικές. Δεν σχετίζονται μόνο με τα χαμένα εισοδήματα και τους διαλυμένους προγραμματισμούς ζωής των πολλών. Εκδηλώνονται επίσης με όλες εκείνες τις τάσεις στο σύστημα των ηθών και των καθημερινών πρακτικών, τάσεις που βρίσκονται στον αντίποδα των ιδεών της Αριστεράς. Αυτές οι τάσεις είναι διάχυτες και τρέφονται από την κοινωνική σκληρότητα και την οικονομική εξουθένωση. Επωάζονται συγχρόνως σε υπόγεια ρεύματα ρατσιστικής μνησικακίας και διαιρέσεων μίσους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολιτική δύναμη που καλείται να αποδείξει την δυνατότητα της Αριστεράς να οργανώνει αρνήσεις και καταφάσεις, να απαντά στα επείγοντα δίχως να αδιαφορεί για το «μετά». Διαθέτει δυνάμεις που αναγνωρίζουν το αλληλένδετο των αγώνων για την ισότητα και τις ελευθερίες, αυτό που γνωρίζουμε για τους όρους του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας. Από αυτή την όχθη έχουν γεννηθεί σημαντικές πρωτοβουλίες στον αντίποδα και των δυο πτερύγων της ύστερης «ελληνικής ιδεολογίας», του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού αλλά και των εθνικιστικών λαϊκισμών. Και με αυτή την ψήφο αισθάνομαι ότι πέρα από μια συνεπή αντιμνημονιακή επιλογή, καταθέτω και στήριξη σε αυτή την ιστορία τομών, σε αυτή την ευαισθησία υπέρ της διανοητικής και πολιτικής χειραφέτησης του αριστερού πολίτη.
Θεωρώ ότι δεν αρκεί να εκπέσουν, εκλογικά, οι εταίροι των πολιτικών του σοκ, οι παραδοσιακές κορυφές και τα υποστυλώματα του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης. Χρειάζεται να αποσοβηθεί, να αποτραπεί σε βάθος χρόνου η άνοδος και το ρίζωμα μιας πολύμορφης κοινωνικής δεξιάς, στην οποία είναι ορατό το μίσος για τη δημοκρατία κάτω από το κέλυφος της οργής εναντίον της πολιτικής.
Την Κυριακή των εκλογών, το πρώτο βήμα είναι να επιβεβαιωθεί η στροφή, η ενίσχυση δηλαδή εκείνης της Αριστεράς που αντιλαμβάνεται τους κινδύνους και έχει πιθανότητες να πράξει κάτι για αυτό.
