Ταυτόχρονα, το οικονομικό και κοινωνικό κλίμα επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο, με το δείκτη ανεργίας να καταγράφεται κατά τον τρέχοντα μήνα στο 25%. Η αίσθηση της πολιτικής αποτυχίας της Κυβέρνησης Παπαδήμου έχει καταστήσει πλέον πλειοψηφικό το ποσοστό της κοινής γνώμης που επιθυμεί άμεσα εκλογές, έναντι του ποσοστού που επιθυμεί τη συνέχιση της θητείας της. Ταυτόχρονα, καταγράφεται μείωση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) ή στασιμότητα με τάσεις μείωσης (ΛΑΟΣ) των τριών κομμάτων που υποστηρίζουν την Κυβέρνηση.
Η συγκρότηση της Κυβέρνησης Παπαδήμου επηρέασε εκλογικά αρνητικά το κόμμα της ΝΔ. Σε σχέση με τον Νοέμβριο 2011 το κόμμα του Α.Σαμαρά εμφανίζει μείωση κατά 1.5 ποσοστιαία μονάδα, καταγράφοντας σήμερα ποσοστό 30.5% έναντι του 32% που κατέγραφε τον Νοέμβριο. Η μείωση αυτή καταγράφεται και στη μείωση της δημοτικότητας του Α.Σαμαρά. Ετσι, ανακόπηκε η ανοδική, δημοσκοπικά τουλάχιστον, πορεία της ΝΔ, απομακρύνοντας και πάλι το ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας της. Αν η ΝΔ δεν εισέλθει στην τυπική προεκλογική περίοδο με ένα ποσοστό της τάξης του 33-34%, θα είναι πολύ δύσκολη η επίτευξη αυτοδυναμίας. Σήμερα, το κόμμα αυτό είναι εγκλωβισμένο στην Κυβέρνηση Παπαδήμου και στις αδυναμίες της, αφήνοντας ακάλυπτο ένα μεγάλο τμήμα της «αντιμνημονιακής» πολιτικής της βάσης.
Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει την πτωτική του πορεία χάνοντας μισή ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με τον Νοέμβριο (18% έναντι 18.5%). Η δημοτικότητα Παπανδρέου έχει κατακρημνιστεί, σε βαθμό που να προεξοφλείται σοβαρό ηγετικό αδιέξοδο για το ΠΑΣΟΚ. Κι’αυτό γιατί, ακόμα και σε περίπτωση αλλαγής ηγεσίας, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να παραμείνει ενιαίος πολιτικός οργανισμός, με δεδομένες τις σοβαρές πλέον ιδεολογικές αποκλίσεις στον ηγετικό του πυρήνα.
Οι φθορές του ΠΑΣΟΚ τροφοδοτούν όλους τους πολιτικούς χώρους. Το πιο «συντηρητικό» κομμάτι του στρέφεται προς την ΝΔ. Το «εκσυγχρονιστικό» του τμήμα στρέφεται προς την Δημοκρατική Αριστερά του Φ.Κουβέλη (εκτινάσσεται στο 8.5%), κόμμα που φαίνεται να λαμβάνει το χαρακτήρα ενός υποδοχέα της «εκσυγχρονιστικής» αμφισβήτησης του ΠΑΣΟΚ. Τα πιο λαϊκά τμήματα του ΠΑΣΟΚ μετακινούνται στα κόμματα της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ), που αθροίζουν πλέον το 24%. Τέλος, ένα σημαντικό κομμάτι του παλαιού εκλογικού σώματος του ΠΑΣΟΚ «αποσύρεται» από την εκλογική πράξη, τροφοδοτώντας την καταγραφόμενη πολιτική δυσαρέσκεια της αποχής και της λευκής / άκυρης ψήφου.
Η μείωση του δικομματισμού «δείχνει» μέχρι σήμερα προς σχεδόν σίγουρη επτακομματική Βουλή. Δεν μπορεί όμως στατιστικά να αποκλειστεί η είσοδος στη Βουλή και άλλων κομμάτων. Αναμφίβολα, το μομέντουμ της στιγμής ευνοεί σημαντικά τα κόμματα της Αριστεράς. Το ΚΚΕ κυμαίνεται σταθερά τον τελευταίο χρόνο από 12% έως 13.5% (13% στην παρούσα μέτρηση του Δεκεμβρίου 2011). Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης, εμφανίζεται μέσα στο χρόνο που διανύθηκε να παρουσιάζει το μεγαλύτερο ρυθμό εκλογικής αύξησης, από 4.5% τον Δεκέμβριο του 2010 στο 11% τον Δεκέμβριο του 2011. Αν οι ρυθμοί αυτοί συνεχιστούν, με ενδεχόμενη μάλιστα συνεργασία του Αρματος Πολιτών (2% στη μέτρηση του Δεκεμβρίου 2011), είναι πιθανόν τα εκλογικά του ποσοστά να μεγαλώσουν περισσότερο και το συνολικό άθροισμα των αριστερών κομμάτων να ξεπεράσει το 30% (χωρίς να υπολογίζεται σε αυτό η ΔΗΜΑΡ).
Δείτε εδώ τη διαγραμματική παρουσίαση της έρευνας
