Με το βιβλίο του "Ένας κόσμος ανάποδα" η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ πέρα από τη Λατινική Αμερική. Την ανατροπή ο Εντουάρντο Γκαλεάνο ουδέποτε την εγκατέλειψε, ούτε ως σχέση γραφής ούτε, πολύ περισσότερο, ως στάση ζωής και πολιτική τοποθέτηση. Ουμανιστής και διεισδυτικός, ο Ουρουγουανός συγγραφέας παραμένει βαθιά ανθρώπινος, επιλέγει την άμεση εμπλοκή της πένας του με την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, και προσφέρει στον όρο “διανοούμενος” την έννοια του βαθιά ανθρώπινου, οξυδερκούς πολιτικού όντος και πνευματικού ανθρώπου! Βεβαίως τον όρο “διανοούμενος” ο ίδιος δεν τον αποδέχεται.
"Εγώ δεν είμαι διανοούμενος. Οι διανοούμενοι χωρίζουν το κεφάλι από το σώμα. Δεν θέλω να είμαι ένα κεφάλι που τριγυρνάει μονάχο του. Είμαι ένας άνθρωπος ολόκληρος, έχω κεφάλι, σώμα, φύλο, κοιλιά, τα πάντα" έλεγε πρόσφατα ο γνωστός συγγραφέας. Όχι σε κάποια διάλεξη, σε ένα πανεπιστήμιο ή σε κάποιο συνέδριο. Στον δρόμο ή μάλλον στην πλατεία. Όταν ξέσπασε το κίνημα των Αγανακτισμένων στην Ισπανία, ο Εντουάρντο Γκαλεάνο επισκέφθηκε την puerta del Sol στη Μαδρίτη και στη συνέχεια την plaza Cataluna.
«… Η ζωή είναι πολύ πέρα από τις μικρότητες και την πολιτική και την προσωπική πραγματικότητα, από το αν κερδίσεις ή αν χάσεις. Το να κερδίσεις ή να χάσεις τη ζωή σου δεν αξίζει όταν το αντιπαραβάλλεις με τον άλλο κόσμο που σε περιμένει, τον πιθανό κόσμο. Αυτός βρίσκεται στην κοιλιά του απαίσιου κόσμου μας. Ο κόσμος που γεννηθήκαμε δεν σε ενθαρρύνει. Όμως υπάρχει ένας άλλος κόσμος στα σπλάχνα του, περιμένει και είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Δεν είναι εύκολο να γεννηθεί, αλλά σίγουρα ζει μέσα στον κόσμο που υπάρχει τώρα. Ναι, μπορεί να υπάρχει κι άλλος κόσμος…»
Κάποιοι με ρωτούν 'Τί θα γίνει; Τί θα βγει απ' αυτό;' Εγώ απλώς απαντώ αυτό που συμπεραίνω από τη δική μου εμπειρία. 'Τίποτα, δεν ξέρω τι θα γίνει', ούτε και με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή. Με ενδιαφέρει το τώρα και αυτό που αναγγέλλει το τώρα, για όσα μπορεί να γίνουν μετά. Αλλά τι θα γίνει τελικά δεν ξέρω. Είναι σαν να αναρωτιέμαι, κάθε φορά που ερωτεύομαι, όταν ζω μια εμπειρία βαθιάς, αληθινής αγάπης, όταν νιώθω πως ζω και δεν με νοιάζει αν πεθάνω εκείνη τη μαγική στιγμή αγάπης, και λέω 'Ε, λοιπόν, τίποτα'. Η αγάπη είναι σαν κι αυτό που γίνεται εδώ. Είναι αιώνια όσο διαρκεί και αυτό είναι το σημαντικό.
«…Είναι ένας κόσμος ανάποδα, αυτός, ένας κόσμος μέσα στα σκατά, αλλά δεν είναι ο μόνος πιθανός….»
«…Το έλεγε ο Γκόγια: 'Η λογική γεννάει τέρατα'. Προσοχή με αυτούς που σκέφτονται μόνο λογικά. Πρέπει να σκεφτόμαστε και να αισθανόμαστε. Όταν η λογική χωρίζεται από την καρδιά, να φοβάστε. Αυτά τα άτομα να τα φοβάστε, γιατί θα μας οδηγήσουν στο τέλος της ανθρωπότητας. Εγώ πιστεύω στην αντιφατική, δύσκολη, μα αναγκαία μίξη ανάμεσα σ' αυτό που σκεφτόμαστε και σε αυτό που νιώθουμε. Όταν βλέπω κάποιον που αισθάνεται μόνο, λέω 'είναι γλυκανάλατος'. Όταν βλέπω κάποιον που σκέφτεται μόνο, σκέφτομαι 'τι τρομερό, είναι διανοούμενος'. Εγώ δεν θέλω να είμαι ένα κεφάλι που γυρνάει μόνο του!»
Δείτε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=YqzBif2SHU0
ΠΗΓΗ: Η ΑΥΓΗ