Του Κώστα Μελά
Α. Από τον Μάιο 2010, μέχρι και το τέλος του 2011 η χώρα δανείστηκε από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ συνολικά 73,2 δισ. ευρώ. Εξ αυτών, τα 52,9 δισ. ευρώ από τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και 20,3 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ.
Με τη νέα σύμβαση (Ιούλιος 2012) συμφωνήθηκε να χορηγηθεί στην Ελλάδα νέο δάνειο ύψους 109,1 δισ. ευρώ. Από 1.1.2012 μέχρι 31.8.2013 εκταμιεύθηκαν 98,489 δισ. ευρώ. Από αυτά από το ΕΤΧΣ εκταμιεύθηκαν 90,1598 δισ. ευρώ και από το ΔΝΤ 8,33 δισ. ευρώ.
Στα παραπάνω δάνεια η Ελλάδα επιβαρύνεται σήμερα με τα εξής επιτόκια:
* Για τα δάνεια από τα κράτη - μέλη (52,9 δισ. ευρώ) με κυμαινόμενο επιτόκιο Euribor3M+0,5%. Με ημερομηνία 22.11.2013 το ύψος του Euribor3M είναι στο 0,223%.
* Για τα δάνεια (για όλα τα δάνεια = 28,63 δισ. ευρώ) από το ΔΝΤ με κυμαινόμενο επιτόκιο SDR + 2%. Με ημερομηνία 25.11.2013 το επιτόκιο SDR = 0,1%.
* Για τα δάνεια από τον ΕΤΧΣ (EFSF) ύψους 90,1598 δισ. ευρώ δεν καταβάλλει τόκους για περίοδο μέχρι 10 ετών από την εκταμίευση των δανείων.
Β. Για τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό, ο οποίος αποτελείται από έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, τρίμηνης και εξάμηνης διάρκειας, συνολικού ύψους για το 2013 περίπου 15 δισ. ευρώ, το επιτόκιο κυμαίνεται στο 4,2-4,3%.
Γ. Για τα ομόλογα συνολικού ύψους 76,3 δισ. ευρώ (2013) τα επιτόκια είναι:
* Για τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ, ύψους περίπου 45 δισ. ευρώ, το μέσο επιτόκιο θα πρέπει να κυμαίνεται γύρω στο 5,0%.
* Για τα ομόλογα που δεν εισήλθαν στο PSI, ύψους περίπου 5 δισ. ευρώ, το μέσο επιτόκιο είναι περίπου 5,0%.
* Για τα ομόλογα που εισήλθαν στο PSI, ύψους περίπου 28 δισ. ευρώ, το επιτόκιο είναι 2,0%.
Το χρηματοπιστωτικό κόστος του Δ.Χ. για το 2013 βρίσκεται στα 6,240 δισ. ευρώ από 12,764 δισ. ευρώ το 2013. Η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του ελληνικού χρέους ανέρχεται σε 16,17 έτη μετά τη χρονική επέκταση της ωρίμανσης των διμερών δανείων και των δανείων του ΕΤΧΣ κατά 15 έτη.
Ανακύπτει το ερώτημα επομένως με βάση όσα παραθέσαμε σε τι θα συνίσταται μια αναδιάρθρωση του χρέους, όπως αυτή που αναμένεται να ληφθεί τον Μάιο του 2014 σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup 27.11.2012, ώστε να έχει σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, δεδομένου ότι σύμφωνα με την κυρίαρχη λογική της Ε.Ε. και της ΕΚΤ δεν προβλέπεται απομείωσή του μέσω κουρέματος.
Αυτό που μπορεί να γίνει, σύμφωνα πάντα με τη λογική αυτή, είναι:
* Περαιτέρω μείωση του περιθωρίου για τα διακρατικά δάνεια. Το ανώτερο ύψος της μείωσης είναι να μηδενιστεί το περιθώριο. Υπολογιζόμενο όφελος περίπου 260 εκατ. ευρώ.
* Η δαπάνη εξυπηρέτησης του Δ.Χ. με τη μορφή ομολόγων δεν μπορεί να μεταβληθεί.
* Η δαπάνη εξυπηρέτησης του Δ.Χ. με τη μορφή δανείων από το ΔΝΤ επίσης.
Η χρονική επιμήκυνση των ομολόγων που διακρατούνται από την ΕΚΤ (ανταλλαγή με ομόλογα μεγαλύτερης ωρίμανσης) φαίνεται ότι αποκλείεται, διότι θα αποτελούσε δημοσιονομική διευκόλυνση προς χώρα - μέλος.
H περαιτέρω επιμήκυνση των διακρατικών δανείων και των δανείων του EFSE θα ήταν καλοδεχούμενη, αλλά χωρίς θετικό αντίκρισμα στην παρούσα φάση ανάκαμψης της οικονομίας.
Συνεπώς, τι αναμένουμε να συμβεί; Γιατί το τι πρέπει να συμβεί, με βάση την οικονομική λογική αλλά και την ιστορία, το γνωρίζουν όλοι.
Πηγή Η ΑΥΓΗ
Α. Από τον Μάιο 2010, μέχρι και το τέλος του 2011 η χώρα δανείστηκε από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ συνολικά 73,2 δισ. ευρώ. Εξ αυτών, τα 52,9 δισ. ευρώ από τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και 20,3 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ.
Με τη νέα σύμβαση (Ιούλιος 2012) συμφωνήθηκε να χορηγηθεί στην Ελλάδα νέο δάνειο ύψους 109,1 δισ. ευρώ. Από 1.1.2012 μέχρι 31.8.2013 εκταμιεύθηκαν 98,489 δισ. ευρώ. Από αυτά από το ΕΤΧΣ εκταμιεύθηκαν 90,1598 δισ. ευρώ και από το ΔΝΤ 8,33 δισ. ευρώ.
Στα παραπάνω δάνεια η Ελλάδα επιβαρύνεται σήμερα με τα εξής επιτόκια:
* Για τα δάνεια από τα κράτη - μέλη (52,9 δισ. ευρώ) με κυμαινόμενο επιτόκιο Euribor3M+0,5%. Με ημερομηνία 22.11.2013 το ύψος του Euribor3M είναι στο 0,223%.
* Για τα δάνεια (για όλα τα δάνεια = 28,63 δισ. ευρώ) από το ΔΝΤ με κυμαινόμενο επιτόκιο SDR + 2%. Με ημερομηνία 25.11.2013 το επιτόκιο SDR = 0,1%.
* Για τα δάνεια από τον ΕΤΧΣ (EFSF) ύψους 90,1598 δισ. ευρώ δεν καταβάλλει τόκους για περίοδο μέχρι 10 ετών από την εκταμίευση των δανείων.
Β. Για τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό, ο οποίος αποτελείται από έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, τρίμηνης και εξάμηνης διάρκειας, συνολικού ύψους για το 2013 περίπου 15 δισ. ευρώ, το επιτόκιο κυμαίνεται στο 4,2-4,3%.
Γ. Για τα ομόλογα συνολικού ύψους 76,3 δισ. ευρώ (2013) τα επιτόκια είναι:
* Για τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ, ύψους περίπου 45 δισ. ευρώ, το μέσο επιτόκιο θα πρέπει να κυμαίνεται γύρω στο 5,0%.
* Για τα ομόλογα που δεν εισήλθαν στο PSI, ύψους περίπου 5 δισ. ευρώ, το μέσο επιτόκιο είναι περίπου 5,0%.
* Για τα ομόλογα που εισήλθαν στο PSI, ύψους περίπου 28 δισ. ευρώ, το επιτόκιο είναι 2,0%.
Το χρηματοπιστωτικό κόστος του Δ.Χ. για το 2013 βρίσκεται στα 6,240 δισ. ευρώ από 12,764 δισ. ευρώ το 2013. Η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του ελληνικού χρέους ανέρχεται σε 16,17 έτη μετά τη χρονική επέκταση της ωρίμανσης των διμερών δανείων και των δανείων του ΕΤΧΣ κατά 15 έτη.
Ανακύπτει το ερώτημα επομένως με βάση όσα παραθέσαμε σε τι θα συνίσταται μια αναδιάρθρωση του χρέους, όπως αυτή που αναμένεται να ληφθεί τον Μάιο του 2014 σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup 27.11.2012, ώστε να έχει σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, δεδομένου ότι σύμφωνα με την κυρίαρχη λογική της Ε.Ε. και της ΕΚΤ δεν προβλέπεται απομείωσή του μέσω κουρέματος.
Αυτό που μπορεί να γίνει, σύμφωνα πάντα με τη λογική αυτή, είναι:
* Περαιτέρω μείωση του περιθωρίου για τα διακρατικά δάνεια. Το ανώτερο ύψος της μείωσης είναι να μηδενιστεί το περιθώριο. Υπολογιζόμενο όφελος περίπου 260 εκατ. ευρώ.
* Η δαπάνη εξυπηρέτησης του Δ.Χ. με τη μορφή ομολόγων δεν μπορεί να μεταβληθεί.
* Η δαπάνη εξυπηρέτησης του Δ.Χ. με τη μορφή δανείων από το ΔΝΤ επίσης.
Η χρονική επιμήκυνση των ομολόγων που διακρατούνται από την ΕΚΤ (ανταλλαγή με ομόλογα μεγαλύτερης ωρίμανσης) φαίνεται ότι αποκλείεται, διότι θα αποτελούσε δημοσιονομική διευκόλυνση προς χώρα - μέλος.
H περαιτέρω επιμήκυνση των διακρατικών δανείων και των δανείων του EFSE θα ήταν καλοδεχούμενη, αλλά χωρίς θετικό αντίκρισμα στην παρούσα φάση ανάκαμψης της οικονομίας.
Συνεπώς, τι αναμένουμε να συμβεί; Γιατί το τι πρέπει να συμβεί, με βάση την οικονομική λογική αλλά και την ιστορία, το γνωρίζουν όλοι.
Πηγή Η ΑΥΓΗ
