Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Αλαβάνος κερδίζει δυσανάλογο τηλεοπτικό χρόνο σε σχέση με την πολιτική του υπόσταση. Κατά πάσα πιθανότητα είναι ο μόνος πολιτικός αρχηγός του 0,5% που καλείται τόσο συχνά στα παράθυρα και μάλιστα σε ζώνες υψηλής τηλεθέασης.
Σίγουρα δεν αμφισβητεί κανείς το δικαίωμα των τηλεοπτικών σταθμών να προσκαλούν οποιονδήποτε επιθυμούν αλλά ποιον ακριβώς εκπροσωπεί τα τελευταία χρόνια ο κ. Αλαβάνος; Τι ακριβώς νόημα έχει να βάζεις έναν υπουργό Οικονομικών που έχει 1.000 ανοικτά θέματα να συζητήσει απέναντι σε κάποιον που τάσσεται υπέρ της δραχμής; Δείχνεις έτσι ότι θέλεις να διεξαχθεί σοβαρή κουβέντα; Μάλλον όχι.
Νομίζω ότι η επιλογή αυτή δεν γίνεται τυχαία. Από τη μια, πολλοί καλούν τον κ. Αλαβάνο γνωρίζοντας ότι θα ασκήσει εξ αριστερών κριτική στον Αλέξη Τσίπρα κι από την άλλη επιχειρούν να φιλοτεχνήσουν ένα προφίλ γενικότερης «παράνοιας» για οτιδήποτε αριστερό. Δεν είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ελαφρά την καρδία ότι ο Άλαβάνος «τα ίδια λέει μωρέ» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, πόσοι γνωρίζουν ότι έχει ιδρύσει δικό του κόμμα;
Παράλληλα, η αντιπαράθεση ενός υπουργού Οικονομικών με κάποιον που διατυπώνει τόσο ακραίες θέσεις μόνο καλό μπορεί να του κάνει, καθώς εμφανίζεται εκ των πραγμάτων ως πιο σοβαρός και υπεύθυνος, ως κάποιος που προσπαθεί κόντρα στα άκρα.
Όμορφος κόσμος, θεϊκός, τηλεοπτικά σκηνοθετημένος.
Πηγή parapolitiki.com
