Toυ Χρήστου Κάτσικα\
Το
ωράριο εργασίας φτάνει μέχρι τις 30 ώρες, τουλάχιστον, υποχρεωτικά,
αλλά στην πράξη μπορεί να υπερβαίνει και τις 40 και περιλαμβάνει ένα
πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών και καθηκόντων, προκειμένου να
λειτουργήσει το σχολείο
Του Χρήστου Κάτσικα, από την Εφημερίδα των Συντακτών
Είκοσι πέντε χρόνια μετά την απεργία στις εξετάσεις (7/5–23/6/1988), το υπουργείο Παιδείας με τα νέα εξοντωτικά μέτρα για τη σχολική εκπαίδευση και τα ζωντανά της στοιχεία οδηγεί τους εκπαιδευτικούς σε σύγκρουση. Την ίδια ώρα, τα φιλικά στην κυβέρνηση μέσα μαζικής ενημέρωσης εξαπολύουν τόνους ψεμάτων και συκοφαντιών για τους καθηγητές στην εναγώνια προσπάθειά τους να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον τους, ποντάροντας στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβαλισμού.
Δεν πρόλαβαν οι εκπαιδευτικοί να εκδηλώσουν τις διαθέσεις τους να αγωνιστούν ενάντια στην πολιτική που αφανίζει το δημόσιο σχολείο, τη δουλειά τους και τις ζωές τους και αμέσως έπιασαν δουλειά οι εργολάβοι της παραπλάνησης και συκοφάντησης όσων τολμούν να αντιστέκονται.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στις εφημερίδες των τελευταίων ημερών μπορεί να το διαπιστώσει: «Απειλούν τις εισαγωγικές εξετάσεις» ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, «Απεργία στις εξετάσεις-δεν ντρέπονται οι καθηγητές» ΑΡΘΡΟ της Κυριακής, «Γιατί η ΟΛΜΕ παίζει ξανά με τις Πανελλαδικές Εξετάσεις» ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, «Νάρκη της ΟΛΜΕ στις Πανελλαδικές» ΤΟ ΒΗΜΑ, «Σύγκρουση με θύματα τους μαθητές» 6 ΜΕΡΕΣ, «Τρόμος για τις Πανελλαδικές» ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, «Αγωνία για 100.000 υποψήφιους» ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, «Στον αέρα η απεργία στις Πανελλαδικές» ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, «Απειλούν να τινάξουν στον αέρα τις Πανελλαδικές» ΗΜΕΡΗΣΙΑ κ.λπ.
Αλχημείες του υπουργείου
Το υπουργείο Παιδείας, για να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί στη χώρα μας εργάζονται λίγο, «δίνει τα ρέστα του» στη διαστρέβλωση των συγκριτικών στοιχείων του χρόνου εργασίας. Είναι γνωστή η αλχημεία του υπουργείου Παιδείας δίνοντας τα στοιχεία στο Δίκτυο Ευρυδίκη να αναφέρει μόνο το καταληκτικό διδακτικό ωράριο των 16 ωρών! Το ίδιο συμβαίνει και στα στοιχεία που έχουν δοθεί στον ΟΟΣΑ.
Στη συνέχεια οι δημοσιογράφοι της αυλής και της οθόνης «ανακαλύπτουν» τους μαθητές «που βρίσκονται στην πιο κρίσιμη φάση της ζωής τους», συμμερίζονται τους γονείς «που αγωνιούν για την τύχη των παιδιών τους», και τραβώντας το νήμα στα άκρα θυμούνται τους «βολεψάκηδες καθηγητές, τους τεμπέληδες, τους ιδιαιτεράκηδες», παρουσιάζοντας τους εκπαιδευτικούς σαν «κοπανατζήδες», «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας».
Στην πραγματικότητα το διδακτικό ωράριο των καθηγητών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αρχίζει από τις 21 ώρες την εβδομάδα και αποκλιμακώνεται ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας σε 19, 18 και τελικά 16 μετά την εικοσαετία.
Ταυτόχρονα, όμως, το ωράριο εργασίας φτάνει μέχρι τις 30 ώρες, τουλάχιστον, υποχρεωτικά, αλλά στην πράξη μπορεί να υπερβαίνει και τις 40 και περιλαμβάνει ένα πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών και καθηκόντων, προκειμένου να λειτουργήσει το σχολείο! Αν συνυπολογίσουμε και την εργασία στο σπίτι, που συνίσταται στην προετοιμασία της διδασκαλίας για την επόμενη μέρα και τη διόρθωση των συχνών γραπτών εργασιών των μαθητών, προκύπτει ένας αυξημένος όγκος ωρών που ξεπερνά, κατά πολύ, το ημερήσιο οκτάωρο!
Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό Γιώργο Καββαδία, μέλος του Κέντρου Μελέτης και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ), ο μέσος όρος διδακτικών ωρών για τους εκπαιδευτικούς των 25 χωρών από τις 27 της Ε.Ε. για την κατώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσιο) είναι 19,1 και για αυτούς της ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Λύκειο) είναι 18,4. Στην Ελλάδα, όπου δεν υπάρχει αντίστοιχος διαχωρισμός, ο μέσος όρος διδασκαλίας είναι 18,5, αντίστοιχος του μέσου όρου Ε.Ε. (19,1 και 18,4).
Οσον αφορά τους Ελληνες εκπαιδευτικούς προκύπτει ότι ως προς τον χρόνο εργασίας συνολικά σε ετήσια βάση στο σχολείο είναι 1.170 ώρες για το Γυμνάσιο και το Λύκειο, ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 1.199 για την κατώτερη και 1.166 για την ανώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και για την Ε.Ε./19 είναι 1.133 και 1.108, αντίστοιχα.
Ο μέσος όρος των καθαρών εργάσιμων εβδομάδων για τους εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους είναι 38,6 εβδομάδες, ενώ στην Ελλάδα οι εργάσιμες εβδομάδες για τους εκπαιδευτικούς είναι 39, λίγο πάνω από τον μέσο όρο Ε.Ε./27.
Καθεστώς δουλείας
Τι συμβαίνει όμως και ο εκπαιδευτικός κόσμος βρίσκεται στα πρόθυμα έκρηξης; Οπως είναι γνωστό σε όσους αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες, με μια αιφνιδιαστική ρύθμιση το υπουργείο Παιδείας αυξάνει το ωράριο των καθηγητών, νομοθετεί υποχρεωτικές μεταθέσεις, ενώ τις επόμενες μέρες σχεδιάζει νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και υπερφόρτωση των σχολικών τμημάτων με 30 μαθητές.
Οι συνέπειες των αλλαγών αυτών είναι τραγικές καθώς σημαίνουν μόνιμη έξοδο 10.000 αναπληρωτών εκπαιδευτικών, αναγκαστικές μετακινήσεις τα επόμενα δύο χρόνια 10.000-15.000 μόνιμων εκπαιδευτικών, απολύσεις εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων που δεν «χωράνε» στους νέους σχεδιασμούς και μείωση κατά 10.000 των μόνιμων θέσεων εργασίας στη σχολική εκπαίδευση (οργανικών θέσεων) με ανάλογη έξοδο των εκπαιδευτικών που περισσεύουν. Οσοι απομείνουν, θα αναγκαστούν να εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, ενώ την ίδια ώρα πάνω τους θα κινείται απειλητικά το φάντασμα της αργίας και της διαθεσιμότητας.
Του Χρήστου Κάτσικα, από την Εφημερίδα των Συντακτών
Είκοσι πέντε χρόνια μετά την απεργία στις εξετάσεις (7/5–23/6/1988), το υπουργείο Παιδείας με τα νέα εξοντωτικά μέτρα για τη σχολική εκπαίδευση και τα ζωντανά της στοιχεία οδηγεί τους εκπαιδευτικούς σε σύγκρουση. Την ίδια ώρα, τα φιλικά στην κυβέρνηση μέσα μαζικής ενημέρωσης εξαπολύουν τόνους ψεμάτων και συκοφαντιών για τους καθηγητές στην εναγώνια προσπάθειά τους να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον τους, ποντάροντας στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβαλισμού.
Δεν πρόλαβαν οι εκπαιδευτικοί να εκδηλώσουν τις διαθέσεις τους να αγωνιστούν ενάντια στην πολιτική που αφανίζει το δημόσιο σχολείο, τη δουλειά τους και τις ζωές τους και αμέσως έπιασαν δουλειά οι εργολάβοι της παραπλάνησης και συκοφάντησης όσων τολμούν να αντιστέκονται.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στις εφημερίδες των τελευταίων ημερών μπορεί να το διαπιστώσει: «Απειλούν τις εισαγωγικές εξετάσεις» ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, «Απεργία στις εξετάσεις-δεν ντρέπονται οι καθηγητές» ΑΡΘΡΟ της Κυριακής, «Γιατί η ΟΛΜΕ παίζει ξανά με τις Πανελλαδικές Εξετάσεις» ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, «Νάρκη της ΟΛΜΕ στις Πανελλαδικές» ΤΟ ΒΗΜΑ, «Σύγκρουση με θύματα τους μαθητές» 6 ΜΕΡΕΣ, «Τρόμος για τις Πανελλαδικές» ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, «Αγωνία για 100.000 υποψήφιους» ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, «Στον αέρα η απεργία στις Πανελλαδικές» ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, «Απειλούν να τινάξουν στον αέρα τις Πανελλαδικές» ΗΜΕΡΗΣΙΑ κ.λπ.
Αλχημείες του υπουργείου
Το υπουργείο Παιδείας, για να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί στη χώρα μας εργάζονται λίγο, «δίνει τα ρέστα του» στη διαστρέβλωση των συγκριτικών στοιχείων του χρόνου εργασίας. Είναι γνωστή η αλχημεία του υπουργείου Παιδείας δίνοντας τα στοιχεία στο Δίκτυο Ευρυδίκη να αναφέρει μόνο το καταληκτικό διδακτικό ωράριο των 16 ωρών! Το ίδιο συμβαίνει και στα στοιχεία που έχουν δοθεί στον ΟΟΣΑ.
Στη συνέχεια οι δημοσιογράφοι της αυλής και της οθόνης «ανακαλύπτουν» τους μαθητές «που βρίσκονται στην πιο κρίσιμη φάση της ζωής τους», συμμερίζονται τους γονείς «που αγωνιούν για την τύχη των παιδιών τους», και τραβώντας το νήμα στα άκρα θυμούνται τους «βολεψάκηδες καθηγητές, τους τεμπέληδες, τους ιδιαιτεράκηδες», παρουσιάζοντας τους εκπαιδευτικούς σαν «κοπανατζήδες», «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας».
Στην πραγματικότητα το διδακτικό ωράριο των καθηγητών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αρχίζει από τις 21 ώρες την εβδομάδα και αποκλιμακώνεται ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας σε 19, 18 και τελικά 16 μετά την εικοσαετία.
Ταυτόχρονα, όμως, το ωράριο εργασίας φτάνει μέχρι τις 30 ώρες, τουλάχιστον, υποχρεωτικά, αλλά στην πράξη μπορεί να υπερβαίνει και τις 40 και περιλαμβάνει ένα πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών και καθηκόντων, προκειμένου να λειτουργήσει το σχολείο! Αν συνυπολογίσουμε και την εργασία στο σπίτι, που συνίσταται στην προετοιμασία της διδασκαλίας για την επόμενη μέρα και τη διόρθωση των συχνών γραπτών εργασιών των μαθητών, προκύπτει ένας αυξημένος όγκος ωρών που ξεπερνά, κατά πολύ, το ημερήσιο οκτάωρο!
Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό Γιώργο Καββαδία, μέλος του Κέντρου Μελέτης και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ), ο μέσος όρος διδακτικών ωρών για τους εκπαιδευτικούς των 25 χωρών από τις 27 της Ε.Ε. για την κατώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσιο) είναι 19,1 και για αυτούς της ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Λύκειο) είναι 18,4. Στην Ελλάδα, όπου δεν υπάρχει αντίστοιχος διαχωρισμός, ο μέσος όρος διδασκαλίας είναι 18,5, αντίστοιχος του μέσου όρου Ε.Ε. (19,1 και 18,4).
Οσον αφορά τους Ελληνες εκπαιδευτικούς προκύπτει ότι ως προς τον χρόνο εργασίας συνολικά σε ετήσια βάση στο σχολείο είναι 1.170 ώρες για το Γυμνάσιο και το Λύκειο, ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 1.199 για την κατώτερη και 1.166 για την ανώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και για την Ε.Ε./19 είναι 1.133 και 1.108, αντίστοιχα.
Ο μέσος όρος των καθαρών εργάσιμων εβδομάδων για τους εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους είναι 38,6 εβδομάδες, ενώ στην Ελλάδα οι εργάσιμες εβδομάδες για τους εκπαιδευτικούς είναι 39, λίγο πάνω από τον μέσο όρο Ε.Ε./27.
Καθεστώς δουλείας
Τι συμβαίνει όμως και ο εκπαιδευτικός κόσμος βρίσκεται στα πρόθυμα έκρηξης; Οπως είναι γνωστό σε όσους αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες, με μια αιφνιδιαστική ρύθμιση το υπουργείο Παιδείας αυξάνει το ωράριο των καθηγητών, νομοθετεί υποχρεωτικές μεταθέσεις, ενώ τις επόμενες μέρες σχεδιάζει νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και υπερφόρτωση των σχολικών τμημάτων με 30 μαθητές.
Οι συνέπειες των αλλαγών αυτών είναι τραγικές καθώς σημαίνουν μόνιμη έξοδο 10.000 αναπληρωτών εκπαιδευτικών, αναγκαστικές μετακινήσεις τα επόμενα δύο χρόνια 10.000-15.000 μόνιμων εκπαιδευτικών, απολύσεις εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων που δεν «χωράνε» στους νέους σχεδιασμούς και μείωση κατά 10.000 των μόνιμων θέσεων εργασίας στη σχολική εκπαίδευση (οργανικών θέσεων) με ανάλογη έξοδο των εκπαιδευτικών που περισσεύουν. Οσοι απομείνουν, θα αναγκαστούν να εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, ενώ την ίδια ώρα πάνω τους θα κινείται απειλητικά το φάντασμα της αργίας και της διαθεσιμότητας.
