Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
Η τρικομματική κυβέρνηση της Αθήνας προχώρησε σε μιαν ακόμη θεσμική απρέπεια: απέκλεισε από τις επαφές της με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, επικαλούμενη την επιβεβαιωθείσα ήδη ρήση περί Ολαντρέου.
Επί του προκειμένου, προκύπτει θαρρώ αβίαστο το ερώτημα: Δηλαδή είναι κακό να σε παρομοιάζουν με τον Παπανδρέου; Και να παραμένεις, ως κορυφαίος σοσιαλιστής της Γαλλίας, μέλος της Διεθνούς που έχει πρόεδρο τον ίδιο Παπανδρέου; Tragic, θα έλεγε και ο άσπονδος φίλος του.
Φυσικά, δεν είναι το πρόβλημα το γεύμα. Είναι η αγωνιώδης προσπάθεια των υποτακτικών του μαύρου χρήματος να τελειώνουν με πειράματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ και ηγέτες σαν τον Τσίπρα στην Ευρώπη για να μην έχουν μέσα στο πολιτισμένο, άρειο και τακτοποιημένο περιβάλλον τους μιαν επανάληψη των φαινομένων Τσάβες, Μοράλες, Λούλα, Κορέα κ.ά. που τους ξέφυγαν στη Λατινική Αμερική.
Έτσι, μιας και δεν έκαναν τη χάρη στον κ. Τσίπρα, ο κ. Ολάντ είχε την ευτυχία να γνωρίσει από κοντά μόνον τον κ. Κουβέλη (με τον κ. Βενιζέλο γνωρίζονται από τη... Διεθνή).
Εν πάση περιπτώσει, η κυβέρνηση διέπραξε τη θεσμική της απρέπεια. Ο τάχα μου σοσιαλιστής Ολάντ πώς το δέχτηκε;
Απλώς συναίνεσε, διότι ως σωστός πλασιέ πρέπει να προωθήσει τα καλούδια του στους ιθαγενείς. Αν οι θλιβεροί της τριανδρίας πάρουν τις φρεγάτες και τ’ αεροπλάνα του, επικαλούμενοι κάποιο «θερμό» επεισόδιο στο Αιγαίο με τον κουμπάρο της άλλης όχθης, αν του δώσουν σε ακόμη πιο φτηνή τιμή το νερό της Θεσσαλονίκης, αν βάλει χέρι στα πετρέλαια κα τα αέρια του ελληνικού υπεδάφους, αν οι άχρηστοι της γαλλικής γραφειοκρατίας βολευτούν εδώ ως βοηθοί των Γερμανών γκαουλάιτερ στη δημόσια διοίκηση, τι άλλο θέλει; Μπορεί τ’ αφεντικά να του χαρίσουν κι αυτουνού το κατιτίς του (π.χ. πρόεδρος στη Σουέζ) όταν λήξει η «πολιτική» του καριέρα, όπως με τον ομογάλακτο Σρέντερ κ.ά.).
Εμείς "ζητήσαμε" τις φρεγάτες
Το πρόβλημα δεν είναι του κ. Ολάντ και της Διεθνούς των τοκογλύφων για την οποία μοχθεί. Είναι της κυβέρνησης της καταχρεωμένης Ελλάδας που κλείνει πανεπιστήμια και νοσοκομεία για να παραλάβει και να πληρώσει τα γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν και που πρέπει να πουλήσει όλα τα νησιά μαζί με τους κατοίκους τους για τις γαλλικές φρεγάτες, που όπως είπε κι ο κ. Μοσκοβισί, εμείς τις ζητήσαμε!
Η επίσκεψη Ολάντ στην Αθήνα προφανώς έχει να κάνει και με γαλλική χείρα βοηθείας στον παραπαίοντα και ευρισκόμενο στα όρια της υστερίας πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Προηγήθηκαν η συνάντηση Ολάντ - Βενιζέλου στο Παρίσι και η ανοχή στη συνεχιζόμενη παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου στην προεδρία της «Σοσιαλιστικής» Διεθνούς. Παρ’ όλα αυτά, η γαλλική κυβέρνηση δείχνει να πιστεύει πως δεν πρόκειται να υποστεί το οικονομικό παλούκωμα των ανυπότακτων, γλεντζέδων και τεμπέληδων νότιων. Τώρα, όμως, που οι αιμοδότες τύπου Καντάφι ή Μπεν Αλί τελείωσαν, η γαλλική σοσιαλδημοκρατία είναι υποχρεωμένη (όπως και η αντίστοιχη ιταλική και τα ανάλογα μορφώματα της Ιβηρικής) να ακολουθήσει τον ελληνικό δρόμο. Αυτόν της πλήρους συνύπαρξης, ώσμωσης και εν τέλει αφομοίωσης με την Κεντροδεξιά, η οποία ωστόσο κρατά στο δικό της backup τα κλειδιά ασφαλείας (βλέπε Βορίδη, Γεωργιάδη κ.ά.) που τη συνδέουν εν τω άμα με την Ακροδεξιά.
Έρχεται η ώρα του
Η Ιστορία διδάσκει πως στην πρώτη δυσκολία οι πούροι δεξιοί θα αναθέσουν στην Ακροδεξιά να καθαρίσει, πετώντας τους «σοσιαλιστές» στα σκουπίδια μαζί με τα εγχειρήματα τύπου ιταλικής «Ελιάς», που προωθούν στην Ελλάδα πολιτικοί και ακαδημαϊκοί γυρολόγοι.
Η επίσκεψη Ολάντ στην Ελλάδα θα αποτιμηθεί πλήρως εν καιρώ, αλλά ήδη τα γεγονότα την έχουν ξεπεράσει. Ό,τι κι αν του χάρισαν κάτω από το τραπέζι οι τρεις αλληλοϋπονομευόμενοι Έλληνες κυβερνώντες, με αντάλλαγμα τη στήριξή του στην εφαρμογή του Μνημονίου, δεν θα προλάβει να τα δει. Η ώρα της Γαλλίας έρχεται, οι δείκτες με τους οποίους τσάκισε από κοινού με τη Μέρκελ τον Νότο άρχισαν να μη βγαίνουν και στα δικά του τεφτέρια.
Θα 'ρθει λοιπόν η ώρα, διότι πάντα στην τραγωδία υπάρχει κάθαρση, που θα τον δούμε στη φυσική του θέση: μαζί με τους Παπανδρέου, Βενιζέλο, Ραχόι, Μπερλουσκόνι και άλλους διαχειριστές της καταλήστευσης των λαών τους από τους κερδοσκόπους.
Η τρικομματική κυβέρνηση της Αθήνας προχώρησε σε μιαν ακόμη θεσμική απρέπεια: απέκλεισε από τις επαφές της με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, επικαλούμενη την επιβεβαιωθείσα ήδη ρήση περί Ολαντρέου.
Επί του προκειμένου, προκύπτει θαρρώ αβίαστο το ερώτημα: Δηλαδή είναι κακό να σε παρομοιάζουν με τον Παπανδρέου; Και να παραμένεις, ως κορυφαίος σοσιαλιστής της Γαλλίας, μέλος της Διεθνούς που έχει πρόεδρο τον ίδιο Παπανδρέου; Tragic, θα έλεγε και ο άσπονδος φίλος του.
Φυσικά, δεν είναι το πρόβλημα το γεύμα. Είναι η αγωνιώδης προσπάθεια των υποτακτικών του μαύρου χρήματος να τελειώνουν με πειράματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ και ηγέτες σαν τον Τσίπρα στην Ευρώπη για να μην έχουν μέσα στο πολιτισμένο, άρειο και τακτοποιημένο περιβάλλον τους μιαν επανάληψη των φαινομένων Τσάβες, Μοράλες, Λούλα, Κορέα κ.ά. που τους ξέφυγαν στη Λατινική Αμερική.
Έτσι, μιας και δεν έκαναν τη χάρη στον κ. Τσίπρα, ο κ. Ολάντ είχε την ευτυχία να γνωρίσει από κοντά μόνον τον κ. Κουβέλη (με τον κ. Βενιζέλο γνωρίζονται από τη... Διεθνή).
Εν πάση περιπτώσει, η κυβέρνηση διέπραξε τη θεσμική της απρέπεια. Ο τάχα μου σοσιαλιστής Ολάντ πώς το δέχτηκε;
Απλώς συναίνεσε, διότι ως σωστός πλασιέ πρέπει να προωθήσει τα καλούδια του στους ιθαγενείς. Αν οι θλιβεροί της τριανδρίας πάρουν τις φρεγάτες και τ’ αεροπλάνα του, επικαλούμενοι κάποιο «θερμό» επεισόδιο στο Αιγαίο με τον κουμπάρο της άλλης όχθης, αν του δώσουν σε ακόμη πιο φτηνή τιμή το νερό της Θεσσαλονίκης, αν βάλει χέρι στα πετρέλαια κα τα αέρια του ελληνικού υπεδάφους, αν οι άχρηστοι της γαλλικής γραφειοκρατίας βολευτούν εδώ ως βοηθοί των Γερμανών γκαουλάιτερ στη δημόσια διοίκηση, τι άλλο θέλει; Μπορεί τ’ αφεντικά να του χαρίσουν κι αυτουνού το κατιτίς του (π.χ. πρόεδρος στη Σουέζ) όταν λήξει η «πολιτική» του καριέρα, όπως με τον ομογάλακτο Σρέντερ κ.ά.).
Εμείς "ζητήσαμε" τις φρεγάτες
Το πρόβλημα δεν είναι του κ. Ολάντ και της Διεθνούς των τοκογλύφων για την οποία μοχθεί. Είναι της κυβέρνησης της καταχρεωμένης Ελλάδας που κλείνει πανεπιστήμια και νοσοκομεία για να παραλάβει και να πληρώσει τα γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν και που πρέπει να πουλήσει όλα τα νησιά μαζί με τους κατοίκους τους για τις γαλλικές φρεγάτες, που όπως είπε κι ο κ. Μοσκοβισί, εμείς τις ζητήσαμε!
Η επίσκεψη Ολάντ στην Αθήνα προφανώς έχει να κάνει και με γαλλική χείρα βοηθείας στον παραπαίοντα και ευρισκόμενο στα όρια της υστερίας πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Προηγήθηκαν η συνάντηση Ολάντ - Βενιζέλου στο Παρίσι και η ανοχή στη συνεχιζόμενη παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου στην προεδρία της «Σοσιαλιστικής» Διεθνούς. Παρ’ όλα αυτά, η γαλλική κυβέρνηση δείχνει να πιστεύει πως δεν πρόκειται να υποστεί το οικονομικό παλούκωμα των ανυπότακτων, γλεντζέδων και τεμπέληδων νότιων. Τώρα, όμως, που οι αιμοδότες τύπου Καντάφι ή Μπεν Αλί τελείωσαν, η γαλλική σοσιαλδημοκρατία είναι υποχρεωμένη (όπως και η αντίστοιχη ιταλική και τα ανάλογα μορφώματα της Ιβηρικής) να ακολουθήσει τον ελληνικό δρόμο. Αυτόν της πλήρους συνύπαρξης, ώσμωσης και εν τέλει αφομοίωσης με την Κεντροδεξιά, η οποία ωστόσο κρατά στο δικό της backup τα κλειδιά ασφαλείας (βλέπε Βορίδη, Γεωργιάδη κ.ά.) που τη συνδέουν εν τω άμα με την Ακροδεξιά.
Έρχεται η ώρα του
Η Ιστορία διδάσκει πως στην πρώτη δυσκολία οι πούροι δεξιοί θα αναθέσουν στην Ακροδεξιά να καθαρίσει, πετώντας τους «σοσιαλιστές» στα σκουπίδια μαζί με τα εγχειρήματα τύπου ιταλικής «Ελιάς», που προωθούν στην Ελλάδα πολιτικοί και ακαδημαϊκοί γυρολόγοι.
Η επίσκεψη Ολάντ στην Ελλάδα θα αποτιμηθεί πλήρως εν καιρώ, αλλά ήδη τα γεγονότα την έχουν ξεπεράσει. Ό,τι κι αν του χάρισαν κάτω από το τραπέζι οι τρεις αλληλοϋπονομευόμενοι Έλληνες κυβερνώντες, με αντάλλαγμα τη στήριξή του στην εφαρμογή του Μνημονίου, δεν θα προλάβει να τα δει. Η ώρα της Γαλλίας έρχεται, οι δείκτες με τους οποίους τσάκισε από κοινού με τη Μέρκελ τον Νότο άρχισαν να μη βγαίνουν και στα δικά του τεφτέρια.
Θα 'ρθει λοιπόν η ώρα, διότι πάντα στην τραγωδία υπάρχει κάθαρση, που θα τον δούμε στη φυσική του θέση: μαζί με τους Παπανδρέου, Βενιζέλο, Ραχόι, Μπερλουσκόνι και άλλους διαχειριστές της καταλήστευσης των λαών τους από τους κερδοσκόπους.
