του Δημήτρη Χρήστου «Μετά τις καταλήψεις ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, κτηρίων και κομματικών γραφείων, ήρθαν τα γκαζάκια σε σπίτια δημοσιογράφων. Ο φαύλος κύκλος της βίας παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις. Η Δημοκρατική Αριστερά καταδικάζει τις επιθέσεις αυτές που στρέφονται κατά της κοινωνίας, της δημοκρατίας και προσβάλλουν την ελευθερία της άποψης. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν, χωρίς μισόλογα και συμψηφισμούς, να πάρουν ξεκάθαρη θέση απέναντι σε κάθε μορφή βίας». Το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί την ανακοίνωση της ΔΗΜ.ΑΡ.
ΜΑΣ ΖΗΤΟΥΝ οι συντάκτες της ανακοίνωσης να πάρουμε “ξεκάθαρη θέση απέναντι σε κάθε μορφή βίας”. Καμιά αντίρρηση. Αναρωτιέμαι όμως αν αυτοί έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση σε όλες τις μορφές της βίας. Για παράδειγμα η ανεργία και η αδυναμία μιας οικογένειας να θρέψει τα παιδιά της είναι βία, και μάλιστα άγρια, που οδηγεί στην απελπισία, συχνά στην παραβατικότητα ως μέσο επιβίωσης και ενίοτε στην αυτοχειρία και τον θάνατο; Έχουν σκεφτεί πως τουλάχιστον δύο εκατομμύρια Έλληνες δεν έχουν τα προς το ζην και το κράτος στην κυβέρνηση του οποίου συμμετέχουν, έχοντας τοποθετήσει πάνω από 2.000 φίλους τους σε πλουσιοπάροχα αμειβόμενες θέσεις του δημόσιου τομέα, τους ζητάει φόρους και χαράτσια που είναι αδύνατον να πληρώσουν; Ότι για αυτήν την αδυναμία τους δεν δικαιούνται ούτε το στοιχειώδες αγαθό του ηλεκτρισμού και καταφεύγουν σε κάθε μορφής ξυλεία, κατάλληλη και ακατάλληλη, για να μην παγώσουν και να μαγειρέψουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό; Με λίγα λόγια, έχουν μελετήσει και ζυγίσει την αντιστοιχία βαρβαρότητας μεταξύ στιγμιαίας και παρατεταμένης βίας; Δεν νομίζω ότι στα μπαράκια, τα οποία συχνάζουν οι περισσότεροι της ηγεσίας συζητούνται τέτοια θέματα.
ΕΧΟΥΝ περάσει πέντε χρόνια από την είσοδο στο θανατηφόρο σπιράλ της υφεσιακής κρίσης που διέλυσε ότι είχε απομείνει στον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό της χώρας, η οποία αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση της νεότερης ιστορίας της. Έχουν εφαρμοστεί τρία Μνημόνια με την ίδια αρχιτεκτονική και στόχευση αλλά αυτοί οι τύποι (δεν υπάρχει άλλος χαρακτηρισμός) ως τσόντα του φαύλου Σαμαρά και του αμοραλιστή Βενιζέλου, το μόνο που κάνουν είναι να ψάχνουν δικαιολογίες για τις αμαρτίες και τα εγκλήματά τους απέναντι στον ελληνικό λαό. Υπερβολές;
ΑΣ ΜΑΣ πουν λοιπόν: Πώς και πότε αυτή η χώρα θα απαλλαγεί από την κρίση και σταδιακά θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια της; Ας μας πουν ποιο είναι το σχέδιό τους για την παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη, ώστε μέσω της βελτίωσης του εισοδήματος των νοικοκυριών θα αρχίσει η ανάκαμψη. Με τους παλαιούς όρους της καραμανλικής μεταπολίτευσης, η ΔΗΜ.ΑΡ. ούτε ως φωτισμένη Δεξιά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πλέον, καθώς δεν υπάρχει αριστερό ήθος, γενναιότητα, όραμα, ούτε καν σχέδιο για εθνικού χαρακτήρα ανάπτυξη. Όσο αγρίεψαν για την αποπομπή του δικού τους Κ. Σπυρόπουλου από την ΕΡΤ, δεν αγρίεψαν για όλες τις βάρβαρες φορολογικές επιδρομές και την επιστροφή των εργασιακών σχέσεων στον Μεσαίωνα!
Τι άλλο επιθυμούν να συζητήσουμε; Ότι σε περιόδους εξαθλίωσης, με ανθρώπους να βουτούν σε κάδους σκουπιδιών για την τροφή της ημέρας, αυτοί απαιτούν σεβασμό στους νόμους και τη δημοκρατία από τους απελπισμένους και μελλοθάνατους; Από ανθρώπους που παρακολουθούν το υπόδουλο προσωπικό της κυβέρνησης να κουκουλώνει (με την άδειά τους) τερατώδη πολιτικά και οικονομικά εγκλήματα διαπλοκής και καταλήστευσης του εθνικού πλούτου;
ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΕ ο ελληνικός λαός, θα αντιτείνει ο μετρ και θεματοφύλακας της αστικής δημοκρατίας Ιωάννης Πρετεντέρης. Αλήθεια; Ξεδίπλωσαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις το προγραμματικό τους σχέδιο για το μέλλον του τόπου και οι πολίτες με γνώση και ψυχραιμία, χωρίς τρομοκρατία και εκβιασμούς, αποφάσισαν αυτό που έβγαλαν οι κάλπες τη 17η Ιουνίου; Έχει κάνει τον κόπο ο κ. Πρετεντέρης να διαβάσει το κείμενο συμφωνίας των τριών εταίρων για τους όρους και τα όρια που συμφώνησαν να συγκυβερνήσουν; Έχει καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει τώρα, με αυτά που υποσχέθηκαν και συμφώνησαν γραπτώς ότι θα σεβαστούν; Υπάρχουν πολλές χώρες στην Ευρώπη που κυβερνώνται με προεδρικά διατάγματα και που αποφάσεις των βουλευτών εντός ολίγων ωρών καταστρατηγούνται με φιρμάνια;
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ηρεμία και σεβασμός στους νόμους μπορούν να υπάρξουν μόνον όταν παράλληλα υπάρχει πραγματική δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Όταν τα μεγάλα κοινωνικά δημοψηφίσματα των δρόμων, με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να διαδηλώνουν στην Αθήνα, τη Μαδρίτη και τη Λισσαβώνα αξιολογούνται από τις εξουσίες ως σοβαρά μηνύματα διόρθωσης, όπως γινόταν παλαιά.
Η ΕΛΛΑΔΑ μετατρέπεται σε προτεκτοράτο για να γίνει προσεχώς το καλύτερο θέρετρο των κατακτητών. Αυτοί που κατοικούν εδώ και οι νέοι ηγεμόνες δεν τους θεωρούν απογόνους των Ελλήνων είναι πολλοί και δεν τους χρειάζονται όλους στα πόδια τους οι πλούσιοι Ευρωπαίοι. Οι επιστήμες και η έρευνα, οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι αχρείαστες, αφού τα αφεντικά έχουν πόρους να αγοράζουν ό,τι καλύτερο από τους καλύτερους του δικού τους ιδιωτικού τομέα. Όταν το 1992 κάηκε το Λος Άντζελες από την εξέγερση των μαύρων, δεν υπήρχε ούτε ΣΥΡΙΖΑ ούτε μπαχαλάκηδες ούτε τίποτα. Υπήρχε μόνο η οργή των καταπιεσμένων απέναντι στην αδικία για την αθώωση του φονιά λευκού αστυνομικού. Τι στο διάολο, δεν καταλαβαίνετε... αριστεροί δημοκρατικοί άνθρωποι;
αναδημοσίευση από την Αυγή της Κυριακής
