Του ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ*
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που διέπεται από ειδικό καθεστώς στην εσωτερική της λειτουργία και την εξωτερική πολιτική, ενώ μοιάζει περισσότερο με χώρα που έχει ειδική σχέση με την ΕΕ, παρά ότι είναι πλήρες μέλος της.
Η Ελλάδα απειλείται από τα ανατολικά, την Τουρκία με πόλεμο, αν ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της και από τα δυτικά με χρεοκοπία, αν δεν υποταχθεί σε όρους που μόνο μετά από πολεμική ήττα θα μπορούσαν να επιβληθούν. Η Ελλάδα είναι πλέον μια χώρα με ειδικό καθεστώς κυριαρχίας, είναι μιά "ειδική περίπτωση", είναι σε κατάσταση συντριπτικής εθνικής κατάπτωσης.
Η χώρα μας εχει μειωμένη εθνική κυριαρχία, την θεωρούν "ειδική περίπτωση" , έχει επιτηρούμενη οικονομία, ελεγχόμενη λειτουργία του κράτους και των θεσμών της, αλλά του εθνικού κοινοβουλίου, καθώς επιβάλλεται εκβιαστικά, τα τελευταία χρόνια η ψήφιση νομοθετημάτων από τους δανειστές μας. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που υφίσταται απειλή πολέμου από συμμαχική υποτίθεται χώρα, την Τουρκία, για να μην ασκήσει δικαιώματα που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, παγιώνοντας με τον χρόνο το "ειδικό καθεστώς" που θέλει η Αγκυρα. Ξένοι ελεγκτές έχουν εγκατασταθεί στα υπουργεία και τον κρατικό μηχανισμό, επιτηρητές και κάθε λογής σύμβουλοι , έχουν πρόσβαση στις κρατικές υπηρεσίες και τα έγγραφά τους, άλλοι υποτίθεται ότι βρίσκονται εδώ για να ανασυγκροτήσουν το κράτος, αλλά βλέπουμε καθημερινά την διάλυσή του. Είναι η ταπεινωτική όψη της κρίσης , αλλά και μια κατάσταση που θα κριθεί και ιστορικά, γιατί όλα αυτά, συμβαίνουν με τη συναίνεση των ελληνικών κυβερνήσεων.
Η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ έχει εκχωρήσει εξουσίες στις Βρυξέλλες σε υπερεθνικές δομές όπως και άλλα κράτη μέλη. Ταυτόχρονα όμως δεν αντιμετωπίζεται ποτέ ως ισότιμος εταίρος, ούτε αντιμετωπίζεται όπως τα άλλα κράτη, αφαιρούνται δικαιώματα και εξουσίες με αυθαίρετες πολιτικές αποφάσεις, με βίαιο τρόπο, δηλαδή με εκβιασμούς για έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, συμπεριφορά που δεν υπήρξε ποτέ έναντι της Ιταλίας ή της Ισπανίας ή της Πορτογαλίας.
Οι Έλληνες είναι πλέον, μιά ιδιαίτερη περίπτωση στην αντίληψη των ευρωπαίων μετά από μιά θυελλώδη προπαγάνδα: είναι τεμπέληδες, κλέφτες, ζουν με τα χρήματά τους, είναι ανίκανοι να διοικήσουν, έτσι ανοίγει ο δρόμος για να την διοικήσουν οι Γερμανοί, αλλά κυρίως είναι μια χώρα που πλέον θεωρείται διεθνώς, κυρίως από τους συμμάχους της ως "ειδική περίπτωση".
Οι δυτικοί σύμμαχοι και εταίροι της χώρας μας στην ΕΕ, θέλουν η Ελλάδα να έχει- περίπου-ανοιχτά σύνορα στα ανατολικά, να υποδέχεται τους λαθρομετανάστες στο έδαφός της , αλλά τα σύνορα να είναι κλειστά προς τα δυτικά καθώς με βάση το Δουβλίνο ΙΙ, δεν έχουμε δικαίωμα να τους αφήσουμε να κινηθούν προς την δυτική Ευρώπη. Το Δουβλίνο ΙΙ, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μιά μορφή ειδικού καθεστώτος για την Ελλάδα στο ζήτημα αυτό.
Στα βόρεια, έχει το πρόβλημα της αμφισβήτησης της ιστορίας και μέσω της αμφισβήτησης, της Μακεδονίας, επιχειρείται να διευκολυνθεί η εδραίωση του κράτους της ΠΓΔΜ. Είναι εκ των πραγμάτων μιά «ειδική περίπτωση». Η υπόθεση αυτή δεν έχει κριθεί ακόμη και δεν θα κριθεί ούτε σε περίπτωση συμφωνίας για την ονομασία. Η επιβίωση ή όχι του κράτους της ΠΓΔΜ θα κριθεί στο μέλλον, ίσως βίαια, γιατί τα βαλκάνια, έχει αποδειχθεί ιστορικά, ότι δεν αντέχουν επί μακρόν τις κατασκευές, και αυτό αφορά και την Βοσνία –Ερζεγοβίνη.
Ολα αυτά συνδυάστηκαν και με μιά επικοινωνιακή στρατηγική, ώστε η Ελλάδα να μην είναι σε θέση να αντισταθεί, να αναγκαστεί δηλαδή να υποταχθεί πλήρως. Αυτό επιτεύχθηκε μέσα από μιά εκστρατεία διασυρμού του ελληνικού λαού, στην οποία συμμετείχαν και συμμετέχουν και Έλληνες , μεταξύ των οποίων και οι τελευταίες κυβερνήσεις. Διεθνώς μάλιστα η χώρα μας χαρακτηρίστηκε ως πειραματόζωο, όρο που αποδέχθηκε και το πολιτικό πειραματόζωο των γεγονότων, ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, αν και πολλοί πιστεύουν ότι ενσυνείδητα έδρασε, κάτι που ίσως κρίνει η δικαιοσύνη.
Δημιουργήθηκε έτσι σταδιακά ένα αίσθημα ενοχής στον ελληνικό λαό, ότι ευθύνεται για την κατάσταση, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ευθύνονται περισσότερο από την πολιτική ηγεσία για την κρίση, ότι οι Ελληνες είναι απατεώνες , ανίκανοι να διοικήσουν κλπ. Οι τραπεζίτες είναι αθώοι, οι φοροφυγάδες είναι απλά ένα λάθος της πολιτικής, οι προμηθευτές, οι συμμορίες και η διαπλοκή ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας μας και έτσι η κατάρρευση ήταν αναπόφευκτη. Η Ελλάδα είναι σε οριακή κατάσταση, καθώς τελεί υπό κηδεμονία που εμβαθύνεται συνεχώς προκαλώντας αγωνίες για το μέλλον της.
Σύμφωνα με το σχέδιο που εκπονήθηκε και εφαρμόζεται από το Βερολίνο, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να βγεί από την κρίση αν δεν διοικηθεί από τους Ευρωπαίους. Πρόκειται για μιά μορφή, οικονομικής και διοικητικής κατοχής που μας προιδεάζει για τα χειρότερα όσο εντείνεται η πολιτική υποταγή .
Είναι αλήθεια , την οποία πολλοί έχουν αποδεχθεί στην Ελλάδα ότι την πρώτη ευθύνη έχει η χώρα μας. Πρωτίστως το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, το σύστημα διαπλοκής και των τραπεζιτών καθώς και κάθε λογής συμφερόντων για την κρίση. Το ίδιο προφανώς ισχύει και για την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, όμως ποτέ τα κράτη αυτά δεν χαρακτηρίστηκαν <<ειδική περίπτωση>>.
Για τον λόγο αυτό και η Ιταλία και η Ισπανία, δεν θέλησαν ποτέ να συγκροτήσουν μέτωπο με την Ελλάδα για να διαπραγματευθούν από κοινού στην ΕΕ. Στόχος να μείνει η Ελλάδα στην απομόνωση και η Ρώμη με την Μαδρίτη να κινηθούν από κοινού, όπως έκαναν στη Σύνοδο Κορυφής της 28ης Ιουνίου, οπότε εκδηλώθηκε η πιό κραυγαλέα περιθωριοποίηση της Ελλάδας, ως "ειδική περίπτωση".
Ο στόχος είναι απλός. Η Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει το νέο ζωτικό χώρο για το γερμανικό κεφάλαιο, καθώς όλα εκεί αποσκοπούν. Και μέσω της τιμωρητικής πολιτικής, να καταστεί σαφές, ότι η Γερμανία κάνει το παιχνίδι. Το ότι οι Ελληνες εργάζονται περισσότερο απ΄όλους ή ότι η γερμανική βιομηχανία , τύπου Ζημενς, είναι διεφθαρμένη δεν συζητείται.
Μία από τις τελευταίες επισημάνσεις έγιναν από την Credit Agricole, η οποία σε έκθεσή της στις 17 Αυγούστου 2012, αναφέρει ότι η Ελλάδα όχι μόνο αντιμετωπίζεται "ως ειδική και μεμονωμένη περίπτωση" , αλλά η τάση αυτή αυξάνεται ολο και περισσότερο η Ελλάδα στις αγορές.
Σύμφωνα με την έκθεση, "η Eλλάδα αποτελεί πηγή ανησυχίας. Αν και καμία απόφαση για την εκταμίευση της επόμενης δόσης για την χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας δεν αναμένεται πριν τα μέσα Σεπτεμβρίου, οι ανησυχίες και τα περίεργα δημοσιεύματα αναμένεται να πυροδοτήσουν την αστάθεια στην περιφέρεια της νομισματικής ένωσης και να εκτιναχθούν τα spreads", τονίζει η Credit Agricole.
Η στάση αυτή συνεχίζεται ακόμη. Μόλις πριν από λίγους μήνες στις 26 Ιανουαρίου 2012, η κ. Μέρκελ σε συνέντευξή της σε δημοσιογράφους έξη μεγάλων ευρωπαικών εφημερίδων , τόνισε την αδυναμία των Ελλήνων αλλά και της διεθνούς κοινότητας να σταθεροποιήσουν την κατάσταση στην Ελλάδα, παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί.
Σύμφωνα με το κείμενο της συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στην «Sueddeutsche Zeitung», σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η κυρία Μέρκελ κάνει λόγο για «ειδική περίπτωση» και αναδεικνύει την ανάγκη να ηρεμήσει πρώτα η κατάσταση και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών.Ωστόσο , στο παρελθόν , από την αρχή της κρίσης, κάθε φορά που γίνονταν λόγος για προσφυγή της Ελλάδας στις αγορές Γερμανοί αξιωματούχοι έβγαιναν στα διεθνή ΜΜΕ και έκαναν λόγο για εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη με άμεση συνέπεια την εκτίναξη του επιτοκίου δανεισμού.
Μόλις πριν από λίγους μήνες στις 17 Απριλίου 2012, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαικής Επιτροπής, απαντώντας σε ερωτήσεις για την Ελλάδα και για την κατάργηση του κατώτατου μισθού, είπε μεταξύάλλων ότι "στην Ελλάδα ασκηθηκαν επί σειρά ετών ανεύθυνες πολιτικές και συνεπώς συνιστά ειδική περίπτωση" και ότι είναι στην ευχέρεια της χώρας να καταργήσει τον κατώτατο μισθό. Πρόκειται για φαυλότητα, γιατί ο εκπρόσωπος της Επιτροπής δεν μπορεί να κάνει πολιτικά σχόλια για μιά χώρα μέρος της ΕΕ και της ευρωζώνης ειδικότερα. Και φυσικά την κατάργηση του κατώτατου μισθού, αν ήθελε η Επιτροπή, μπορούσε να την εμποδίσει γιατί είναι μέλος της Τρόικας. Ολα τα άλλα είναι χυδαία ψεύδη.
Ολοι έχουν μιά ειδική λύση για την Ελλάδα, ως χώρα που χαρακτηρίζεται ειδικη περίπτωση, ακόμη και με την αλλαγή νομίσματος. Στις 29 Μαρτίου 2012 ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Πολωνίας Marek Belca, αναφερόμενος στην ιδιαιτερότητα της χώρας μας, δήλωσε ότι η Ελλάδα ,ίσως χρειαστεί ένα "ειδικό νόμισμα εντός της ευρωζώνης με σκοπό να προσαρμοστεί ταχύτερα η οικονομία της". Σύμφωνα με τον ίδιο, οι αποταμιεύσεις που έχουν συγκεντρωθεί πριν την εισαγωγή του συστήματος θα πρέπει να διαχειρίζονται σε ευρώ, ενώ οι μισθοί και τα ημερομίσθια θα πρέπει να πληρώνονται σε υποτιμημένο νόμισμα».
Αλλο ένα κρούσμα σημειώθηκε στις 22 Απριλίου 2012. Ο πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ Βάιντμαν, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Welt am Sonntag» εξέφρασε την άποψη ότι για τα επόμενα δύο χρόνια από τώρα, δηλαδή μέχρι το 2014, καμιά χώρα της Ευρωζώνης δεν θα έχει εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα. Ωστόσο, αφήνει να εννοηθεί ότι αυτό δεν ισχύει για όλους καθώς προειδοποιεί ότι «και η αλληλεγγύη έχει όρια», αναφερόμενος στη χώρα μας , ενώ διευκρινίζει ότι<< η Ελλάδα αποτελεί ειδική περίπτωση σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της>>.
Ομως και ο γνωστός από τις ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις , ο Επίτροπος Ολι Ρέν δήλωσε στα μέσα του περασμένου Μαρτίου , ότι "τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι μοναδικά" και πρόσθεσε ότι "η Ελλάδα είναι μια ξεχωριστή και μοναδική περίπτωση, η οποία δεν θα επαναληφθεί για άλλες χώρες του ευρώ", αναφερόμενος στο PSI. Oμως, έχει ήδη αποδειχθεί ότι τα προβλήματα της Ελλάδας δεν είναι καθόλου μοναδικά, αλλά είναι πανομοιότυπα με άλλων χωρών. Ομως αυτό δεν μπορεί να ομολογηθεί από ορισμένους γιατί πρέπέι να διατηρηθεί ο χαρακτηρισμός της χώρας μας ως "ειδικής περίπτωσης".
Ομως δεν ήταν μόνο οι ξένοι. Ενόψει των εκλογών και ενώ κλιμακώνονταν η αντιπαράθεση για τον ρόλο του ΣΕΒ στην συγγραφή του Μνημονίου και την διάλυση των εργασιακών σχέσεων ο πρόεδρος των Βιομηχάνων Δ. Δασκαλόπουλος σε συνέντευξή του στο Bloomberg, στις 27Μαρτίου 2012, έκανε την έκπληξη.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ τόνισε ότι η Ελλάδα έγινε πειραματόζωο και βαφτίστηκε «ειδική περίπτωση», ενώ στο μεταξύ τα ίδια προβλήματα ανησυχούν τις αγορές και τους Ευρωπαίους πολίτες σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. «Αυτό που πρέπει να κάνει, λοιπόν, η Ευρώπη, όχι για την Ελλάδα αλλά για τον εαυτό της, είναι να αντιμετωπίσει το κοινό πρόβλημα. Οι αγορές δείχνουν με τη στάση τους ότι δεν είναι μόνο Ελληνικό το πρόβλημα», τόνισε ο κ. Δασκαλόπουλος. Μόνο που ήταν λίγο αργά. Το τέρας έγινε ανεξέλεγκτο, τα λογιστικά βιβλία άλλα ζητάνε και ο κ. Δασκαλόπουλος έχει σχεδόν εξαφανιστεί επί μήνες από το προσκήνιο. Ας εξηγήσει ο ίδιος γιατί η Ελλάδα έγινε πειραματόζωο και ποιές ήταν οι συνέπειες, που ως ένα βαθμό, προκάλεσε και ο ΣΕΒ.
Από τις τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Τουρκία εγκαινίασε μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων σε βάρος της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των διεθνών αρμοδιοτήτων της Ελλάδας στον θαλάσσιο, νησιωτικό και εναέριο χώρο.
Σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή της τουρκικής πολιτικής από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στρατηγικός στόχος της Αγκυρας είναι να επιβάλλει είτε μεσω του διαλόγου, είτε με την απειλή για χρήση βίας, την αναθεωρητικη της πολιτική, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών.
Η έναρξη της πολιτικής αυτής, η οποία άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο έντασης στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις που διαρκεί μέχρι σήμερα, σηματοδοτείται από την εμφάνιση των πρώτων διεκδικήσεων σε βάρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας το 1973 και της πρώτης αμφισβήτησης του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου το 1975.
Η νέα αυτή τουρκική πολιτική κατά της Ελλάδας συνέπεσε με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και την κατοχή του βόρειου τμήματός της (Ιούλιος 1974), που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με καθοριστικές επιπτώσεις στις σχέσεις των δύο χωρών και στην επαύξηση της έντασης.
Ειδικότερα η τουρκική πολιτική αμφισβήτησης περιλαμβάνει :
Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να κλείσει για την Ελλάδα η πρώτη φάση της "ειδικής περίπτωσης", δηλαδή θα δούμε ποιά θα είναι η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, σε ποιόν κύκλο θα ενταχθεί, αν θα έχει πλήρη δικαιώματα, ενώ η οικονομική και διοικητικη κατοχή θα έχουν εδραιωθεί.
Ολα δείχνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται για το μέλλον της. Εχει αποδεχθεί ότι αποτελεί <<ειδική περίπτωση>> και βαδίζει προς ένα αβέβαιο μέλλον. Στα ανατολικά η κρίση παραμένει και αποτελεί ένα διαφορετικό κεφάλαιο, καθώς η Ελλάδα εντασσόμενη στην σφαίρα επιρροής της Γερμανίας, προκαλεί τα ανακλαστικά των Αμερικανών.
Χωρίς εθνικό σχέδιο, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ηγεσία με όραμα και αντιστάσεις, η Ελλάδα μπαίνει σε περιπέτεια με άγνωστη κατάληξη.
*Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα» την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που διέπεται από ειδικό καθεστώς στην εσωτερική της λειτουργία και την εξωτερική πολιτική, ενώ μοιάζει περισσότερο με χώρα που έχει ειδική σχέση με την ΕΕ, παρά ότι είναι πλήρες μέλος της.
Η Ελλάδα απειλείται από τα ανατολικά, την Τουρκία με πόλεμο, αν ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της και από τα δυτικά με χρεοκοπία, αν δεν υποταχθεί σε όρους που μόνο μετά από πολεμική ήττα θα μπορούσαν να επιβληθούν. Η Ελλάδα είναι πλέον μια χώρα με ειδικό καθεστώς κυριαρχίας, είναι μιά "ειδική περίπτωση", είναι σε κατάσταση συντριπτικής εθνικής κατάπτωσης.
Η χώρα μας εχει μειωμένη εθνική κυριαρχία, την θεωρούν "ειδική περίπτωση" , έχει επιτηρούμενη οικονομία, ελεγχόμενη λειτουργία του κράτους και των θεσμών της, αλλά του εθνικού κοινοβουλίου, καθώς επιβάλλεται εκβιαστικά, τα τελευταία χρόνια η ψήφιση νομοθετημάτων από τους δανειστές μας. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που υφίσταται απειλή πολέμου από συμμαχική υποτίθεται χώρα, την Τουρκία, για να μην ασκήσει δικαιώματα που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, παγιώνοντας με τον χρόνο το "ειδικό καθεστώς" που θέλει η Αγκυρα. Ξένοι ελεγκτές έχουν εγκατασταθεί στα υπουργεία και τον κρατικό μηχανισμό, επιτηρητές και κάθε λογής σύμβουλοι , έχουν πρόσβαση στις κρατικές υπηρεσίες και τα έγγραφά τους, άλλοι υποτίθεται ότι βρίσκονται εδώ για να ανασυγκροτήσουν το κράτος, αλλά βλέπουμε καθημερινά την διάλυσή του. Είναι η ταπεινωτική όψη της κρίσης , αλλά και μια κατάσταση που θα κριθεί και ιστορικά, γιατί όλα αυτά, συμβαίνουν με τη συναίνεση των ελληνικών κυβερνήσεων.
Η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ έχει εκχωρήσει εξουσίες στις Βρυξέλλες σε υπερεθνικές δομές όπως και άλλα κράτη μέλη. Ταυτόχρονα όμως δεν αντιμετωπίζεται ποτέ ως ισότιμος εταίρος, ούτε αντιμετωπίζεται όπως τα άλλα κράτη, αφαιρούνται δικαιώματα και εξουσίες με αυθαίρετες πολιτικές αποφάσεις, με βίαιο τρόπο, δηλαδή με εκβιασμούς για έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, συμπεριφορά που δεν υπήρξε ποτέ έναντι της Ιταλίας ή της Ισπανίας ή της Πορτογαλίας.
Οι Έλληνες είναι πλέον, μιά ιδιαίτερη περίπτωση στην αντίληψη των ευρωπαίων μετά από μιά θυελλώδη προπαγάνδα: είναι τεμπέληδες, κλέφτες, ζουν με τα χρήματά τους, είναι ανίκανοι να διοικήσουν, έτσι ανοίγει ο δρόμος για να την διοικήσουν οι Γερμανοί, αλλά κυρίως είναι μια χώρα που πλέον θεωρείται διεθνώς, κυρίως από τους συμμάχους της ως "ειδική περίπτωση".
ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ
Αρα λοιπόν ως «ειδική περίπτωση», έχει ειδική μεταχείριση, αυτή που ζούμε σχεδόν τρία χρόνια τώρα.Οι δυτικοί σύμμαχοι και εταίροι της χώρας μας στην ΕΕ, θέλουν η Ελλάδα να έχει- περίπου-ανοιχτά σύνορα στα ανατολικά, να υποδέχεται τους λαθρομετανάστες στο έδαφός της , αλλά τα σύνορα να είναι κλειστά προς τα δυτικά καθώς με βάση το Δουβλίνο ΙΙ, δεν έχουμε δικαίωμα να τους αφήσουμε να κινηθούν προς την δυτική Ευρώπη. Το Δουβλίνο ΙΙ, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μιά μορφή ειδικού καθεστώτος για την Ελλάδα στο ζήτημα αυτό.
Στα βόρεια, έχει το πρόβλημα της αμφισβήτησης της ιστορίας και μέσω της αμφισβήτησης, της Μακεδονίας, επιχειρείται να διευκολυνθεί η εδραίωση του κράτους της ΠΓΔΜ. Είναι εκ των πραγμάτων μιά «ειδική περίπτωση». Η υπόθεση αυτή δεν έχει κριθεί ακόμη και δεν θα κριθεί ούτε σε περίπτωση συμφωνίας για την ονομασία. Η επιβίωση ή όχι του κράτους της ΠΓΔΜ θα κριθεί στο μέλλον, ίσως βίαια, γιατί τα βαλκάνια, έχει αποδειχθεί ιστορικά, ότι δεν αντέχουν επί μακρόν τις κατασκευές, και αυτό αφορά και την Βοσνία –Ερζεγοβίνη.
Η ΔΥΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Ανατρέχοντας στο τι έχει ειπωθεί και
τι έχει γραφτεί τα τελευταία τρία χρόνια εις βάρος της Ελλάδας και του
ελληνικού λαού, αντιλαμβάνεται κανείς ότι όλα είναι μέρος ενός ευρύτερου
σχεδίου. Αφού πρώτα η Ελλάδα απειλήθηκε με οικονομική ασφυξία και με
διαρκείς επιθέσεις απομονώθηκε από τις αγορές, αναγκάστηκε να προσφύγει
και να ενταχθεί σε έναν μηχανισμό δανεισμού που επέβαλλε και συνεχίζει
να επιβάλλει απίστευτα σκληρούς όρους, που θυμίζουν όρους μετά από
πολεμική ήττα και κατοχή. Μόνο που στην περίπτωσή μας μιλάμε για
οικονομικού τύπου κατοχή και όχι στρατιωτικήΟλα αυτά συνδυάστηκαν και με μιά επικοινωνιακή στρατηγική, ώστε η Ελλάδα να μην είναι σε θέση να αντισταθεί, να αναγκαστεί δηλαδή να υποταχθεί πλήρως. Αυτό επιτεύχθηκε μέσα από μιά εκστρατεία διασυρμού του ελληνικού λαού, στην οποία συμμετείχαν και συμμετέχουν και Έλληνες , μεταξύ των οποίων και οι τελευταίες κυβερνήσεις. Διεθνώς μάλιστα η χώρα μας χαρακτηρίστηκε ως πειραματόζωο, όρο που αποδέχθηκε και το πολιτικό πειραματόζωο των γεγονότων, ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, αν και πολλοί πιστεύουν ότι ενσυνείδητα έδρασε, κάτι που ίσως κρίνει η δικαιοσύνη.
Δημιουργήθηκε έτσι σταδιακά ένα αίσθημα ενοχής στον ελληνικό λαό, ότι ευθύνεται για την κατάσταση, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ευθύνονται περισσότερο από την πολιτική ηγεσία για την κρίση, ότι οι Ελληνες είναι απατεώνες , ανίκανοι να διοικήσουν κλπ. Οι τραπεζίτες είναι αθώοι, οι φοροφυγάδες είναι απλά ένα λάθος της πολιτικής, οι προμηθευτές, οι συμμορίες και η διαπλοκή ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας μας και έτσι η κατάρρευση ήταν αναπόφευκτη. Η Ελλάδα είναι σε οριακή κατάσταση, καθώς τελεί υπό κηδεμονία που εμβαθύνεται συνεχώς προκαλώντας αγωνίες για το μέλλον της.
Σύμφωνα με το σχέδιο που εκπονήθηκε και εφαρμόζεται από το Βερολίνο, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να βγεί από την κρίση αν δεν διοικηθεί από τους Ευρωπαίους. Πρόκειται για μιά μορφή, οικονομικής και διοικητικής κατοχής που μας προιδεάζει για τα χειρότερα όσο εντείνεται η πολιτική υποταγή .
Είναι αλήθεια , την οποία πολλοί έχουν αποδεχθεί στην Ελλάδα ότι την πρώτη ευθύνη έχει η χώρα μας. Πρωτίστως το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, το σύστημα διαπλοκής και των τραπεζιτών καθώς και κάθε λογής συμφερόντων για την κρίση. Το ίδιο προφανώς ισχύει και για την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, όμως ποτέ τα κράτη αυτά δεν χαρακτηρίστηκαν <<ειδική περίπτωση>>.
Για τον λόγο αυτό και η Ιταλία και η Ισπανία, δεν θέλησαν ποτέ να συγκροτήσουν μέτωπο με την Ελλάδα για να διαπραγματευθούν από κοινού στην ΕΕ. Στόχος να μείνει η Ελλάδα στην απομόνωση και η Ρώμη με την Μαδρίτη να κινηθούν από κοινού, όπως έκαναν στη Σύνοδο Κορυφής της 28ης Ιουνίου, οπότε εκδηλώθηκε η πιό κραυγαλέα περιθωριοποίηση της Ελλάδας, ως "ειδική περίπτωση".
Ο στόχος είναι απλός. Η Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει το νέο ζωτικό χώρο για το γερμανικό κεφάλαιο, καθώς όλα εκεί αποσκοπούν. Και μέσω της τιμωρητικής πολιτικής, να καταστεί σαφές, ότι η Γερμανία κάνει το παιχνίδι. Το ότι οι Ελληνες εργάζονται περισσότερο απ΄όλους ή ότι η γερμανική βιομηχανία , τύπου Ζημενς, είναι διεφθαρμένη δεν συζητείται.
ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
Το σκηνικό στήθηκε μεθοδικά.
Εκατοντάδες ξένοι ηγέτες, αποφάσεις Συνόδων Κορυφής της ΕΕ, αξιωματούοι,
οικονομολόγοι και πάσης φύσεως κερδοσκόποι, πράκτορες οικονομικών και
άλλων συμφερόντων, τοποθέτησαν τη χώρα μας στο κάδρο της "ειδικής
περίπτωσης", χαρακτηρισμός που τείνει να εδραιωθεί. Θα
σταχυολογήσουμε ορισμένες κραυγαλέες τέτοιες τοποθετήσεις για να
κατανοηθεί το σχέδιο της Γερμανίας με στόχο τη χειραγώγηση της χώρας.Μία από τις τελευταίες επισημάνσεις έγιναν από την Credit Agricole, η οποία σε έκθεσή της στις 17 Αυγούστου 2012, αναφέρει ότι η Ελλάδα όχι μόνο αντιμετωπίζεται "ως ειδική και μεμονωμένη περίπτωση" , αλλά η τάση αυτή αυξάνεται ολο και περισσότερο η Ελλάδα στις αγορές.
Σύμφωνα με την έκθεση, "η Eλλάδα αποτελεί πηγή ανησυχίας. Αν και καμία απόφαση για την εκταμίευση της επόμενης δόσης για την χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας δεν αναμένεται πριν τα μέσα Σεπτεμβρίου, οι ανησυχίες και τα περίεργα δημοσιεύματα αναμένεται να πυροδοτήσουν την αστάθεια στην περιφέρεια της νομισματικής ένωσης και να εκτιναχθούν τα spreads", τονίζει η Credit Agricole.
Η ΜΕΡΚΕΛ
Η πρώτη ηγέτης που επεδίωξε και πέτυχε την απομόνωση της Ελλάδας είναι η Α. Μέρκελ.
Από την αρχή της κρίσης, το κλίμα απαξίωσης της χώρας αποσκοπούσε
ακριβώς στο να θεωρηθεί ειδική περίπτωση και να εφαρμοστούν σκληρά
μέτρα.Η στάση αυτή συνεχίζεται ακόμη. Μόλις πριν από λίγους μήνες στις 26 Ιανουαρίου 2012, η κ. Μέρκελ σε συνέντευξή της σε δημοσιογράφους έξη μεγάλων ευρωπαικών εφημερίδων , τόνισε την αδυναμία των Ελλήνων αλλά και της διεθνούς κοινότητας να σταθεροποιήσουν την κατάσταση στην Ελλάδα, παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί.
Σύμφωνα με το κείμενο της συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στην «Sueddeutsche Zeitung», σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η κυρία Μέρκελ κάνει λόγο για «ειδική περίπτωση» και αναδεικνύει την ανάγκη να ηρεμήσει πρώτα η κατάσταση και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών.Ωστόσο , στο παρελθόν , από την αρχή της κρίσης, κάθε φορά που γίνονταν λόγος για προσφυγή της Ελλάδας στις αγορές Γερμανοί αξιωματούχοι έβγαιναν στα διεθνή ΜΜΕ και έκαναν λόγο για εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη με άμεση συνέπεια την εκτίναξη του επιτοκίου δανεισμού.
Μόλις πριν από λίγους μήνες στις 17 Απριλίου 2012, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαικής Επιτροπής, απαντώντας σε ερωτήσεις για την Ελλάδα και για την κατάργηση του κατώτατου μισθού, είπε μεταξύάλλων ότι "στην Ελλάδα ασκηθηκαν επί σειρά ετών ανεύθυνες πολιτικές και συνεπώς συνιστά ειδική περίπτωση" και ότι είναι στην ευχέρεια της χώρας να καταργήσει τον κατώτατο μισθό. Πρόκειται για φαυλότητα, γιατί ο εκπρόσωπος της Επιτροπής δεν μπορεί να κάνει πολιτικά σχόλια για μιά χώρα μέρος της ΕΕ και της ευρωζώνης ειδικότερα. Και φυσικά την κατάργηση του κατώτατου μισθού, αν ήθελε η Επιτροπή, μπορούσε να την εμποδίσει γιατί είναι μέλος της Τρόικας. Ολα τα άλλα είναι χυδαία ψεύδη.
Ολοι έχουν μιά ειδική λύση για την Ελλάδα, ως χώρα που χαρακτηρίζεται ειδικη περίπτωση, ακόμη και με την αλλαγή νομίσματος. Στις 29 Μαρτίου 2012 ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Πολωνίας Marek Belca, αναφερόμενος στην ιδιαιτερότητα της χώρας μας, δήλωσε ότι η Ελλάδα ,ίσως χρειαστεί ένα "ειδικό νόμισμα εντός της ευρωζώνης με σκοπό να προσαρμοστεί ταχύτερα η οικονομία της". Σύμφωνα με τον ίδιο, οι αποταμιεύσεις που έχουν συγκεντρωθεί πριν την εισαγωγή του συστήματος θα πρέπει να διαχειρίζονται σε ευρώ, ενώ οι μισθοί και τα ημερομίσθια θα πρέπει να πληρώνονται σε υποτιμημένο νόμισμα».
Αλλο ένα κρούσμα σημειώθηκε στις 22 Απριλίου 2012. Ο πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ Βάιντμαν, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Welt am Sonntag» εξέφρασε την άποψη ότι για τα επόμενα δύο χρόνια από τώρα, δηλαδή μέχρι το 2014, καμιά χώρα της Ευρωζώνης δεν θα έχει εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα. Ωστόσο, αφήνει να εννοηθεί ότι αυτό δεν ισχύει για όλους καθώς προειδοποιεί ότι «και η αλληλεγγύη έχει όρια», αναφερόμενος στη χώρα μας , ενώ διευκρινίζει ότι<< η Ελλάδα αποτελεί ειδική περίπτωση σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της>>.
Ομως και ο γνωστός από τις ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις , ο Επίτροπος Ολι Ρέν δήλωσε στα μέσα του περασμένου Μαρτίου , ότι "τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι μοναδικά" και πρόσθεσε ότι "η Ελλάδα είναι μια ξεχωριστή και μοναδική περίπτωση, η οποία δεν θα επαναληφθεί για άλλες χώρες του ευρώ", αναφερόμενος στο PSI. Oμως, έχει ήδη αποδειχθεί ότι τα προβλήματα της Ελλάδας δεν είναι καθόλου μοναδικά, αλλά είναι πανομοιότυπα με άλλων χωρών. Ομως αυτό δεν μπορεί να ομολογηθεί από ορισμένους γιατί πρέπέι να διατηρηθεί ο χαρακτηρισμός της χώρας μας ως "ειδικής περίπτωσης".
Ομως δεν ήταν μόνο οι ξένοι. Ενόψει των εκλογών και ενώ κλιμακώνονταν η αντιπαράθεση για τον ρόλο του ΣΕΒ στην συγγραφή του Μνημονίου και την διάλυση των εργασιακών σχέσεων ο πρόεδρος των Βιομηχάνων Δ. Δασκαλόπουλος σε συνέντευξή του στο Bloomberg, στις 27Μαρτίου 2012, έκανε την έκπληξη.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ τόνισε ότι η Ελλάδα έγινε πειραματόζωο και βαφτίστηκε «ειδική περίπτωση», ενώ στο μεταξύ τα ίδια προβλήματα ανησυχούν τις αγορές και τους Ευρωπαίους πολίτες σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. «Αυτό που πρέπει να κάνει, λοιπόν, η Ευρώπη, όχι για την Ελλάδα αλλά για τον εαυτό της, είναι να αντιμετωπίσει το κοινό πρόβλημα. Οι αγορές δείχνουν με τη στάση τους ότι δεν είναι μόνο Ελληνικό το πρόβλημα», τόνισε ο κ. Δασκαλόπουλος. Μόνο που ήταν λίγο αργά. Το τέρας έγινε ανεξέλεγκτο, τα λογιστικά βιβλία άλλα ζητάνε και ο κ. Δασκαλόπουλος έχει σχεδόν εξαφανιστεί επί μήνες από το προσκήνιο. Ας εξηγήσει ο ίδιος γιατί η Ελλάδα έγινε πειραματόζωο και ποιές ήταν οι συνέπειες, που ως ένα βαθμό, προκάλεσε και ο ΣΕΒ.
ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΑΝΤΟΥ.
Είναι γνωστή η στάση της Τουρκίας στο
Αιγαίο. Ομως αξίζει να προσεγγίσουμε με ακρίβεια το μέγεθος του
προβλήματος, μέσα από τον τυπικό διπλωματικό τρόπο που η Αγκυρα, με την
ανοχή της Δύσης έχει καθηλώσει την Ελλάδα ως προς την άσκηση των
κυριαρχικών της δικαιωμάτων.Από τις τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Τουρκία εγκαινίασε μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων σε βάρος της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των διεθνών αρμοδιοτήτων της Ελλάδας στον θαλάσσιο, νησιωτικό και εναέριο χώρο.
Σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή της τουρκικής πολιτικής από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στρατηγικός στόχος της Αγκυρας είναι να επιβάλλει είτε μεσω του διαλόγου, είτε με την απειλή για χρήση βίας, την αναθεωρητικη της πολιτική, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών.
Η έναρξη της πολιτικής αυτής, η οποία άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο έντασης στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις που διαρκεί μέχρι σήμερα, σηματοδοτείται από την εμφάνιση των πρώτων διεκδικήσεων σε βάρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας το 1973 και της πρώτης αμφισβήτησης του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου το 1975.
Η νέα αυτή τουρκική πολιτική κατά της Ελλάδας συνέπεσε με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και την κατοχή του βόρειου τμήματός της (Ιούλιος 1974), που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με καθοριστικές επιπτώσεις στις σχέσεις των δύο χωρών και στην επαύξηση της έντασης.
Ειδικότερα η τουρκική πολιτική αμφισβήτησης περιλαμβάνει :
- αμφισβήτηση του νομίμου και κυριαρχικού δικαιώματος της Ελλάδας, με απειλή πολέμου (casus belli), να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια, όπως προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας και όπως έχει πράξει το σύνολο σχεδόν των παράκτιων κρατών της διεθνούς κοινότητας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,
- αμφισβήτηση του εύρους του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, μέσω συνεχών παραβιάσεών του από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη,
- αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί νησιών (καινοφανής θεωρία γκρίζων ζωνών) και παραβίασή της ακόμα και στην περίπτωση κατοικημένων,
- αμφισβήτηση των θαλάσσιων συνόρων
- αμφισβήτηση των αρμοδιοτήτων εντός του FIR Αθηνών που ασκεί η Ελλάδα βάσει αποφάσεων του ICAO, και η συνεχής άρνηση συμμόρφωσης της Τουρκίας προς τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας,
- αμφισβήτηση των αρμοδιοτήτων της Ελλάδας εντός της περιοχής ευθύνης της για θέματα έρευνας και διάσωσης και
- απαίτηση της Τουρκίας για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Η ΤΕΛΙΚΗ ΦΑΣΗ
Σε διάστημα, από λίγες εβδομάδες μέχρι
λίγους μήνες, θα κριθούν πολλά για το μέλλον της Ελλάδας. Ως προς την
οικονομία και την ενδεχόμενη χρεοκοπία της, όλοι υποστηρίζουν ότι οι
επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες. Παράλληλα, στη Σύνοδο Κορυφής του
Δεκεμβρίου, αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις για τη νέα ευρωπαική
αρχιτεκτονική, για την πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική ένωση. Αν
και δεν γνωρίζουμε ακόμη το πλήρες περιεχόμενο του σχεδίου , είναι
προφανές ότι οικοδομείται η γερμανική κυριαρχία στην ΕΕ με την κατασκευή
ενός νέου ηγετικού πυρήνα, που όλα δείχνουν ότι δεν θα περιλαμβάνει την
Ελλάδα. Η προσπάθεια της Γερμανίας να γίνει ελκυστική με την
προβολη της θέσης για ενίσχυση της ενωμένης Ευρώπης μέσω εκχώρησης
κυριαρχίας στις Βρυξέλλες, δεν πείθει κανέναν, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι
οι αποφάσεις λαμβάνονται στο Βερολίνο και δευτερευόντως στο πλαίσιο της
συνεργασίας Γερμανίας –Γαλλίας.Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να κλείσει για την Ελλάδα η πρώτη φάση της "ειδικής περίπτωσης", δηλαδή θα δούμε ποιά θα είναι η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, σε ποιόν κύκλο θα ενταχθεί, αν θα έχει πλήρη δικαιώματα, ενώ η οικονομική και διοικητικη κατοχή θα έχουν εδραιωθεί.
Ολα δείχνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται για το μέλλον της. Εχει αποδεχθεί ότι αποτελεί <<ειδική περίπτωση>> και βαδίζει προς ένα αβέβαιο μέλλον. Στα ανατολικά η κρίση παραμένει και αποτελεί ένα διαφορετικό κεφάλαιο, καθώς η Ελλάδα εντασσόμενη στην σφαίρα επιρροής της Γερμανίας, προκαλεί τα ανακλαστικά των Αμερικανών.
Χωρίς εθνικό σχέδιο, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ηγεσία με όραμα και αντιστάσεις, η Ελλάδα μπαίνει σε περιπέτεια με άγνωστη κατάληξη.
*Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα» την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012.
