ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012


 Δεν φταί­με ε­μείς, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα φταίει…

«Προ­ει­δο­ποιού­με την κυ­βέρ­νη­ση ό­τι η στή­ρι­ξή μας δεν ση­μαί­νει εκ­χώ­ρη­ση πο­λι­τι­κής. Δεν ση­μαί­νει α­πο­δο­χή των θέ­σεων της Νέ­ας Δη­μο­κρα­τίας. Η κυ­βερ­νη­τι­κή συ­νερ­γα­σία προϋπο­θέ­τει συμ­βι­βα­σμούς. Επο­μέ­νως, εί­ναι α­νά­γκη να με­λε­τη­θούν και να υιο­θε­τη­θούν οι ε­ναλ­λα­κτι­κές προ­τά­σεις της ΔΗ­ΜΑΡ για ι­σο­δύ­να­μα μέ­τρα…». Η πα­ρα­πά­νω πα­ρά­γρα­φος εί­ναι μέ­ρος συ­νέ­ντευ­ξης του Θ. Μαρ­γα­ρί­τη σε ρα­διο­φω­νι­κό σταθ­μό. Πρό­κει­ται για τη… νέα εκ­δο­χή της γραμ­μής της ΔΗ­ΜΑ­Ρ, που τις τε­λευ­ταίες η­μέ­ρες –προ­φα­νώς λό­γω ε­σω­κομ­μα­τι­κών πιέ­σεω­ν- ε­πι­χει­ρεί να α­νε­βά­σει τους «α­ντι­πο­λι­τευ­τι­κούς τό­νους» και να εμ­φα­νι­στεί στην κοι­νω­νία ως η δύ­να­μη που υ­πε­ρα­σπί­ζε­ται α­πό τα μέ­σα τα πλητ­τό­με­να κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα.

Σήμερα δημοσιοποίησε το πακέτο των μέτρων που προτείνει http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=474295

Όμως, ο Θ. Μαρ­γα­ρί­της α­πέ­φυ­γε να διευ­κρι­νί­σει τι θα κά­νει το κόμ­μα του σε πε­ρί­πτω­ση που οι προ­τά­σεις της ΔΗ­ΜΑΡ δε­ν… με­λε­τη­θούν και κυ­ρίως δεν υιο­θε­τη­θούν α­πό τη Νέα Δη­μο­κρα­τία. Θα δια­χω­ρί­σει τη θέ­ση της και θα κα­τα­ψη­φί­σει τις ο­ρι­ζό­ντιες πε­ρι­κο­πές, ό­πως δια­φαί­νε­ται α­πό τις δη­λώ­σεις Μαρ­γα­ρί­τη, ή αυ­τές γί­νο­νται για ε­σω­τε­ρι­κή κα­τα­νά­λω­ση;

Αν κα­νείς α­να­τρέ­ξει σε δη­λώ­σεις του εκ­προ­σώ­που Τύ­που Ανδρέα Πα­πα­δό­που­λου, ε­ξα­φα­νί­ζο­νται τα ό­ποια ε­ρω­τη­μα­τι­κά. Ιδού πως α­πα­ντά: «Η τυ­πι­κή πλειο­νό­τη­τα των βου­λευ­τών της ΔΗ­ΜΑΡ θα στα­θεί στο ύ­ψος των πε­ρι­στά­σεων, α­ντι­λαμ­βα­νό­με­νη την κρι­σι­μό­τη­τα της κα­τά­στα­σης. Αυ­τή την ώ­ρα πρέ­πει πά­ση θυ­σία να υ­λο­ποιη­θούν οι α­πο­φά­σεις και η χώ­ρα να πα­ρα­μεί­νει στο ευ­ρώ…». Στη συ­νέ­χεια ε­πι­τί­θε­ται στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ λέ­γο­ντας: «Άλλος δρό­μος δεν υ­πάρ­χει. Ή μάλ­λον υ­πάρ­χει και εί­ναι ο δρό­μος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή δεν ξέ­ρω ποιος άλ­λος και σχε­τί­ζε­ται με την χρεω­κο­πία και την ε­πι­στρο­φή στη δραχ­μή. Μια τέ­τοια ε­ξέ­λι­ξη, για μας, θα εί­ναι κα­τα­στρο­φι­κή. Λέ­ξη για ι­σο­δύ­να­μα μέ­τρα, για κόκ­κι­νες γραμ­μές ή έ­στω, ό­πως έ­κα­νε ο Θ. Μαρ­γα­ρί­της, φρα­στι­κή δια­φο­ρο­ποίη­ση α­πό τη Νέα Δη­μο­κρα­τία.

Αθωώ­νει τη ΝΔ

 Αλλά μάλ­λον δεν χρειά­ζε­ται να α­να­τρέ­ξου­με στον εκ­πρό­σω­πο Τύ­που, α­πό τη στιγ­μή που ο πρό­ε­δρος Φ. Κου­βέ­λης έ­χει το λό­γο. Ιδού πώς α­πα­ντά σε συ­νέ­ντευ­ξη που πα­ρα­χώ­ρη­σε στην ε­φη­με­ρί­δα «Κα­θη­με­ρι­νή» στις 2 Σε­πτεμ­βρίου: «Για μας μεί­ζον ζή­τη­μα ή­ταν και εί­ναι η πα­ρα­μο­νή της χώ­ρας στην ευ­ρω­ζώ­νη και η πο­λι­τι­κή στα­θε­ρό­τη­τα». Και για ό­σους έ­χουν α­κό­μα αμ­φι­βο­λίες για τη στά­ση της Δη­μο­κρα­τι­κής Αρι­στε­ράς, ο Φ. Κου­βέ­λης δί­νει α­πά­ντη­ση που υ­πο­βαθ­μί­ζει τις δια­φω­νίες του κόμ­μα­τός του, α­θωώ­νει ου­σια­στι­κά τη Νέα Δη­μο­κρα­τία και ρί­χνει το μπα­λά­κι στη­ν… κα­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που ε­πι­βάλ­λει κα­τα­στά­σεις! Λέει στην ί­δια συ­νέ­ντευ­ξη «Οι ό­ποιες πα­ρεκ­κλί­σεις δεν α­πο­τε­λούν ε­πι­λο­γή της κυ­βέρ­νη­σης –πό­σο μάλ­λον της ΔΗ­ΜΑ­Ρ- αλ­λά ε­πι­βάλ­λο­νται α­πό την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, που διαρ­κώς με­τα­βάλ­λε­ται…»

Όταν α­να­λαμ­βά­νει ο Μπί­στης

Δια­φο­ρε­τι­κή γνώ­μη φαί­νε­ται, ό­μως, να έ­χει ο βου­λευ­τής, προ­ερ­χό­με­νος α­πό το ΠΑ­ΣΟ­Κ, Οδυσ­σέ­ας Βου­δού­ρης, ο ο­ποίος ε­δώ και και­ρό έ­χει εκ­φρά­σει δη­μό­σια τη δια­φω­νία του και εί­ναι κοι­νό μυ­στι­κό ό­τι δεν θα ψη­φί­σει τα μέ­τρα. Πρό­σφα­τα ο βου­λευ­τής, ο ο­ποίος έ­χει δε­χτεί πολ­λα­πλές πιέ­σεις να τα μα­ζέ­ψει, α­να­φε­ρό­με­νος στα μέ­τρα εί­πε: «Δη­λώ­νω με τον πιο κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό τρό­πο ό­τι εί­μαι συ­νε­πής με αυ­τά τα ο­ποία δε­σμευ­τή­κα­με. Υπο­στη­ρί­ζω με ό­λες μου τις δυ­νά­μεις την προ­γραμ­μα­τι­κή συμ­φω­νία. Η προ­γραμ­μα­τι­κή συμ­φω­νία ρη­τά προ­βλέ­πει ό­τι δεν θα κά­νου­με ο­ρι­ζό­ντιες πε­ρι­κο­πές». Ου­σια­στι­κά ο Οδ. Βου­δού­ρης, πα­ρου­σία­σε την πλατ­φόρ­μα της κα­τα­ψή­φι­σης. Εί­ναι σαν να λέει σε ΔΗ­ΜΑΡ και κυ­βέρ­νη­ση: «Εγώ κύ­ριοι εί­μαι συ­νε­πής. Εσείς άλ­λα λέ­γα­τε και άλ­λα ψη­φί­ζε­τε τώ­ρα».
Κά­πως έ­τσι προέ­κυ­ψε ο Νί­κος Μπί­στης, ο ο­ποίος, πα­ρό­τι δεν θεω­ρεί­ται τυ­πι­κά μέ­λος της ΔΗ­ΜΑ­Ρ, α­νέ­λα­βε το έρ­γο της... ι­δε­ο­λο­γι­κής α­ντι­πα­ρά­θε­σης! Σε πρό­σφα­το άρ­θρο του σε φι­λο­ση­μι­τι­κή η­λεκ­τρο­νι­κή σε­λί­δα κα­τα­κε­ραυ­νώ­νει Βου­δού­ρη και, με α­φορ­μή αυ­τόν, τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Βε­βαίως, ο Νί­κος Μπί­στης μπο­ρεί ως «ε­λεύ­θε­ρος σκο­πευ­τής» να λέει ό,τι θέ­λει, κυ­ρίως να λέει αυ­τά που τα στε­λέ­χη της ΔΗ­ΜΑΡ δεν τολ­μούν να ο­μο­λο­γή­σουν ού­τε στον ε­αυ­τό τους: «Με τη Νέα Δη­μο­κρα­τία ο χώ­ρος του δη­μο­κρα­τι­κού σο­σια­λι­σμού και της σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τίας έ­χουν με­γά­λες δια­φο­ρές. Αλλά με τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υ­πάρ­χει δια­φο­ρά στρα­τη­γι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, το μέ­γε­θος του ο­ποίου δεν θέ­λει ή δεν μπο­ρεί να συλ­λά­βει ο Βου­δού­ρης. Ήταν ε­ξαρ­χής α­ντί­θε­τος με τη συμ­με­το­χή της ΔΗ­ΜΑΡ στην τρι­κομ­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση και δεν φά­νη­κε να συ­νει­δη­το­ποιεί ό­τι η α­πό­φα­ση συμ­με­το­χής στην κυ­βέρ­νη­ση δεν ή­ταν ε­πι­πό­λαια έ­μπνευ­ση της στιγ­μής, αλ­λά μια συ­νει­δη­τή κί­νη­ση με ε­πι­πτώ­σεις σε βά­θος χρό­νου, που δεν εί­ναι εύ­κο­λο να με­τα­βλη­θεί υ­πό το κα­θε­στώς πιέ­σεων αυ­τού του τύ­που…» Ου­σια­στι­κά ο Νί­κος Μπί­στης εί­πε αυ­τό που δεν φαί­νε­ται, πράγ­μα­τι, να α­ντι­λαμ­βά­νο­νται στε­λέ­χη και μέ­λη του κόμ­μα­τος που δια­φω­νούν με τη στά­ση της ΔΗ­ΜΑΡ στην πα­ρού­σα φά­ση. Ότι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ό­λα εί­χαν πο­λι­τι­κά κρι­θεί με την «ι­στο­ρι­κή» α­πό­φα­ση της κε­ντρι­κής ε­πι­τρο­πής της ΔΗ­ΜΑΡ για τη συμ­με­το­χή της στην κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά.
 Αλλά δεν ή­ταν μό­νο ο Νί­κος Μπί­στης που ε­πι­τέ­θη­κε στον Οδ. Βου­δού­ρη και σε ό­λους τους άλ­λους δια­φω­νού­ντες. Ο Α. Πα­πα­δό­που­λος φρό­ντι­σε να προ­ει­δο­ποιή­σει τους δια­φω­νού­ντες βου­λευ­τές λέ­γο­ντας ό­τι η ΔΗ­ΜΑΡ «δια­νύει την κρι­σι­μό­τε­ρη στιγ­μή της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής της πο­ρείας». Ανα­ρω­τή­θη­κε μά­λι­στα, αν τα στε­λέ­χη αυ­τά που στην πα­ρού­σα «ι­στο­ρι­κή στιγ­μή» δια­φω­νή­σουν, θα μπο­ρούν να πα­ρα­μεί­νουν στο κόμ­μα. Κά­τι σαν το πα­λιό πα­σο­κι­κό ρη­τό «έ­θε­σε ε­αυ­τόν ε­κτός κόμ­μα­τος…».

Π. Εγγλέ­ζος – ΕΠΟΧΗ



 








Popular Posts

Blog Archive

Download

Translate

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

ένα φως που δεν σβήνει ποτέ

Αναζήτηση του ιστολογίου

Copyright © ΦΡΥΚΤΩΡΙΑ | Powered by Blogger
Design by Dizzain Inc | Blogger Theme by Lasantha - PremiumBloggerTemplates.com