Θέμης Δημητρακόπουλος*
Η Συγκυβερνηση των Ολετήρων –των δυο
ενοχων κομματων που απο κοινου κυβερνησαν και βουλιαξαν τον τοπο και της
χειραγωγουμενης συμμαχου τους, της Δημοκρατικης –και κατ’ ευφημισμον–
“Αριστερας”– σπρωχνει με μαθηματικη ακριβεια τη χωρα και την κοινωνια
στον ολεθρο και την πτωχευση, αφου πρωτα εξαπατησε ασυστολα και
τρομοκρατησε τον κοσμο προεκλογικα.
Στο ονομα της δηθεν ανακοπης της υφεσης και μιας αναπτυξης που
θυμιζει χαρτοπαικτικη ρεμούλα, μεθοδευεται, δια των ιδιωτικοποιησεων
–(βλεπε και το εξαιρετο αρθρο του παντα ευστοχου Γιωργου Σταθακη: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=701846)– η εκποιηση της οποιας δημοσιας περιουσιας εχει απομεινει, – απο το νερο
και τις συγκοινωνιες μεχρι την ενεργεια και τον ορυκτο πλουτο– με
ταυτοχρονο ρημαγμα των εργασιακων και των προνοιακων κεκτημενων των
απανταχου μισθωτων και συνταξιουχων.
Ταυτοχρονα, επιχειρειται η εξοντωση της μικρομεσαιας επιχειρηματικοτητας, ωστε ολα να ειναι πιο ευκολα και πιο βολικα για το μεγαλο διεθνες ληστρικο κεφαλαιο και βεβαια για το χρηματοπιστωτικο συστημα, βολικοι –και γνωστοι–εξυπηρετητες του οποιου υπηρξαν και εξακολουθουν να ειναι τοσο ο δοτος πρωθυπουργος Λ. Παπαδημος, οσο και ο νυν υπουργος Οικονομικων Γ. Στουρναρας.
Παραλληλα εχουμε την εντελως αναμενομενη ανοδο μιας απροκαλυπτα φασιστικης και ξενοφοβικης ακροδεξιας, το ανατριχιαστικο καθημερινο δελτιο αυτοκτονιων, την καταπατηση στοιχειωδων δικαιωματων με την επικληση μιας προσχηματικης “νομιμοτητας” και μονιμη δικαιολογια τα αθλια οικονομικα του κρατους (αθλια, επειδη οι αθλιοι που μας κυβερνουν “φροντισαν” και γι’ αυτο), την τερατωδη και ολοενα διογκουμενη ανεργια και την απαξιωση των πιο ζωντανων δυναμεων της κοινωνιας: των νεων και των εργαζομενων.
Και ολα αυτα σε ενα διεθνες πλαισιο που μονο δεινα προοιωνιζεται, πολεμους και συγκρουσεις στη Μεση Ανατολη και την ανατολικη Μεσογειο και γενικευμενη ασταθεια στη γεωπολιτικη γειτονια μας..
Τα μηνυματα του ξεσηκωμου των λαων ερχονται πια ολοκαθαρα απο τις χωρες του ευρωπαϊκου Νοτου. Ειναι προφανες οτι εφοσον συνεχιστουν οι διατεταγμενες κυβερνητικες επιθεσεις κατα της κοινωνιας, η λυση ειναι μια και μοναδικη: ξεσηκωμος και πολιτικη ανυπακοη.
Οπως γινοταν παντα.
Ας αρχισουμε λοιπον να ετοιμαζομαστε απο τωρα. Γιατι πολυ συντομα, οι δρομοι μας περιμενουν. Κι αυτη τη φορα, ξεχειλοι απο μια σφυζουσα κι ανυποταχτη κοινωνια. Που ετσι κι αλλιως δεν εχει πια να χασει τιποτα, παρεκτος την ανθρωπια της, την αξιοπρεπεια της κι ενα βαθια πληγωμενο αισθημα δικαιοσυνης.
Θελουν συγκρουσεις;
Ε, λοιπον, θα τις εχουν!
*μελος του συντονιστικου
της Ελληνικης Οικολογικης Αριστερας – ΕΛ.ΟΙΚ.Α
Ταυτοχρονα, επιχειρειται η εξοντωση της μικρομεσαιας επιχειρηματικοτητας, ωστε ολα να ειναι πιο ευκολα και πιο βολικα για το μεγαλο διεθνες ληστρικο κεφαλαιο και βεβαια για το χρηματοπιστωτικο συστημα, βολικοι –και γνωστοι–εξυπηρετητες του οποιου υπηρξαν και εξακολουθουν να ειναι τοσο ο δοτος πρωθυπουργος Λ. Παπαδημος, οσο και ο νυν υπουργος Οικονομικων Γ. Στουρναρας.
Παραλληλα εχουμε την εντελως αναμενομενη ανοδο μιας απροκαλυπτα φασιστικης και ξενοφοβικης ακροδεξιας, το ανατριχιαστικο καθημερινο δελτιο αυτοκτονιων, την καταπατηση στοιχειωδων δικαιωματων με την επικληση μιας προσχηματικης “νομιμοτητας” και μονιμη δικαιολογια τα αθλια οικονομικα του κρατους (αθλια, επειδη οι αθλιοι που μας κυβερνουν “φροντισαν” και γι’ αυτο), την τερατωδη και ολοενα διογκουμενη ανεργια και την απαξιωση των πιο ζωντανων δυναμεων της κοινωνιας: των νεων και των εργαζομενων.
Και ολα αυτα σε ενα διεθνες πλαισιο που μονο δεινα προοιωνιζεται, πολεμους και συγκρουσεις στη Μεση Ανατολη και την ανατολικη Μεσογειο και γενικευμενη ασταθεια στη γεωπολιτικη γειτονια μας..
Τα μηνυματα του ξεσηκωμου των λαων ερχονται πια ολοκαθαρα απο τις χωρες του ευρωπαϊκου Νοτου. Ειναι προφανες οτι εφοσον συνεχιστουν οι διατεταγμενες κυβερνητικες επιθεσεις κατα της κοινωνιας, η λυση ειναι μια και μοναδικη: ξεσηκωμος και πολιτικη ανυπακοη.
Οπως γινοταν παντα.
Ας αρχισουμε λοιπον να ετοιμαζομαστε απο τωρα. Γιατι πολυ συντομα, οι δρομοι μας περιμενουν. Κι αυτη τη φορα, ξεχειλοι απο μια σφυζουσα κι ανυποταχτη κοινωνια. Που ετσι κι αλλιως δεν εχει πια να χασει τιποτα, παρεκτος την ανθρωπια της, την αξιοπρεπεια της κι ενα βαθια πληγωμενο αισθημα δικαιοσυνης.
Θελουν συγκρουσεις;
Ε, λοιπον, θα τις εχουν!
*μελος του συντονιστικου
της Ελληνικης Οικολογικης Αριστερας – ΕΛ.ΟΙΚ.Α