ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΤΖΟΚΑ

ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΗΣ ΚΕΔΕ

    Ξεκινώντας από μια γενική εκτίμηση θα λέγαμε ότι  σήμερα, μετά την επιβολή από την τρόικα και των εγχώριων πολιτικών και οικονομικών ελίτ,  του πρώτου μνημονίου,  ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του «Καλλικράτη», και κάποιες μέρες μετά την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου, η χώρα και η Αυτοδιοίκηση ζουν ένα άθλιο παρόν, χωρίς ορατές προοπτικές βελτίωσης για το μέλλον. Οι προβλέψεις μας, δυστυχώς,  επιβεβαιώθηκαν.

     Οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της τρόικα και των ελληνικών κυβερνήσεων, τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και ο «Καλλικράτης» μεγέθυναν τα υπάρχοντα προβλήματα, οδηγούν σε κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, υπερφορολόγηση των πολιτών, απολύσεις και ιδιωτικοποίηση  των δημόσιων υπηρεσιών γενικού κοινωνικού ενδιαφέροντος.

    Έγινε πλέον σαφές ακόμα και στους δύσπιστους ότι ήδη η πολιτική του  πρώτου Μνημονίου που επιχειρήθηκε και επιχειρείται και μέσω του Καλλικράτη είχε ήδη εξοντώσει την Αυτοδιοίκηση. Ο «Καλλικράτης» είναι η εφαρμογή του μνημονίου στην αυτοδιοίκηση και το όχημα για την επιβολή νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Επιχειρήθηκαν και επιχειρούνται πολιτικές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων (απορρίμματα, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λ.π.) και  εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου (ΗΛΙΟΣ, ΣΔΙΤ κ.λ.π.). Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ΣΔΙΤ είναι το Ελληνικό και οι τρόποι αξιοποίησης του. Στην περίπτωση αυτή εκχωρείται δημόσιος χώρος και εκποιείται δημόσια περιουσία.

    Ταυτόχρονα, οι προβλεπόμενες απολύσεις των εργαζομένων στους Δήμους και  στο δημόσιο σε συνδυασμό με τις λόγω των μνημονίων άγριες περικοπές από θεσμοθετημένους πόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης, θα έχει σαν αποτέλεσμα την διάλυση ολόκληρων υπηρεσιών των δήμων σε κρίσιμους τομείς.  Κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας, καθαριότητα, πράσινο, παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι θα συρρικνωθούν μέχρι εξαφανίσεως.

     Αρκεί κάποιος να αξιολογήσει το στοιχείο εκείνο σύγκρισης των τριών τελευταίων χρόνων των προϋπολογισμών για την Τ.Α και θα διαπιστώσει ότι τα έσοδα της από το Κράτος μειώνονται στο εκπληκτικό ποσοστό που προσεγγίζει το 55%.

    Από την άλλη πλευρά συνεχίζεται η τοκογλυφία του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Ο υψηλός τόκος του Ταμείου και τα εμπόδια του ελεγκτικού καθιστούν αδύνατη τη δανειακή βοήθεια των Δήμων.

    Έτσι «επιτυγχάνεται» η υποχώρηση της αυτοδιοίκησης σε κρατική υπηρεσία, ο ακρωτηριασμός των αυτοδύναμων αποφάσεων, η έλλειψη και των ελάχιστων πόρων για άσκηση πολιτικής, η αδυναμία καταβολής ακόμα και των ανελαστικών  εξόδων.

    Ακόμα και με τους τυχοδιωκτικούς υπολογισμούς της κυβέρνησης η Τ.Α δεν μπορεί να επιβιώσει. H τελευταία εκτίμηση της την εκθέτει: «τα σταθερά έσοδα των ΟΤΑ υπολογισμένα με τον πιο ασφαλή τρόπο, στη βάση των τρεχουσών αποδόσεων της κρατικής χρηματοδότησης, ανέρχονται σε ύψος 4 δις € για τους δήμους και 670εκ. € για τις περιφέρειες…. (υπουργός Παπακωνσταντίνου)», ενώ φέτος στον προϋπολογισμό είναι εγγεγραμμένα 2,4 δις (να σημειωθεί ότι το 2011 δόθηκαν 3,526 δις).

   Με τη ψήφιση του «μνημονίου 2» το έγκλημα ολοκληρώνεται. Επιχειρείται  η σκύλευση του πτώματος. Ακόμα και οι συνοδοιπόροι των κυβερνητικών αποφάσεων μιλούν για το τέλος της Αυτοδιοίκησης, τουλάχιστον, όπως την είχαμε γνωρίσει. Το ερώτημα που προβάλλει είναι απλό: Δεν το γνωρίζουν αυτό οι «ειδήμονες»; Βεβαίως το γνωρίζουν, αλλά έχουν άλλα σχέδια, τα οποία πλέον έχουν αποκαλυφθεί, όπως η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας, η εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής από την Τ.Α, η πλήρης ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών και δεν έχει τέλος ο κατάλογος  των νεοφιλελεύθερων επιλογών που θα οριστικοποιήσουν το θάνατο της αυτοδιοίκησης, όπως και της κοινωνίας.

     Συγκεκριμένα, ενώ πριν λίγες ημέρες πήραμε υποσχέσεις και από τον Πρόεδρο και από τον αντιπρόεδρο της Κυριακής  ότι θα δώσουν  450 εκατομμύρια στην Τ.Α που από «λάθος», όπως ισχυρίστηκαν, δεν εγράφησαν στον προϋπολογισμό, κόβονται και άλλα χρήματα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του «μνημόνιου 2»  θα περικοπούν κι άλλα 290 εκ. με τα ακόλουθα:

ü      Οι πιστώσεις των προϋπολογισμών όλων των Υπουργείων μειώνονται κατά 15%

ü      Μείωση πιστώσεων, για απόδοση σε ΟΤΑ  Α’ βαθμού κατά  59 εκατ. από τους ΚΑΠ.

ü      Μείωση της ήδη κουτσουρεμένης ΣΑΤΑ κατά 140 εκατ.( ήδη από 608 είχε μειωθεί στα 478 εκ. και τώρα καταλήγει στο ποσό των 338 εκ) Οι πόροι αυτοί αφορούν στην υλοποίηση έργων και προγραμμάτων ανάπτυξης. Ενώ λοιπόν και οι πιο αδαείς περί τα οικονομικά θεωρούν ότι το αντίδοτο στην κρίση και την ύφεση είναι η στήριξη με κάθε τρόπο και μέσο της ανάπτυξης της χώρας, με τη δεύτερη κατά σειρά μείωση της ΣΑΤΑ μέσα στο 2012, κάθε σχέδιο και πρόγραμμα για επενδυτικές και αναπτυξιακές δράσεις των δήμων οδηγείται στη «χώρα της φαντασίας».

ü      Αξιοσημείωτο είναι ότι σε μια εποχή βαθιάς ύφεσης οι δημόσιες επενδύσεις μειώνονται σε όλα τα Υπουργεία.

ü      Μείωση κατά 50 % των συμβάσεων έργων και εργασίας

ü       Μείωση των μισθών κατά 10% όλων των αιρετών (Περιφερειαρχών, Δημάρχων κ.λ.π.)

ü      Περιορισμός των αμειβομένων αντιδημάρχων κατά το ήμισυ των σημερινών υπαρχόντων. (το ερωτηματικό είναι αν θα παραμείνουν στις θέσεις τους και δεν θα πληρώνονται)

ü       και σημαντικότερο – απολύσεις και στους ΟΤΑ. Ενώ προωθείται  ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και εγκρίνονται  προσλήψεις με συμβάσεις   σε διάφορες υπηρεσίες των δήμων μόνο με την λογική των ανταποδοτικών.    

      Η μοναδική ελπίδα είναι οι ενωτικοί πολιτικοί και κοινωνικοί   αγώνες για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής συναίνεσης που εκφράζεται από την ετερόκλητη κυβερνητική συμμαχία, κυβέρνηση που δημιουργήθηκε και υποστηρίζεται από τους κυρίαρχους νεοφιλελεύθερους κύκλους του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος και τα διαπλεκόμενα μιντιακά συγκροτήματα.

        Την δυσμενή αυτή πραγματικότητα δεν συμμερίζεται η εγκλωβισμένη στο πολιτικό σκηνικό του κοινωνικού αφανισμού πλειοψηφία της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), η οποία με τεχνάσματα, σοφίσματα και αποπροσανατολιστικές κινήσεις ή κινήσεις εντυπωσιασμού λειτουργεί ως ανάχωμα του συστήματος. Αυτούς τους  αρνητικούς  συσχετισμούς οφείλουμε να ανατρέψουμε στην πράξη. 

      Η δημιουργία κινήματος με στόχους την κατάργηση της νέας δανειακής σύμβασης, την ανατροπή της συγκυβέρνησης και αυτής της πολιτικής και την αναγκαία συγκρότηση και συμπαράταξη όλων των αριστερών – αντινεοφιλελεύθερων – αντιμνημονιακών δυνάμεων είναι επιτακτική για την αλλαγή στη χώρα μας.

     Η λύση είναι η συλλογική αντίδραση της Αυτοδιοίκησης απέναντι στην εξαθλίωση της και την μετατροπή της σε κρατική υπηρεσία με συγκεκριμένους τρόπους.

     Η πρόταση μας συγκεκριμενοποιείται στην απόφαση για το  κλείσιμο των Δήμων και συγκεντρώσεις στο Κέντρο της Αθήνας. Η δράση μας πρέπει να είναι  κοινή δράση με τους εργαζόμενους και την ΠΟΕ – ΟΤΑ. Επομένως, συντονιζόμαστε με τους εργαζόμενους και το λαό των πόλεων μας και συντονισμένα αγωνιζόμαστε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η εναρμόνιση με τη δοκιμαζόμενη κοινωνία είναι ο μόνος δρόμος. Αυτές οι πολιτικές πρέπει να ανατραπούν στην πράξη και η Αυτοδιοίκηση οφείλει να πρωτοστατήσει και να σταθεί αλληλέγγυα σε δράσεις και κινήσεις συνδικάτων, φορέων και πολιτών που το επιδιώκουν.