Όταν ο εξαναγκασμός για
ικανοποίηση των υποχρεώσεων προς τους πιστωτές εξαντλεί τη δυναμική του
λόγω των προχωρημένων επιπτώσεων της κρίσης και της ενίσχυσης του λαϊκού
παράγοντα, το σύστημα βγάζει από το μανίκι του νέους άσσους. Άλλωστε η
φαντασία δεν εξέλειψε ποτέ στον καπιταλισμό
Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Μέσα στο πλήθος των οικονομικών ειδήσεων
της τελευταίας εβδομάδας, είδε το φως της δημοσιότητας η γαλλογερμανική
πρόταση για τη δημιουργία ενός ειδικού λογαριασμού στον οποίο θα
κατατίθενται τα 130 δις από το νέο πακέτο «διάσωσης» της ελληνικής
οικονομίας, με σκοπό να εξασφαλιστεί ότι τα κεφάλαια αυτά θα
χρησιμοποιηθούν -κατά αυστηρή προτεραιότητα- για την αποπληρωμή των
υποχρεώσεων της Ελλάδας προς τους πιστωτές της. Επιπλέον, ο λογαριασμός
αυτός θα λειτουργήσει ως δικλείδα ασφαλείας στην περίπτωση αθέτησης των
υποχρεώσεων της Ελλάδας, και επομένως θα άμβλυνε τις συνέπειες μίας
ενδεχόμενης άτακτης χρεοκοπίας για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό
κεφάλαιο. Στην ουσία, αυτή η εναλλακτική αποτελεί την πιο επικοινωνιακή,
άλλη όψη του νομίσματος της γερμανικής πρότασης για διορισμό ένος
δημοσιονομικού επιτρόπου με δικαίωμα βέτο στις οικονομικές αποφάσεις, η
οποία προκάλεσε εύλογες αντιδράσεις από ένα ευρύ φάσμα του πολιτικού
κόσμου, με τρανταχτή –και μη εύλογη- παρασπονδία τον Φ. Κουβέλη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
