Το κίνημα «Yo no pago», που όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του έχει εμπνευστεί από το αντίστοιχο δικό μας «Δεν Πληρώνω», είναι μία ακόμα από τις δεκάδες «από τα κάτω» δράσεις που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη το κίνημα 15Μ. Στόχος του είναι να αποτελέσει την αρχή μιας οικονομικής εξέγερσης ενάντια στην πολιτική των περικοπών, της μείωσης των μισθών, της άγριας φορολογίας και των μεγάλων αυξήσεων που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση Ραχόι
Του Δημήτρη Γκιβίση
Στην τελική ευθεία έχουν μπει οι προετοιμασίες του κινήματος «Yo no pago» (ελληνιστί: «δεν πληρώνω») για την πρώτη μέσα άμεσης δράσης και πολιτικής ανυπακοής που θα γίνει το απόγευμα της Κυριακής στον σταθμό του μετρό στην Σολ της Μαδρίτης, στην Καταλούνια της Βαρκελώνης, στην πλατεία Πρωτομαγιάς της Σεβίλλης και στο Μπιλμπάο. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από ένα κάλεσμα που έγινε διαδικτυακά πριν από είκοσι μέρες (http://facebook.com/yonopago και http://twitter.com/yo_no_pago), και στο οποίο έχουν ανταποκριθεί μέχρι σήμερα περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι.
Το κίνημα «Yo no pago», που όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του έχει εμπνευστεί από το αντίστοιχο δικό μας «Δεν Πληρώνω», είναι μία ακόμα από τις δεκάδες «από τα κάτω» δράσεις που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη το κίνημα 15Μ (π.χ. πρωτοβουλία υπέρ της εθνικοποίησης των τραπεζών, κινητοποιήσεις ενάντια στις εξώσεις, πρωτοβουλία για την επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, δημιουργία τραπεζών χρόνου, συλλογικές κουζίνες, κλπ). Σύμφωνα με τους ακτιβιστές της πρωτοβουλίας, στόχος του «Yo no pago» είναι να αποτελέσει την αρχή μιας οικονομικής εξέγερσης ενάντια στην πολιτική των περικοπών, της μείωσης των μισθών, της άγριας φορολογίας και των μεγάλων αυξήσεων που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι, για τη βενζίνη, τα παρκόμετρα, το φυσικό αέριο, τα διόδια και τα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς, που σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στο μετρό της Μαδρίτης, πρόκειται για αύξηση κατά 50%. Παράλληλα, και με την κοινωνική οργή να αυξάνεται καθώς βαθαίνει η κρίση, η πανάκριβη καμπάνια για το «καλύτερο και φθηνότερο μετρό του κόσμου» φαντάζει κακόγουστο αστείο για τους 5.000.000 ανέργους, η πλειοψηφία των οποίων χρησιμοποιεί καθημερινά τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε αυτό το ατέλειωτο ταξίδι της εργασιακής περιπλάνησης. Ενδεικτικά είναι τα δεκάδες πρωτότυπα γκράφιτι των επιβατών πάνω στις ιλουστρασιόν διαφημιστικές πινακίδες των σταθμών (σημ: στην σχετική φωτογραφία, δίπλα στις τιμές του μετρό διαφόρων πόλεων, κάποιος-α έχει γράψει τους αντίστοιχους μισθούς που υπάρχουν εκεί). Να σημειωθεί, ότι για την παραπάνω διαφημιστική εκστρατεία, που πολλοί θεωρούν παραπλανητική επειδή κάνει συγκρίσεις (κατά σαφή παραβίαση του νόμου για τη γενική διαφήμιση, αλλά και διάφορων άρθρων του αστικού κώδικα και του δικαίου του ανταγωνισμού), εκατοντάδες άνθρωποι έχουν κάνει προσφυγή ζητώντας την απόσυρσή της.
Στην σελίδα του κινήματος στο facebook υπάρχουν οδηγίες για την αποφυγή προστίμων, ενημερώσεις για την αρχή της ιδιωτικής ασφάλειας, κλπ, αφού όλοι θεωρούν ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να καταστείλει το κίνημα ποινικοποιώντας την πολιτική ανυπακοή, ενώ αξιοσημείωτες είναι και οι προτάσεις του «Yo no pago», τόσο σχετικά με τις μεταφορές και το κοινωνικό δικαίωμα στην μετακίνηση, όσο και για την καταπολέμηση της φορολογικής απάτης, αφού οι υπεύθυνοι για την κρίση παραμένουν προκλητικά στο απυρόβλητο (π.χ. ο Sicav, ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτικούς ομίλους στη Δυτική Ευρώπη, φορολογείται με 1% επί των κερδών του, ενώ ο μέσος iσπανός εργαζόμενος πληρώνει περισσότερο από το 20% του εισοδήματός του).
Σχετικά με τα παραπάνω, να αναφερθεί επίσης ότι σήμερα Τρίτη βρίσκεται σε εξέλιξη το μποϋκοτάζ όλων των μέσων μαζικής μεταφοράς στην Βαρκελώνη, που ξεκίνησε από την πρωτοβουλία TMB51 (http://tmb51.wordpress.com), ως διαμαρτυρία για τις νέες αυξημένες τιμές των εισιτηρίων που ισχύουν από την αρχή του 2012. Η πρωτοβουλία πήρε το όνομά της προς τιμήν γενικής απεργίας που έγινε το 1951 στην Βαρκελώνη, και η οποία οδήγησε στη συνέχεια σε απεργίες και σε άλλες ισπανικές πόλεις. Τι είχε γίνει τότε; Η απεργία αυτή είχε ξεκινήσει λόγω της αύξησης κατά 40% στα εισιτήρια του τραμ - από τα 50 στα 70 σεντς. Στις 22 Φεβρουαρίου έγινε επίθεση με εκρηκτικά εναντίον του τραμ, και ακολούθησε μια εβδομάδα έντασης με χιλιάδες πολίτες να πετάνε πέτρες από όπου περνούσε. Την 1η Μαρτίου, πρώτη μέρα των νέων τιμών, πολλές ομάδες νέων ανθρώπων μοίραζαν φυλλάδια στους δρόμους με το σύνθημα «αν θέλετε το πρωί σας να ξεκινήσει ευχάριστα, μείνετε μακριά από την άμαξα». Σύμφωνα με στοιχεία, περίπου το 97% των επιβατών προχώρησε στο μποϊκοτάζ του τραμ, και την Κυριακή 4 Μαρτίου το ποσοστό είχε αυξηθεί στο 99%. Το απόγευμα, μετά το τέλος του αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Σανταντέρ, 80.000 άνθρωποι έκαναν πορεία μέσα στη βροχή από το γήπεδο προς την πόλη, και το καθεστώς του Φράνκο συνέλαβε 70 διαδηλωτές. Λίγες μέρες αργότερα η αύξηση καταργήθηκε, στις 12 Μαρτίου ξεκίνησε η γενική απεργία που κράτησε τρεις ημέρες, ενώ τέσσερα πολεμικά πλοία στο λιμάνι της Βαρκελώνης γέμισαν από τους χιλιάδες συλληφθέντες απεργούς...
