Του Κώστα Ζαχαριάδη
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Η Λούκα Κατσέλη ομολόγησε την Δευτέρα το βράδυ στην εκπομπή ΑΝΤΡΟΠΗ του Γιάννη Πρετεντέρη ότι διάβασε το μνημόνιο τρις ώρες του πρωί ενός Σαββάτου (για να διαβάσεις τις Κυριακάτικες εφημερίδες επαρκώς χρειάζεσαι περισσότερη ώρα). Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης μας είπε από την τηλεόραση του ΣΚΑΙ ότι δεν το διάβασε καθόλου και ότι ασχολούνταν με τα ειδικά του καθήκοντα εκείνη την περίοδο.
Παρατήρηση 1η: Θυμάστε την έπαρση και την αλαζονεία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ εκείνες τις μέρες; Με ύφος χιλίων καρδιναλίων κατακεραύνωναν στη βουλή την αριστερά για ανευθυνότητα. Ποιος είναι ο ανεύθυνος τελικά; Μας παρουσίαζαν το μνημόνιο σαν μονόδρομο και δεν το είχαν καν διαβάσει! Η λέξη φαιδρότητα είναι λίγη για να περιγράψει το πολιτικό προσωπικό που κατάντησε την Ελλάδα σ αυτά τα χάλια (οι οικονομολόγοι από το Economist Intelligence Unit προβλέπουν για το 2012 στην Ελλάδα ύφεση της τάξης του 7%. Μόνο για το Σουδάν προβλέπεται χειρότερη ύφεση) μετά από σχεδόν δύο χρόνια μνημονίου. Από το ή μνημόνιο ή χρεοκοπία έχουμε φτάσει στο ΚΑΙ μνημόνιο ΚΑΙ χρεοκοπία (έστω ελεγχόμενη).
Παρατήρηση 2η: Αρέσκονται πολλοί και στα media αλλά και στο πολιτικό κατεστημένο να ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόγραμμα, δεν έχει λύσεις και συνθηματολογεί. Άλλοι επιχειρηματολογούν ότι δεν αρέσει στην κοινωνία η τρικομματική συγκυβέρνηση αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση. Μα σοβαρά μιλάμε; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εφαρμόσιμο και ρεαλιστικό πρόγραμμα που μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή αύριο το πρωί. Μια αναζήτηση στο internet θα πείσει τους «Θωμάδες» όχι μόνο ότι ο χώρος μας έχει πρόγραμμα αλλά ότι σε όλα τα μεγάλα ζητήματα της διετίας τοποθετήθηκε προβάλλοντας την αριστερή – εναλλακτική προγραμματική του πρόταση. Με τις ιδεολογικές εμμονές του συστήματος των media και του πολιτικού κατεστημένου φτάσαμε να έχουμε υπουργούς σαν τον Άδωνη Γεωργιάδη, με ότι αυτό σηματοδοτεί ιδεολογικά, πολιτικά, πολιτιστικά, ιστορικά, αισθητικά.
Παρατήρηση 3η: Έχει κανείς αμφιβολία ότι για παράδειγμα ο Γιάννης Δραγασάκης θα ήταν καλύτερος υπουργός από τον Άδωνη, την Λούκα ή τον Μιχάλη; Αν το πιστεύει κάποιος ας το συζητήσουμε δημόσια και σοβαρά! Και προφανώς το στελεχιακό δυναμικό της αριστεράς δεν εξαντλείται στον Δραγασάκη… Τα μεσαία στελέχη του ΣΥΝ θα έμπαιναν στον κόπο να διαβάσουν οτιδήποτε πριν το υπογράψουν. Η πρόταση για έναν «Νέο Συνασπισμό Εξουσίας» με επίκεντρο τις δυνάμεις της αριστεράς όπως το προγράφει ο Τσίπρας είναι αναγκαιότητα. Αυτοί που μας κυβερνούν αποδεικνύονται μαθητευόμενοι μάγοι, έχουν το φανατισμό του νεοφώτιστου νεοφιλελεύθερου γενίτσαρου και μετά τα χθεσινά αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ο κυνισμός τους και η ανευθυνότητά τους.
Παρατήρηση 4η: Προχτές ο ΣΥΡΙΖΑ εισέπραξε δύο μεγάλα ΟΧΙ από ΚΚΕ και ΔΗΜ.ΑΡ. για την συγκρότηση ενός ευρύτερου αντινεοφιλελεύθερου προοδευτικού πόλου στ αριστερά του πολιτικού συστήματος. Έχουν ιστορικές ευθύνες οι ηγεσίες των κομμάτων!
Για το ΚΚΕ ήταν αναμενόμενο. Το ΚΚΕ εδώ και χρόνια έχει επιλέξει να μιλά για την ζωή μετά την «Δευτέρα Παρουσία του Σταλινικού Κομμουνισμού» και σ αυτή τη ζωή έχει επιλέξει το «ή μαζί μας ή εναντίον μας». Έννοιες όπως παράλληλα και δίπλα δεν τις ξέρει.
Η ΔΗΜ.ΑΡ. όμως δηλώνει «Δεν μας αφήνει αδιάφορους το ζήτημα της διακυβέρνησης του τόπου». «Είμαστε η Αριστερά της ευθύνης». Ο Φώτης Κουβέλης είναι έμπειρος πολιτικός, προφανώς και δεν εννοεί ότι η ΔΗΜΑΡ θα κυβερνήσει αυτοδύναμα στις επόμενες εκλογές. Προκύπτει ερώτημα με ποιους… Αφού η ΔΗΜΑΡ απορρίπτει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει στην αριστερά εταίρος προκειμένου να διεκδικήσουν την πλειοψηφία με κοινή κάθοδο. Τι μένει; Δεν ξέρω τι μένει! Ας το απαντήσουν οι της ΔΗΜ.ΑΡ. Πάντως στο όνομα της «υπεύθυνης αριστεράς» δεν μπορεί να επιχειρηθεί την επομένη των εκλογών σύμπραξη με αυτούς που υπέγραφαν το μνημόνιο και τα άλλα νομοθετήματα χωρίς καν να τα έχουν διαβάσει την ώρα που αποκλείουν ακόμα και την κουβέντα με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υ.Γ.: Πολλοί ρωτούν σε ποια βάση και με ποιο πρόγραμμα θα πορευτεί αυτή η μεγάλη αριστερή αντινεοφιλελεύθερη συμμαχία που προτείνουμε. Τι θα λέμε για μια σειρά ζητημάτων… Είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική ανάγκη να ξεκινήσουμε να γράφουμε το νέο πρόγραμμα, της νέας μας συμμαχίας, της κοινής μας προσπάθειας για να αλλάξουμε ριζικά το τοπίο. Ας το ονομάσουμε «Κοινό Πόρισμα 2012»!
Πηγή
http://ecoleft.wordpress.com/
