Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου
Οι αλλεπάλληλες ανατροπές (κοινώς: κωλοτούμπες) της τελευταίας εβδομάδας δημιουργούν ένα αίσθημα απορίας και καθήλωσης ακόμα και στους πιο «μυημένους». Δεν είναι ακριβώς παράλογο: μία κυβέρνηση «Παρασκευή χαρά - Δευτέρα λύπη», ένας πρωθυπουργός που προτίθεται να δώσει λόγο στο λαό αλλά εξορκίζει κάθε διαμαρτυρία ως αιτία αποκλεισμού της χώρας από την ευρωζώνη (!), ένα ΠΑΣΟΚ σε αποσύνθεση αλλά ακόμα ζωντανό και μια αξιωματική αντιπολίτευση που δηλώνει άγνοια για το τρίτο κατά σειρά Μνημόνιο -την περίφημη δανειακή σύμβαση-, δεσμεύεται ωστόσο «αυτονοήτως» να το υπερψηφίσει, προφανώς και δεν συνθέτουν ένα «ευανάγνωστο» σκηνικό. Αν δε στα παραπάνω προστεθούν οι πιρουέτες των διεθνών «παικτών» (ο πρόεδρος της ΕΚΤ να διαβεβαιώνει ότι «η ευρωσυνθήκη δεν προβλέπει αποχώρηση κράτους-μέλους από την ΟΝΕ», την ώρα που ο γάλλος υπουργός Εσωτερικών απειλεί πως «τo ευρώ μπορεί να ζήσει και χωρίς την Ελλάδα»...), η σύγχυση, σ’ ένα καταιγισμό πληροφοριών, μοιάζει το δίχως άλλο αναπόφευκτη.
Αναλυτικά http://www.rednotebook.gr/details.php?id=3642
