
Η μεταστροφή του γάλλου φιλοσόφου Πιερ-Αντρέ Ταγκυέφ, από την κριτική του εθνικολαϊκισμού στην υπεράσπιση της «εθνικής επιλογής» και του σαρκοζισμού, είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα για το δημόσιο διάλογο περί μετανάστευσης (και) στην Ελλάδα
Το τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου της Νέας Εστίας φιλοξενεί, ανάμεσα σε άλλα, ένα κείμενο του γάλλου φιλοσόφου και πολιτειολόγου Πιερ-Αντρέ Ταγκυέφ, υπό τον «βαρύ» τίτλο «Ο μεταναστευτισμός, ή η τελευταία μοιρολατρική ουτοπία των πολιτικώς ορθοφρονούντων». Το κείμενο (για την ακρίβεια: απόσπασμα από βιβλίο του Ταγκυέφ) είναι γραμμένο το 2007. Η επιλογή, λοιπόν, της μετάφρασης και δημοσίευσής του «υπαινίσσεται» ένα επιχείρημα επίκαιρο και σήμερα, και μάλιστα θετικά επίκαιρο, αφού το επίμαχο δημοσιεύεται χωρίς κάποιου είδους εισαγωγική κριτική. Προϋποτίθεται βεβαίως ότι η συζήτηση περί μετανάστευσης είναι η ίδια στη Γαλλία και στην Ελλάδα, ότι η θεσμοποίηση του ρατσισμού (ή του «μεταναστευτισμού») στις δύο χώρες είναι διαχρονικά ισομεγέθης κ.ο.κ. - όσο κι αν η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική.
Αναλυτικά http://www.rednotebook.gr/details.php?id=3181