Το σημερινό Δελτίον Κρίσης θα είναι συντομότερο καθώς γράφεται στο Δουβλίνο, όπου βρίσκομαι όλη αυτή την εβδομάδα σε μια προσπάθεια να μάθω από την Ιρλανδική τραγωδία. Η Ιρλανδική εμπειρία έχει σημασία για εμάς τους Έλληνες για τρεις λόγους. Πρώτον, επειδή η Ιρλανδία βρίσκεται στο ίδιο εδώλιο του κατηγορούμενου με την Ελλάδα αν και τα αίτια της δικής της κατάρρευσης είναι εντελώς διαφορετικά από τα δικά μας. Η μελέτη του πως είναι δυνατόν να βρισκόμαστε, Ελλάδα και Ιρλανδία, στην ίδια περίπου παγίδα χρέους-ύφεσης, παρά το γεγονός ότι διαφέρουμε τόσο πολύ, αποτελεί μια καλή αρχή για να κατανοήσουμε την πεμπτουσία της Ευρωπαϊκής Κρίσης. Δεύτερον, επειδή η Ιρλανδία είναι μια μικρή, αξιοπρεπέστατη χώρα η οποία, αντίθετα με την Ελλάδα, έχει εισπράξει εύσημα από την τρόικα για τις προσπάθειες προσαρμογής της στους όρους του δικού της Μνημονίου. Με άλλα λόγια, όταν μας λένε ότι η Μνημονιακή πολιτική απέτυχε στην χώρα μας επειδή, ως κράτος και ως κοινωνία, αποτύχαμε "να συμμορφωθούμε προς τα υποδείξεις", καλό είναι να ρίξουμε μια ματιά στην απόγνωση που επικρατεί στην Ιρλανδία η οποία, σύμφωνα με την τρόικα, συμμορφώθηκε και με το παραπάνω. Τρίτον, επειδή τις τελευταίες ημέρες καλλιεργείται μια φιλολογία ότι η Ιρλανδία κατάφερε να βγει από την στενωπό εφαρμόζοντας πιστά το δικό της Μνημόνιο. Όπως θα εξηγήσω στο προσεχές μέλλον, πρόκειται περί αναλήθειας: Όποια χώρα της ευρωζώνης, αφού "χτυπηθούν" τα ομόλογά της στις αγορές, εισέλθει στην παγίδα των δανείων από το EFSF και της κυλιόμενης λιτότητας, εγκλωβίζεται σε αυτό τον φαύλο κύκλο και δεν δύναται να εξέλθει. Ακόμα και η φιλότιμη Ιρλανδία η οποία, μην ξεχνάμε, επέβαλε στον εαυτό της ένα απίστευτα σκληρό Μνημόνιο ενάμιση χρόνο πριν της το επιβάλει η τρόικα! (Για του λόγου το αληθές αναφέρω απλώς ότι μείωσαν κατά 50% ακόμα και τις θέσεις στα σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες.)
Αναλυτικά http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=8829
