Σκέψεις με αφορμή την ταινία «Νέα Βαβυλώνα» (1929), των Κόζιντζεφ και Τράουμπεργκ, με μουσική του νεαρού Ντμίτρι Σοστακόβιτς
ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ-ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΝΓΚΑΝΕΛΛΗ
Σε τι συνίσταται το πρωτοποριακό στη «Νέα Βαβυλώνα»; Καταρχήν και κατά κύριο λόγο στην πλήρη κατάργηση της απάτης της αναπαράστασης. [...] Οι σκηνοθέτες ούτε καν διανοούνται να αναπαραστήσουν τα γεγονότα. [...] Ξέρουν καλά πως κάθε «ρεαλιστική» αναπαράσταση της Ιστορίας δεν είναι παρά μια αυτόματη μετάθεσή της στην περιοχή του μύθου. Επιλέγουν, συνεπώς, εξαρχής την πολύ βολική, για την ανάπτυξη της ιδεολογίας περιοχή του μύθου, κι αφήνουν τον αναπαραστατικό ψευδορεαλισμό για τους αφελείς και τους εύπιστους.
Αναλυτικά
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=635106
