Το άγριο κανίς της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ο Δ. Κουτσούμπας, είπε: «Η ευχή μας σήμερα για 'Ανάσταση Λαών', μπορεί να γίνει πράξη μόνο εάν σπάσουμε τα δεσμά της Ε.Ε., των μονοπωλίων, με μια ισχυρή εργατική λαϊκή αντιπολίτευση σήμερα, με ισχυρό ΚΚΕ, που θα μας οδηγήσει στη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική, με τον λαό στην εξουσία».
Εμείς, οι υπόλοιποι Έλληνες, θεωρούμε ότι αν μπορείς να αλλάξεις κάτι, μικρό έστω, καλό είναι να το προσπαθήσεις όσο ζεις και όχι όταν βάλεις λευκά ή κόκκινα φτερά και ίπτασαι από σύννεφο σε σύννεφο του Παραδείσου ή ψήνεσαι στα καζάνια της Κόλασης, όπως υποδεικνύει ο άτεγκτος (και συνάμα άκαπνος) γ.γ. του ΚΚΕ.
Προφανώς ο μπαρουτοκαπνισμένος Καπετάν Γιώτης μετατράπηκε σε οπορτουνιστή όταν έγινε ξανά Χαρίλαος Φλωράκης και αγωνιζόταν μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς να στεριώσει η Δημοκρατία και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών σε έναν τόπο τσακισμένο από δικτατορίες, κατοχή και έναν άκρως τραυματικό εμφύλιο.


Τα «σκυλάκια του καναπέ» τυχαίνει τώρα να αποτελούν τη λαϊκή εργατική αντιπολίτευση όσο κι αν δεν το θέλει ο πρώτος γ.γ. του κομματικού θερμοκηπίου. Αντιπολίτευση που δεν πουλάει τηλεοπτικές συχνότητες σε εξωχώριες εταιρείες, δεν φέρεται σαν τσιφλικάς στους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσής του, που πασχίζει να διώξει από τη χώρα την πανούκλα των Μνημονίων και τους θεματοφύλακές τους.

Κολλημένοι στην Κομιντέρν

Σε 25 μέρες έχουμε τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών και σε ένα περίπου μήνα το δεύτερο γύρο και τις ευρωεκλογές.
Το ΚΚΕ, σε ένα περιβάλλον που είναι περίπου 90 χρόνια μπροστά από το δικό του, αρνείται να δεχτεί κινήσεις από τη βάση για ενιαία κάθοδο, έστω σε μικρούς δήμους, και διατυπώνει απειλές διαγραφής.
Η ερώτηση έχει ιστορική αφετηρία: Τι άλλαξε από το 1975, το 1978, το 1982, το 1986, όταν οι δυνάμεις της Αριστεράς, με κορμό το ΚΚΕ, συνεργάζονταν, άλλοτε και με το τότε ΠΑΣΟΚ και κέρδιζαν ακόμη και μεγάλους δήμους; Έχασε η Αριστερά από αυτές τις συνεργασίες; Έχασε το ΚΚΕ;
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι τώρα κορμός θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε, ας περνά ο τόπος, οι Έλληνες, τη χειρότερη μεταπολεμική κρίση, ας ανεβαίνει η φαιά πανούκλα με τις πλάτες τής μεταλλαγμένης επί τα χείρω Δεξιάς και του άθλιου ρεταλιού που διατηρεί τον τίτλο του ΠΑΣΟΚ. Το μαγαζάκι να μείνει αλώβητο, η ΕΠΕ, κι όλα τ' άλλα στάχτη και μπούλμπερη.
Πολλά τα αναμενόμενα από το κόμμα που ομνύει ακόμη στον Στάλιν και αποκατέστησε τον Νίκο Ζαχαριάδη πλήρως, αλλά εν μέρει τον Άρη Βελουχιώτη. Εκείνο που απορώ είναι γιατί όλα αυτά τα ντόπερμαν, ροτβάιλερ κ.ά. δεν διαμαρτύρονται, δεν σκίζουν τα προλεταριακά τους ιμάτια, όταν ακούνε τους δεξιούς που τους επαινούν να κατατάσσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στους φίλους της Βόρειας Κορέας; Είναι δυνατόν το ΚΚΕ να επιτρέπει σε αστούς να χαρίζουν σε άλλους το μονοπώλιο των σχέσεων με τη δυναστεία των Κιμ;
Στηρίζουν Μνημόνιο
Το ΚΚΕ, λοιπόν, θα καλέσει τους οπαδούς του να μην ψηφίσουν τους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ που θα έχουν προκριθεί στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Να θυμίσω τι έγινε το 2012, όταν οι βουλευτικές εκλογές έγιναν σε διάστημα περίπου σαράντα ημερών, σαν να ήταν α' και β' γύρος. Στις 6 Μαΐου, το ΚΚΕ έλαβε 536.072 ψήφους, δηλαδή 8,48%. Στις 17 Ιουνίου, διάστημα στο οποίο το ΚΚΕ αναλώθηκε πλήρως στον πόλεμο κατά του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλη η Κεντροδεξιά, οι φασίστες, οι... Financial Times (με το άρθρο στα ελληνικά!), η κυβερνώσα «Αριστερά», το αποτέλεσμα της κάλπης ήταν: ΚΚΕ 4,5% με 277.176 ψηφοφόρους (μείον 258.896) και ΣΥΡΙΖΑ από το 16,78% στο 26,89%, με 600.000 περισσότερους ψηφοφόρους!
Επίλογος: Οι σύντροφοι του ΚΚΕ στον δεύτερο γύρο των εκλογών της Θεσσαλονίκης δεν θα ψηφίσουν τη Δέσποινα Χαραλαμπίδου με τους πολύχρονους αγώνες της υπέρ των εργαζομένων και θα αγνοήσουν τη συνεισφορά του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη στον αντιδικτατορικό αγώνα, στο κίνημα των εκπαιδευτικών και στα αυτοδιοικητικά.
Θυμίζω απλώς τη φράση του αγαπημένου μας συντρόφου από εκείνα τα χρόνια, Λευτέρη Καπώνη, στο άρθρο του στη χτεσινή "ΑΥΓΗ": «Με τον Τριαντάφυλλο, οι ιδέες της Αριστεράς παίρνουν το μπόι που τους αξίζει!».