Η εμφανής στροφή του κ. Σαμαρά προς το ακροδεξιό ακροατήριο δεν έχει μείνει χωρίς ανταπόκριση. Ηδη έχει επισημανθεί το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή και το ΛΑΟΣ ήταν τα μόνα πολιτικά κόμματα που εμφανίστηκαν να επιχαίρουν με την πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ. Είχε προηγηθεί η απόσυρση του αντιρατσιστικού νομοσχέδιου και -ακόμη παλαιότερα- η κατάργηση του νόμου περί ιθαγένειας, πρωτοβουλίες που χειροκροτήθηκαν και πάλι από τους ίδιους.
Ορισμένοι παρασύρονται από την ισοπεδωτική ρητορεία της Χρυσής Αυγής «εναντίον όλων» ή δίνουν μεγάλο βάρος στις αντιναζιστικές κορόνες κυβερνητικών στελεχών. Ετσι παραβλέπουν την ιδεολογική συγγένεια που αισθάνεται εξαρχής η ακροδεξιά με τον πρωθυπουργό και ορισμένους στενούς του συνεργάτες.
Αυτή η συγγένεια μπορεί να αποδειχτεί πολιτικά αξιοποιήσιμη τη στιγμή που αρχίζει να φυλλορροεί η αρχική συμμαχία που απέδωσε το κυβερνητικό σχήμα.
Τα αισθήματα αυτά προς τον κ. Σαμαρά εκδηλώθηκαν ήδη από τον Νοέμβριο του 2009, κατά τη διάρκεια της εκλογής νέου αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία. Μετά την εκλογή Σαμαρά ο βασικός αρθρογράφος της Χρυσής Αυγής Γιώργος Μάστορας (ψευδώνυμο του Γιώργου Μισιάκα) δεν δυσκολεύεται να πει ότι «η ήττα της Ντόρας δεν μπορεί παρά να ικανοποιεί κάθε συγκροτημένο Ελληνα». Και λίγο πιο κάτω: «η εθνομηδενιστική πολιτική του Γιωργάκη είναι γεγονός πως θα οδηγήσει αρκετό κόσμο στην –έστω και κριτική- υποστήριξη του Σαμαρά». Ανάλογες διατυπώσεις θα συναντήσει κανείς και σε άλλα κείμενα της οργάνωσης, όπου τα βέλη στρέφονται κυρίως εναντίον του Γιώργου Καρατζαφέρη, επειδή φάνηκε να υποστηρίζει την Ντόρα Μπακογιάννη.
Στις σελίδες της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» θα συναντήσουμε ύμνους και για άλλους συνεργάτες του πρωθυπουργού, κυρίως τον Παναγιώτη Μπαλτάκο. Η ναζιστική εφημερίδα θεωρεί τις συγγραφικές επιδόσεις του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης «συγκλονιστικές» και «απάντηση στις κατηγορίες πολλών για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο».
Στο δεύτερο εβδομαδιαίο έντυπο που υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή, τον «Στόχο», η υποστήριξη προς τον κ. Σαμαρά είναι απροσχημάτιστη. «Αυτό που σήμερα συμβαίνει είναι η επανάσταση της λαϊκής Δεξιάς» διαβάζουμε στον ιστότοπο της εφημερίδας τη μέρα της ψηφοφορίας των νεοδημοκρατών (29.11.2009). Η πρόβλεψη για τη νίκη Σαμαρά είναι σαφής και ενθουσιώδης: «Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο Ελληνες έχουν προσέλθει έως τώρα στις κάλπες για την εκλογή αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Η μαζική αυτή προσέλευση -συνδυαζόμενη και με άλλες εκτιμήσεις που ήδη κυκλοφορούν- νομοτελειακά οδηγεί τον Αντώνη Σαμαρά σε μια πολύ μεγάλη νίκη που κανείς έως εχθές δεν φανταζόταν. Μια νίκη τόσο καθαρή και τόσο μεγάλη, που θα δηλώνει ταυτόχρονα, την αποδοχή του για την ηγέτιδα θέση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και την δικαίωση του για επιλογές του παρελθόντος, αποκαθιστώντας τον πλήρως πολιτικά, ενώ τον αναγορεύει ουσιαστικά σε επικεφαλής ολόκληρης της παράταξης, κομμάτι της οποίας υποτίθεται ότι εκφράζει ως τώρα η Νέα Δημοκρατία».
Η εντυπωσιακή ταύτιση του «Στόχου» με τον Αντώνη Σαμαρά προκαλεί σύγχυση ακόμα και στους αναγνώστες του. «Συγγνώμη... έκανα λάθος! Νόμιζα ότι ήμουν σε εθνικιστική ιστοσελίδα, αλλά μάλλον βρίσκομαι σε ιστοσελίδα της ΟΝΝΕΔ!», λέει ο ένας. Και συμπληρώνει ο άλλος: «Ξεφτίλα ρε Σάββα». Οπου Σάββας ο κ. Χατζηπαρασκευάς, εκδότης της εφημερίδας, ο οποίος υπήρξε συνεργάτης του κ. Σαμαρά και μέλος της Κ.Ε. της Πολιτικής Ανοιξης.
Η αγωνία του «Στόχου» να εκλεγεί ο Αντώνης Σαμαράς εκφράζεται και με υποψίες για νόθευση των εκλογών από την οικογένεια Μητσοτάκη: «Καταγγελία για νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος γίνεται εδώ και λίγη ώρα από το άμεσο πολιτικό περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά και αφορά την πρόσθεση χιλιάδων ψηφοδελτίων μέσα σε 10 λεπτά από την πτώση του συστήματος στο Λασίθι. Πτώση του συστήματος σχεδόν την ίδια ώρα είχαμε και σε πολλά εκλογικά τμήματα. Από πανικό άλλο τίποτα τις τελευταίες ημέρες κι αυτός ο πανικός εντάθηκε μετά την θεαματική προσέλευση στις κάλπες που παρατηρείται από το πρωί και ασφαλώς ευνοεί κατά κοινή ομολογία τον Σαμαρά».
Τη «φιλοσαμαρική» αυτή γραμμή διατηρεί ο «Στόχος» παράλληλα με την πολιτική υποστήριξη της Χρυσής Αυγής. Από τις σελίδες του ξεκινούν συνήθως οι εκστρατείες σπίλωσης των πολιτικών αντιπάλων του πρωθυπουργού, με πιο πρόσφατο στόχο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Η αλληλοτροφοδότηση «Στόχου» και «Ομάδας Αλήθειας» της Νέας Δημοκρατίας είναι πρόδηλη. Αλλά και η διοχέτευση μέσω «Στόχου» διάφορων πληροφοριών με προέλευση ποικίλες «υπηρεσίες» έχει βάθος πολλών δεκαετιών.
Το περασμένο Σάββατο εκδηλώθηκε και το τελευταίο εγχείρημα της Χρυσής Αυγής να αποκτήσει ένα πιο «μετωπικό» έντυπο, απόλυτα βέβαια ταυτισμένο με την οργάνωση. Πρόκειται για ένα ρόλο που έπαιξε για ένα διάστημα την περασμένη δεκαετία ο «Ελεύθερος Κόσμος», ο οποίος όμως αποστασιοποιήθηκε από τη ναζιστική οργάνωση (όχι πάντως και από τα πιστεύω της), μαζί με την αποχώρηση (ή εκδίωξη) του εκδότη του, Δημήτρη Ζαφειρόπουλου. Το νέο εγχείρημα ονομάζεται «Εμπρός» και στο στενό του εκδοτικό πυρήνα συναντάμε έναν γνωστό δημοσιογράφο, τον Γιώργο Φράγκο.
Ο κ. Φράγκος απασχόλησε τη δημοσιότητα τον Μάρτιο του 2009, όταν συνελήφθη και προφυλακίστηκε με την κατηγορία ότι επιτέθηκε απρόκλητα με μαχαίρι σε έναν Νιγηριανό μετανάστη. Εκείνη την περίοδο ήταν στέλεχος του γραφείου Τύπου του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, στενού συνεργάτη και ομοϊδεάτη του κ. Σαμαρά από την περίοδο της Πολιτικής Ανοιξης. Ο ίδιος ο Φράγκος απέκρουσε την κατηγορία και υποστήριξε ότι δέχθηκε επίθεση από δέκα Νιγηριανούς με λοστούς και μαχαίρια. Μετά τη σύλληψή του ο δημοσιογράφος τέθηκε σε διαθεσιμότητα από τον 9,84. Το ενδιαφέρον είναι ότι σε συνέντευξή του από τη φυλακή ο Φράγκος αρνήθηκε «μετά βδελυγμίας ότι έχει σχέση -όπως ακούστηκε- με ακροδεξιές οργανώσεις, καθώς και ότι η συμπλοκή είχε ρατσιστικό χαρακτήρα. ‘‘Δεν έχω καμία σχέση με ακροδεξιούς’’» (Espresso, 29/3/2009).
Εφημερίδα των Συντακτών