ttp://www.avgi.gr
Ο δήμιος σκοτώνει πάντα δύο φορές,
τη δεύτερη με τη λήθη.
Ελί Βιζέλ
Τριαντάφυλλος Μηταφίδης *
«27 Ιανουαρίου [1945]: Η
αυγή. Στο πάτωμα η ντροπή, τα σπασμένα ισχνά μέλη, το πράγμα Σομόγκι.
[...] Οι Ρώσοι μπήκαν στο στρατόπεδο, ενώ ο Σαρλ κι εγώ μεταφέραμε τον
Σομόγκι λίγο μακριά. Ήταν πολύ ελαφρύς. Αναποδογυρίσαμε το φορείο στο
γκρίζο χιόνι. Ο Σαρλ έβγαλε τον μπερέ. Εγώ λυπήθηκα που δεν είχα μπερέ».
Μ’ αυτή τη συγκλονιστική εικόνα-κραυγή
ανεξίτηλης μνήμης κλείνει ο Πρίμο Λέβι τη μαρτυρία του για το Άουσβιτς
όπου, σαν αύριο, ο Κόκκινος Στρατός, καθώς προέλαυνε στην Πολωνία,
απελευθέρωνε τους 7.000 σκελετωμένους κρατούμενους που είχαν επιζήσει.
Οι Ναζί πριν λίγες μέρες πάσχιζαν να εκκενώσουν το στρατόπεδο της
ανείπωτης φρίκης, σέρνοντας σε πορείες θανάτου 58.000 έγκλειστους. Όσους
δηλαδή δεν είχαν γίνει στάχτη και μπούρμπερη στα κρεματόρια του Χίτλερ,
του «οραματιστή της νέας Ευρώπης» σύμφωνα με τον νοσταλγό του Μιχαλολιάκο!
