Ο μόνος περιορισμός που μπορεί να τεθεί στην ανέγερση ενός λατρευτικού κτίσματος είναι πολεοδομικός. Και αν η ελληνική πολιτεία χρηματοδοτεί την ανέγερση ορθόδοξων ναών, οφείλει για όρους ισότητας, να χρηματοδοτεί και την ανέγερση τζαμιού. Εκτός αν από Ελληνική Δημοκρατία θελήσει να καταστεί και πάλι ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Της Ελένης Καλαμπάκου
Ακούγοντας πριν ενάμιση χρόνο ότι ένας πολίτης με την ιδιότητα του έλληνα εκλογέα προσέβαλαν την αντισυνταγματικότητα του νόμου για τους όρους πολιτογράφησης και συμμετοχής μεταναστών στις τοπικές εκλογές (του «νόμου για την ιθαγένεια»), γέλασα. Είχα εμπιστοσύνη στο Συμβούλιο της Επικρατείας ότι θα έκρινε απαράδεκτη την προσφυγή λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος και θα ξεμπέρδευε γρήγορα με τέτοιους «γραφικούς», «οπισθοδρομικούς» τύπους. Είχα την πεποίθηση ότι οι δικαστές θα έδιναν κυνικά μαθήματα δικονομίας και θα τους έδειχναν γρήγορα την έξοδο, χωρίς να μπουν στην ουσία του ζητήματος. Όμως, το Δ΄ τμήμα του ΣτΕ όχι μόνο εξέτασε την ουσία, αλλά έκρινε ότι ο νόμος παραβιάζει το Σύνταγμα, ότι η συνταγματική έννοια του ελληνικού έθνους συγκροτείται μέσω του δικαίου του αίματος και ότι δήμαρχο δεν μπορούν να εκλέγουν αυτοί που πληρώνουν δημοτικά τέλη -- εκτός αν ματώνουν γαλανόλευκα. Με άλλα λόγια, ανώτεροι δικαστές, εγγυητές της εφαρμογής του Συντάγματος και διάπλασης του νομικού πολιτισμού στη χώρα, ξανατραγούδησαν ρυθμικά, ηρωικά και πένθιμα: Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ (Γεωργιανέ, Πακιστανέ, Αφγανέ, Ιρακινέ, Σομαλέ……..)!
Διαβάστε περισσότερα http://www.rednotebook.gr/details.php?id=4412
